Salmos 41
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS | VULGATA |
---|---|
1 Del maestro de coro. Salmo de David. | 1 In finem. Intellectus filiis Core. |
2 Feliz el que se ocupa del débil y del pobre: el Señor lo librará en el momento del peligro. | 2 Quemadmodum desiderat cervus ad fontes aquarum, ita desiderat anima mea ad te, Deus. |
3 El Señor lo protegerá y le dará larga vida, lo hará dichoso en la tierra y no lo entregará a la avidez de sus enemigos. | 3 Sitivit anima mea ad Deum fortem, vivum ; quando veniam, et apparebo ante faciem Dei ? |
4 El Señor lo sostendrá en su lecho de dolor y le devolverá la salud. | 4 Fuerunt mihi lacrimæ meæ panes die ac nocte, dum dicitur mihi quotidie : Ubi est Deus tuus ? |
5 Yo dije: «Ten piedad de mí, Señor, sáname, porque pequé contra ti». | 5 Hæc recordatus sum, et effudi in me animam meam, quoniam transibo in locum tabernaculi admirabilis, usque ad domum Dei, in voce exsultationis et confessionis, sonus epulantis. |
6 Mis enemigos sólo me auguran desgracias: «¿Cuándo se morirá y desaparecerá su nombre?». | 6 Quare tristis es, anima mea ? et quare conturbas me ? Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi, salutare vultus mei, |
7 Si alguien me visita, habla con falsedad, recoge malas noticias y las divulga al salir. | 7 et Deus meus. Ad meipsum anima mea conturbata est : propterea memor ero tui de terra Jordanis et Hermoniim a monte modico. |
8 Mis adversarios se juntan para murmurar contra mí, y me culpan de los males que padezco, diciendo: | 8 Abyssus abyssum invocat, in voce cataractarum tuarum ; omnia excelsa tua, et fluctus tui super me transierunt. |
9 «Una enfermedad incurable ha caído sobre él; ese que está postrado no volverá a levantarse». | 9 In die mandavit Dominus misericordiam suam, et nocte canticum ejus ; apud me oratio Deo vitæ meæ. |
10 Hasta mi amigo más íntimo, en quien yo confiaba, el que comió mi pan, se puso contra mí. | 10 Dicam Deo : Susceptor meus es ; quare oblitus es mei ? et quare contristatus incedo, dum affligit me inimicus ? |
11 Pero tú, Señor, ten piedad de mí; levántame y les daré su merecido. | 11 Dum confringuntur ossa mea, exprobraverunt mihi qui tribulant me inimici mei, dum dicunt mihi per singulos dies : Ubi est Deus tuus ? |
12 En esto reconozco que tú me amas, en que mi enemigo no canta victoria sobre mí. | 12 Quare tristis es, anima mea ? et quare conturbas me ? Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi, salutare vultus mei, et Deus meus. |
13 Tú me sostuviste a causa de mi integridad, y me mantienes para siempre en tu presencia. | |
14 ¡Bendito sea el Señor, el Dios de Israel, desde siempre y para siempre! ¡Amén! ¡Amén! |