1 ου μην δε αλλα ακουσον ιωβ τα ρηματα μου και λαλιαν ενωτιζου μου | 1 Ten a bien, Job, escuchar mis palabras, presta oído a todas mis razones. |
2 ιδου γαρ ηνοιξα το στομα μου και ελαλησεν η γλωσσα μου | 2 Ya ves que he abierto mi boca, en mi paladar habla mi lengua. |
3 καθαρα μου η καρδια ρημασιν συνεσις δε χειλεων μου καθαρα νοησει | 3 Mi corazón dará palabras cuerdas, la pura verdad dirán mis labios. |
4 πνευμα θειον το ποιησαν με πνοη δε παντοκρατορος η διδασκουσα με | 4 El soplo de Dios me hizo, me animó el aliento de Sadday. |
5 εαν δυνη δος μοι αποκρισιν προς ταυτα υπομεινον στηθι κατ' εμε και εγω κατα σε | 5 Si eres capaz, replícame, ¡alerta, ponte en guardia ante mí! |
6 εκ πηλου διηρτισαι συ ως και εγω εκ του αυτου διηρτισμεθα | 6 Mira, soy como tú, no soy un dios, también yo de arcilla fui plasmado. |
7 ουχ ο φοβος μου σε στροβησει ουδε η χειρ μου βαρεια εσται επι σοι | 7 Por eso mi terror no te ha de espantar, no pesará mi mano sobre ti. |
8 πλην ειπας εν ωσιν μου φωνην ρηματων σου ακηκοα | 8 No has hecho más que decir a mis propios oídos, - pues he oído el son de tus palabras -: |
9 διοτι λεγεις καθαρος ειμι ουχ αμαρτων αμεμπτος δε ειμι ου γαρ ηνομησα | 9 «Puro soy, sin delito; limpio estoy, no hay culpa en mí. |
10 μεμψιν δε κατ' εμου ευρεν ηγηται δε με ωσπερ υπεναντιον | 10 Pero él inventa contra mí pretextos, y me reputa como su enemigo; |
11 εθετο δε εν ξυλω τον ποδα μου εφυλαξεν δε μου πασας τας οδους | 11 mis pies pone en el cepo, espía todas mis sendas.» |
12 πως γαρ λεγεις δικαιος ειμι και ουκ επακηκοεν μου αιωνιος γαρ εστιν ο επανω βροτων | 12 Pues bien, respondo, en esto no tienes razón, porque Dios es más grande que el hombre. |
13 λεγεις δε δια τι της δικης μου ουκ επακηκοεν παν ρημα | 13 ¿Por qué te querellas tú con él porque no responda a todas tus palabras? |
14 εν γαρ τω απαξ λαλησαι ο κυριος εν δε τω δευτερω ενυπνιον | 14 Habla Dios una vez, y otra vez, sin que se le haga caso. |
15 η εν μελετη νυκτερινη ως οταν επιπιπτη δεινος φοβος επ' ανθρωπους επι νυσταγματων επι κοιτης | 15 En sueños, en visión nocturna, cuando un letargo cae sobre los hombres, mientras están dormidos en su lecho, |
16 τοτε ανακαλυπτει νουν ανθρωπων εν ειδεσιν φοβου τοιουτοις αυτους εξεφοβησεν | 16 entonces abre él el oído de los hombres, y con sus apariciones les espanta, |
17 αποστρεψαι ανθρωπον εξ αδικιας το δε σωμα αυτου απο πτωματος ερρυσατο | 17 para apartar al hombre de sus obras y acabar con su orgullo de varón, |
18 εφεισατο δε της ψυχης αυτου απο θανατου και μη πεσειν αυτον εν πολεμω | 18 para librar su alma de la fosa y su vida de pasar el Canal. |
19 παλιν δε ηλεγξεν αυτον εν μαλακια επι κοιτης και πληθος οστων αυτου εναρκησεν | 19 También es corregido por el dolor en su camilla, por el temblor continuo de sus huesos, |
20 παν δε βρωτον σιτου ου μη δυνηται προσδεξασθαι και η ψυχη αυτου βρωσιν επιθυμησει | 20 cuando a su vida el alimento asquea y a su alma los manjares exquisitos, |
21 εως αν σαπωσιν αυτου αι σαρκες και αποδειξη τα οστα αυτου κενα | 21 cuando su carne desaparece de la vista, y sus huesos, que no se veían, aparecen; |
22 ηγγισεν δε εις θανατον η ψυχη αυτου η δε ζωη αυτου εν αδη | 22 cuando su alma a la fosa se aproxima y su vida a la morada de los muertos. |
23 εαν ωσιν χιλιοι αγγελοι θανατηφοροι εις αυτων ου μη τρωση αυτον εαν νοηση τη καρδια επιστραφηναι επι κυριον αναγγειλη δε ανθρωπω την εαυτου μεμψιν την δε ανοιαν αυτου δειξη | 23 Si hay entonces junto a él un Ángel, un Mediador escogido entre mil, que declare al hombre su deber, |
24 ανθεξεται του μη πεσειν αυτον εις θανατον ανανεωσει δε αυτου το σωμα ωσπερ αλοιφην επι τοιχου τα δε οστα αυτου εμπλησει μυελου | 24 que de él se apiade y diga: «Líbrale de bajar a la fosa, yo he encontrado el rescate de su alma», |
25 απαλυνει δε αυτου τας σαρκας ωσπερ νηπιου αποκαταστησει δε αυτον ανδρωθεντα εν ανθρωποις | 25 su carne se renueva de vigor juvenil, vuelve a los días de su adolescencia. |
26 ευξαμενος δε προς κυριον και δεκτα αυτω εσται εισελευσεται δε προσωπω καθαρω συν εξηγορια αποδωσει δε ανθρωποις δικαιοσυνην | 26 Invoca a Dios, que le otorga su favor, y va a ver con júbilo su rostro Anuncia a los demás su justicia, |
27 ειτα τοτε απομεμψεται ανθρωπος αυτος εαυτω λεγων οια συνετελουν και ουκ αξια ητασεν με ων ημαρτον | 27 canta así entre los hombres: «Yo había pecado y torcido el derecho, mas Dios no me ha dado el merecido. |
28 σωσον ψυχην μου του μη ελθειν εις διαφθοραν και η ζωη μου φως οψεται | 28 Ha librado mi alma de pasar por la fosa, y mi vida contempla la luz.» |
29 ιδου παντα ταυτα εργαται ο ισχυρος οδους τρεις μετα ανδρος | 29 He aquí todo lo que hace Dios, dos y tres veces con el hombre, |
30 αλλ' ερρυσατο την ψυχην μου εκ θανατου ινα η ζωη μου εν φωτι αινη αυτον | 30 para recobrar su alma de la fosa, para que sea alumbrado con la luz de los vivos. |
31 ενωτιζου ιωβ και ακουε μου κωφευσον και εγω ειμι λαλησω | 31 Atiende, Job, escúchame, guarda silencio, y yo hablaré. |
32 ει εισιν λογοι αποκριθητι μοι λαλησον θελω γαρ δικαιωθηναι σε | 32 Si tienes algo que decir, replícame, habla, pues yo deseo darte la razón. |
33 ει μη συ ακουσον μου κωφευσον και διδαξω σε σοφιαν | 33 Si no, escúchame, guarda silencio, y yo te enseñaré sabiduría. |