Scrutatio

Mercoledi, 22 maggio 2024 - Santa Rita da Cascia ( Letture di oggi)

Job 10


font
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOSVULGATA
1 Mi alma está asqueada de la vida, quiero dar libre curso a mi queja, expresaré toda mi amargura.1 Tædet animam meam vitæ meæ ;
dimittam adversum me eloquium meum :
loquar in amaritudine animæ meæ.
2 Diré a Dios: «No me condenes, dame a conocer por qué me recriminas».2 Dicam Deo : Noli me condemnare ;
indica mihi cur me ita judices.
3 ¿Es un placer para ti oprimir, despreciar la obra de tus manos y favorecer el designio de los malvados?3 Numquid bonum tibi videtur, si calumnieris me,
et opprimas me opus manuum tuarum,
et consilium impiorum adjuves ?
4 ¿Acaso tienes ojos de carne? ¿Ves tú las cosas como las ven los hombres?4 Numquid oculi carnei tibi sunt ?
aut sicut videt homo, et tu videbis ?
5 ¿Son tus días como los de un mortal y tus años como los días de un hombre,5 Numquid sicut dies hominis dies tui,
et anni tui sicut humana sunt tempora,
6 para que estés al acecho de mi culpa y vayas en busca de mi pecado,6 ut quæras iniquitatem meam,
et peccatum meum scruteris,
7 aún sabiendo que no soy culpable y que nadie puede librar de tu mano?7 et scias quia nihil impium fecerim,
cum sit nemo qui de manu tua possit eruere ?
8 Tus manos me modelaron y me hicieron, y luego, cambiando de parecer, me destruyes.8 Manus tuæ fecerunt me,
et plasmaverunt me totum in circuitu :
et sic repente præcipitas me ?
9 Acuérdate que me hiciste de la arcilla y que me harás retornar al polvo.9 Memento, quæso, quod sicut lutum feceris me,
et in pulverem reduces me.
10 ¿Acaso no me derramaste como leche y me cuajaste como el queso?10 Nonne sicut lac mulsisti me,
et sicut caseum me coagulasti ?
11 Me revestiste de piel y de carne y me tejiste con huesos y tendones.11 Pelle et carnibus vestisti me ;
ossibus et nervis compegisti me.
12 Me diste la vida y me trataste con amor, y tu solicitud preservó mi aliento.12 Vitam et misericordiam tribuisti mihi,
et visitatio tua custodivit spiritum meum.
13 ¡Pero tú ocultabas alto en tu corazón, ahora comprendo lo que tenías pensado!13 Licet hæc celes in corde tuo,
tamen scio quia universorum memineris.
14 Si yo peco, tú me vigilas y no me absuelves de mi culpa.14 Si peccavi, et ad horam pepercisti mihi,
cur ab iniquitate mea mundum me esse non pateris ?
15 Si soy culpable, ¡ay de mí! Si soy inocente, tampoco puedo alzar cabeza, saturado de ignominia, embriagado de aflicción.15 Et si impius fuero, væ mihi est ;
et si justus, non levabo caput,
saturatus afflictione et miseria.
16 Si me levanto, tú me cazas como un león y redoblas contra mi tu asombroso poder.16 Et propter superbiam quasi leænam capies me,
reversusque mirabiliter me crucias.
17 Suscitas contra mí nuevos testigos, acrecientas tu furor contra mí y me atacas con tropas de relevo.17 Instauras testes tuos contra me,
et multiplicas iram tuam adversum me,
et pœnæ militant in me.
18 ¿Por qué me sacaste del seno materno? Yo habría expirado sin que nadie me viera,18 Quare de vulva eduxisti me ?
qui utinam consumptus essem, ne oculus me videret.
19 sería como si nunca hubiera existido, me habrían llevado del vientre a la tumba.19 Fuissem quasi non essem,
de utero translatus ad tumulum.
20 ¡Duran tan poco los días de mi vida! ¡Apártate de mí! Así podré sonreír un poco,20 Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi ?
dimitte ergo me, ut plangam paululum dolorem meum,
21 antes que me vaya, para no volver, a la región de las tinieblas y las sombras,21 antequam vadam, et non revertar,
ad terram tenebrosam, et opertam mortis caligine :
22 a la tierra de la oscuridad y el desorden, donde la misma claridad es tiniebla.22 terram miseriæ et tenebrarum,
ubi umbra mortis et nullus ordo,
sed sempiternus horror inhabitat.