Giobbe 39
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA MARTINI | VULGATA |
---|---|
1 E' egli a te noto il tempo, in cui le capre salvatiche partoriscono nelle spelonche; od hai tu osservato il partorir delle cerve? | 1 Numquid nosti tempus partus ibicum in petris, vel parturientes cervas observasti ? |
2 Hai tu contati i mesi di lor gravidanza, e segnato il tempo del loro parto? | 2 Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum ? |
3 Elle si incurvano, e partoriscono urlando. | 3 Incurvantur ad fœtum, et pariunt, et rugitus emittunt. |
4 Si separano da esse i loro parti, e vanno alla pastura: se ne vanno, né tornan più a rivederle. | 4 Separantur filii earum, et pergunt ad pastum : egrediuntur, et non revertuntur ad eas. |
5 Chi pose l'asino salvatico in libertà, e da ogni freno lo sciolse? | 5 Quis dimisit onagrum liberum, et vincula ejus quis solvit ? |
6 A lui io diedi per casa il deserto, e per istanza una terra infeconda. | 6 cui dedi in solitudine domum, et tabernacula ejus in terra salsuginis. |
7 Egli dispregia gli strepiti delle città, e non ode le grida di un duro padrone. | 7 Contemnit multitudinem civitatis : clamorem exactoris non audit. |
8 Volge egli in giro gli occhi alle montagne di sua pastura, e va in traccia di ogni genere di verzura. | 8 Circumspicit montes pascuæ suæ, et virentia quæque perquirit. |
9 Vorrà egli servire a te il rinoceronte, o starsene alla tua mangiatoia? | 9 Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad præsepe tuum ? |
10 Porrai tu al tuo giogo ad arare il rinoceronte; o romperà egli dietro a te le zolle delle tue valli? | 10 Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo, aut confringet glebas vallium post te ? |
11 Ti fiderai tu della sua gran forza, e a cura di lui porrai i tuoi lavori di campagna? | 11 Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine ejus, et derelinques ei labores tuos ? |
12 Credi tu ch'ei ti renderà la tua semente, ed empierà la tua aia? | 12 Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget ? |
13 La piuma dello struzzo è simile alle penne della cicogna, e dello sparviere. | 13 Penna struthionis similis est pennis herodii et accipitris. |
14 Quand'egli abbandona le sue uova per terra, se tu' forse, che tralla polvere le riscaldi? | 14 Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea ? |
15 Egli non pensa, che il piede le schiaccerà, o le fiere selvagge le pesteranno. | 15 Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat. |
16 Egli è crudele verso i suoi parti, come se suoi non fossero, egli getta le sue fatiche, senza che timore alcuno il costringa. | 16 Duratur ad filios suos, quasi non sint sui : frustra laboravit, nullo timore cogente. |
17 Perché il Signore lo privò di saggezza, e non gli diede discernimento. | 17 Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam. |
18 Ma quando è tempo egli stende in alto sue ali, o si burla del cavallo, e del cavaliere. | 18 Cum tempus fuerit, in altum alas erigit : deridet equum et ascensorem ejus. |
19 Sarai tu che darai fortezza al cavallo, o la sua gola empierai di nitriti? | 19 Numquid præbebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo ejus hinnitum ? |
20 Lo farai tu saltellare come le locuste? la maestà delle sue narici atterrisce? | 20 Numquid suscitabis eum quasi locustas ? gloria narium ejus terror. |
21 Scalza la terra colla zampa, saltella con brio, va incontro agli armati, | 21 Terram ungula fodit ; exultat audacter : in occursum pergit armatis. |
22 Disprezzator di paura, nol rattiene la spada. | 22 Contemnit pavorem, nec cedit gladio. |
23 Sente sopra di se il rumor del turcasso, il vibrar delle lance, e il moto dello scudo. | 23 Super ipsum sonabit pharetra ; vibrabit hasta et clypeus : |
24 Spumante, e fremente si mangia la terra, né aspetta che suoni la tromba. | 24 fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubæ sonare clangorem. |
25 Sentita ch'egli ha la tromba, dice: Bene sta. Sente da lungi l'odor di battaglia, le esortazioni de' capitani, e le strida delle milizie. | 25 Ubi audierit buccinam, dicit : Vah ! procul odoratur bellum : exhortationem ducum, et ululatum exercitus. |
26 Forse per effetto di tua sapienza si veste lo sparviere di piume, e le ali distende verso il mezzodì? | 26 Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad austrum ? |
27 Forse al tuo comando si leverà in alto l'aquila, e in luoghi eccelsi farà, suo nido? | 27 Numquid ad præceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum ? |
28 Se ne sta ella sui massi, e negli scoscesi dirupi, e su' gioghi inaccessibili. | 28 In petris manet, et in præruptis silicibus commoratur, atque inaccessis rupibus. |
29 Di là ella contempla la preda, e i suoi occhi veggono in gran lontananza. | 29 Inde contemplatur escam, et de longe oculi ejus prospiciunt. |
30 I suoi aquilotti leccano il sangue, e dovunque sia un cadavere tosto ella, si trova. | 30 Pulli ejus lambent sanguinem : et ubicumque cadaver fuerit, statim adest. |
31 E il Signore soggiunse, e disse a Giobbe: | 31 Et adjecit Dominus, et locutus est ad Job : |
32 Colui che alterca con Dio, si acquieterà egli si facilmente? Certo che chi vuoi riprendere Dio debbe rispondergli. | 32 Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit ? utique qui arguit Deum, debet respondere ei. |
33 Ma Giobbe rispose al Signore, e disse: | 33 Respondens autem Job Domino, dixit : |
34 Io che ho parlato con leggerezza, che posso rispondere? mi porrò la mano alla bocca. | 34 Qui leviter locutus sum, respondere quid possum ? manum meam ponam super os meum. |
35 Una cosa ho detto, la quale non avess'io detta giammai; e anche un'altra, alle quali niente più aggiungerò. | 35 Unum locutus sum, quod utinam non dixissem : et alterum, quibus ultra non addam. |