Proverbi 31
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA RICCIOTTI | VULGATA |
---|---|
1 - Parole di Lamuele re di Massa, con cui sua madre l'istruì. | 1 Verba Lamuelis regis. Visio qua erudivit eum mater sua. |
2 E che, o mio diletto, e che, diletto delle mie viscere, e che, diletto dei miei voti [ti dirò io]? | 2 Quid, dilecte mi ? quid, dilecte uteri mei ? quid, dilecte votorum meorum ? |
3 Non dare alle donne i tuoi beni, nè le tue ricchezze a ciò ch'è la rovina dei re. | 3 Ne dederis mulieribus substantiam tuam, et divitias tuas ad delendos reges. |
4 Ai re no, Lamuele, ai re no non dare vino a bere, perchè non c'è nessun segreto dove regna l'ebrietà; | 4 Noli regibus, o Lamuel, noli regibus dare vinum, quia nullum secretum est ubi regnat ebrietas ; |
5 e può accadere che bevano e si dimentichino delle leggi, e tradiscano la causa dei figli del povero. | 5 et ne forte bibant, et obliviscantur judiciorum, et mutent causam filiorum pauperis. |
6 Date da bere agli afflittie vino a quelli che hanno il cuore amareggiato. | 6 Date siceram mœrentibus, et vinum his qui amaro sunt animo. |
7 Bevano e scordino la loro miseria e il loro travaglio più non rammentino. | 7 Bibant, et obliviscantur egestatis suæ, et doloris sui non recordentur amplius. |
8 Apri la tua bocca in favore del muto e per la causa di tutti i figli di chi non è più. | 8 Aperi os tuum muto, et causis omnium filiorum qui pertranseunt. |
9 Apri la tua bocca e discerni ciò che è giusto e fa' ragione al bisognoso ed al povero. | 9 Aperi os tuum, decerne quod justum est, et judica inopem et pauperem. |
10 Una brava donna chi la troverà? ha il pregio delle rarità dei più remoti confini. | 10 Mulierem fortem quis inveniet ? procul et de ultimis finibus pretium ejus. |
11 Il cuor di suo marito in lei s'affida e non mancherà di nulla. | 11 Confidit in ea cor viri sui, et spoliis non indigebit. |
12 Gli corrisponderà bene e non male, tutti i giorni di sua vita. | 12 Reddet ei bonum, et non malum, omnibus diebus vitæ suæ. |
13 Si procacciò la lana ed il lino e lavorò industriandosi colle sue mani. | 13 Quæsivit lanam et linum, et operata est consilia manuum suarum. |
14 Fatta simile alla nave d'un mercante: fa venire da lontano il suo sostentamento. | 14 Facta est quasi navis institoris, de longe portans panem suum. |
15 S'alza che è ancor notte e appresta il vitto alla sua famiglia ed il cibo alle sue ancelle. | 15 Et de nocte surrexit, deditque prædam domesticis suis, et cibaria ancillis suis. |
16 Avvistò un campo e lo comprò; col frutto delle sue mani, piantò una vigna. | 16 Consideravit agrum, et emit eum ; de fructu manuum suarum plantavit vineam. |
17 Cinse di forza i suoi fianchie ingagliardì il suo braccio. | 17 Accinxit fortitudine lumbos suos, et roboravit brachium suum. |
18 Con gusto vide che i suoi negozi vanno bene; di notte la sua lucerna non si spegnerà. | 18 Gustavit, et vidit quia bona est negotiatio ejus ; non extinguetur in nocte lucerna ejus. |
19 Pone mano a lavori utilie le sue dita strinsero il fuso. | 19 Manum suam misit ad fortia, et digiti ejus apprehenderunt fusum. |
20 Allargò la mano al bisognoso e tese le palme al povero. | 20 Manum suam aperuit inopi, et palmas suas extendit ad pauperem. |
21 Non teme, per la sua casa, il freddo della neve, perchè tutti di sua famiglia hanno vesti doppie. | 21 Non timebit domui suæ a frigoribus nivis ; omnes enim domestici ejus vestiti sunt duplicibus. |
22 Si è fatta una veste ricamata, è bisso e porpora il suo indumento. | 22 Stragulatam vestem fecit sibi ; byssus et purpura indumentum ejus. |
23 Il marito alle porte è riverito, quando siede con gli anziani del pa ese. | 23 Nobilis in portis vir ejus, quando sederit cum senatoribus terræ. |
24 Lavorò un manto e lo vendette, e una cintura che consegnò al mercante. | 24 Sindonem fecit, et vendidit, et cingulum tradidit Chananæo. |
25 Fortezza e decoro è la sua veste e sorride del giorno avvenire. | 25 Fortitudo et decor indumentum ejus, et ridebit in die novissimo. |
26 Aprì la sua bocca alla saggezza e sulla sua lingua è la legge della bontà. | 26 Os suum aperuit sapientiæ, et lex clementiæ in lingua ejus. |
27 Essa stessa sorveglia gli andamenti di casa sua e non mangia il pane nell'oziosità. | 27 Consideravit semitas domus suæ, et panem otiosa non comedit. |
28 Sorsero i suoi figli e la proclamarono sommamente beata, suo marito anche è un elogio per lei: | 28 Surrexerunt filii ejus, et beatissimam prædicaverunt ; vir ejus, et laudavit eam. |
29 «Molte figliuole raccolsero dovizia, ma tu le hai tutte superate». | 29 Multæ filiæ congregaverunt divitias ; tu supergressa es universas. |
30 Fallace è la grazia e vana la beltà; la donna che teme Dio, quella avrà lode. | 30 Fallax gratia, et vana est pulchritudo : mulier timens Dominum, ipsa laudabitur. |
31 Rendete omaggio al frutto delle sue mani, e le sue azioni la celebrino alle porte. | 31 Date ei de fructu manuum suarum, et laudent eam in portis opera ejus. |