Izaija 22

Biblija Hrvatski	BIBLIA
1 Proroštvo o Dolini viđenja. Što ti je da uzlaziš sav na krovove,	1 Oráculo contra el valle de la Visión. ¿Qué tienes ahora, que has subido en pleno a las azoteas,
2 grade pun vreve, grade bučni, grade razigrani? Pobijeni tvoji ne padoše od mača, nit’ u boju poginuše mrtvi tvoji;	2 de rumores henchida, ciudad alborotada, villa bullanguera? Tus caídos no son caídos a espada ni muertos en guerra.
3 glavari svi ti zajedno pobjegoše, u ropstvo padoše lûka ne napevši. Zasužnjeni su svi tvoji knezovi, zalud umakoše daleko.	3 Todos sus jefes huyeron a una: del arco escapaban. Todos tus valientes fueron apresados a una: lejos huían.
4 Zato velim: »Ostavite me, zaplakat ću gorko; nemojte me tješiti zbog uništenja naroda moga.«	4 Por eso he dicho: «¡Apartaos de mí! Voy a llorar amargamente. No os empeñéis en consolarme por la devastación de la hija de mi pueblo».
5 Jer ovo je dan pometnje i rasula od Jahve, Gospoda nad vojskama. U Dolini viđenja zid se ruši, vapaj za pomoć diže se u goru.	5 Porque es día de perturbación, de extravío y de aplastamiento para el Señor Yahveh Sebaot. En el valle de la Visión se zapa un muro y el grito de socorro llega a la montaña,
6 Elam tobolac uzima, Aram konja jaše, a Kir štit otkriva.	6 Elam lleva el carcaj, Aram monta a caballo, Quir desnuda el escudo.
7 Krasne doline tvoje pune su bojnih kola, konjanici stižu pred vrata.	7 Tus mejores valles se vieron llenos de carros, y los de a caballo formaron frente a la puerta.
8 Tako pada Judi zaštita. U onaj dan svrnuo si pogled na oružje u Šumskoj kući.	8 Entonces cayó la defensa de Judá. Contemplasteis aquel día el arsenal de la Casa del Bosque.
9 Vidjeste da u gradu Davidovu ima mnogo pukotina. Sabraste vodu iz donjega ribnjaka.	9 Y las brechas de la ciudad de David visteis que eran muchas, y reunisteis las aguas de la alberca inferior.
10 Prebrojiste kuće jeruzalemske, porušiste kuće da zid učvrstite.	10 Las casas de Jerusalén contasteis, y demolisteis casas para fortificar la muralla.
11 Između dva zida načiniste spremište za vodu iz starog ribnjaka. Ali se ne obazreste na Tvorca, nit’ vidjeste onog što davno sve smisli.	11 Un estanque hicisteis entre ambos muros para las aguas de la alberca vieja; pero no os fijasteis en su Hacedor, al que desde antiguo lo ideó de lejos no le visteis.
12 Gospod, Jahve nad vojskama, pozivaše vas u dan onaj da plačete i tugujete, da obrijete glave i pripašete kostrijet.	12 Llamaba el Señor Yahveh Sebaot aquel día a lloro y a lamento y a raparse y ceñirse de sayal,
13 A gle: radost i veselje, ubijaju goveda i kolju ovce; jedu meso i piju vino: »Jedimo i pijmo, jer sutra nam je mrijeti.«	13 mas lo que hubo fue jolgorio y alegría, matanza de bueyes y degüello de ovejas, comer carne y beber vino: «¡Comamos y bebamos, que mañana moriremos!»
14 Ali Jahve nad vojskama objavi mi: »Dok ne umrete, grijeh taj neće vam se oprostiti«, reče Jahve, Gospod nad vojskama.	14 Entonces me reveló al oído Yahveh Sebaot: «No será expiada esa culpa hasta que muráis» - ha dicho el Señor Yahveh Sebaot -.
15 Ovako govori Jahve, Gospod nad vojskama: »Hajde, idi k onom dvorjaninu, k Šibni, nadstojniku dvora,	15 Así dice el Señor Yahveh Sebaot: Preséntate al mayordomo, a Sebná, encargado del palacio,
16 koji kleše sebi grob na uzvisini i u stijeni sebi prebivalište usijeca: ‘Što tu posjeduješ i koga tu imaš da sebi klešeš grobnicu?’	16 el que labra en alto su tumba, el que se talla en la peña una morada: «¿Qué es tuyo aquí y a quién tienes aquí, que te has labrado aquí una tumba?»
17 Gle, Jahve će te baciti daleko udarcem jednim jedinim, snažno će te uhvatiti,	17 He aquí que Yahveh te hace rebotar, hombre, y te vuelve a agarrar.
18 smotat će te u klupko, kao loptu te baciti po zemlji širokoj! Ondje ti ćeš umrijeti, s kolima što ti bijahu na slavu, ti, sramoto dvoru svoga gospodara!«	18 Te enrolla en ovillo, como una pelota en tierra de amplios espacios. Allí morirás, y allí irán tus carrozas gloriosas, vergüenza del palacio de tu señor.
19 Šibne »Lišit ću te tvoje službe, otjerat te sa tvog mjesta;	19 Te empujaré de tu peana y de tu pedestal te apearé.
20 i pozvat ću svoga slugu Elijakima, sina Hilkijina.	20 Aquel día llamaré a mi siervo Elyaquim, hijo de Jilquías.
21 Obući ću mu tvoju haljinu, tvojim ću ga pojasom opasat’, tvoju ću mu vlast predati u ruke te će biti otac žiteljima jeruzalemskim i kući Judinoj.	21 Le revestiré de tu túnica, con tu fajín le sujetaré, tu autoridad pondré en su mano, y será él un padre para los habitantes de Jerusalén y para la casa de Judá.
22 Metnut ću mu na pleća ključ od kuće Davidove: kad otvori, nitko neće zatvoriti, kad zatvori, nitko neće otvoriti.	22 Pondré la llave de la casa de David sobre su hombro; abrirá, y nadie cerrará, cerrará, y nadie abrirá.
23 Kao klin zabit ću ga na tvrdu mjestu; i postat će prijesto slave domu oca svojega.«	23 Le hincaré como clavija en lugar seguro, y será trono de gloria para la casa de su padre.
24 »O njega će se vješati sva slava njegova doma očinskog, izdanci i potomstvo, sve malo posuđe, od zdjelica do ćupova.	24 Colgarán allí todo lo de valor de la casa de su padre - sus descendientes y su posteridad -, todo el ajuar menudo, todas las tazas y cántaros.
25 U onaj dan« – riječ je Jahve nad vojskama – »izvući će se klin zabijen na tvrdu mjestu, slomit će se i pasti. I sav teret što je visio na njemu razbit će se, jer je Jahve govorio.«	25 Aquel día - oráculo de Yahveh Sebaot - se removerá la clavija hincada en sitio seguro, cederá y caerá, y se hará añicos el peso que sostenía, porque Yahveh ha hablado.