Księga Hioba 18

Biblia Tysiąclecia	BIBLES DES PEUPLES
1 I zabrał głos Bildad z Szuach, i rzekł:	1 Bildad de Chouah prit alors la parole:
2 Dokądże tego łowienia słowami? Pomyślcie, potem zaś mówmy!	2 Quand finiras-tu tous ces discours? Sois raisonnable, et laisse-nous parler.
3 Czyśmy podobni do zwierząt, jesteśmy nieczyści w twych oczach?	3 Nous prends-tu pour des bêtes, nous regardes-tu comme des brutes?
4 Ten człowiek gniewem rozdarty. Czyż przez cię wyludni się ziemia lub skała miejsce swe zmieni?	4 Pourquoi te déchirer dans ta fureur? La terre va-t-elle se perdre pour autant ou les rochers changer de place?
5 Tak światło grzesznika zagaśnie, iskra już jego nie błyśnie,	5 Mais vois: la lumière du méchant s’éteint, son feu ne jette plus de flammes.
6 światło w namiocie się skończy i lampa się nad nim dopali.	6 La lumière baisse dans sa tente, sa lampe au-dessus de lui s’éteint.
7 Męski krok jego niepewny, zamiar gotuje upadek,	7 Sa démarche alerte devient hésitante, ses propres combines le font tomber.
8 bo nogi zawiodą go w sieć, porusza się, lecz między sidłami.	8 Ses pieds le conduisent vers un filet, ou le précipitent dans la trappe.
9 Pętlica chwyciła się pięty, pułapka zamknęła się nad nim.	9 Un nœud coulant le saisit à la cheville, le collet se resserre sur lui.
10 Zasadzka na ziemi ukryta, potrzask nań czeka na drodze.	10 Une corde, cachée en terre, va le prendre, un piège est sur le sentier pour l’attraper.
11 Zewsząd upiory go dręczą, kroczą ciągle w ślad za nim.	11 Des dangers de tous côtés le menacent, et le suivent à la trace.
12 Czeka na niego Żarłoczna, Śmierć czyha u boku.	12 La famine ne le quitte plus, le malheur se tient à ses côtés.
13 Pożre mu członki ciała, pożre mu członki - zaraza.	13 Un mal ronge sa chair, une peste mortelle lui dévore les membres.
14 Wygnanego z namiotu, bez nadziei, do Króla Strachów powiodą.	14 On l’arrache au refuge de sa tente, il est bon pour aller vers le Roi des enfers.
15 Zamieszka w namiocie - nie swoim; sypie się po nim siarkę.	15 Installe-toi dans sa tente, elle n’est plus à lui; on répand du soufre sur son domaine.
16 Korzenie pod nim niszczeją, a nad nim pożółkły już liście.	16 Ses racines en bas se dessèchent, et par le haut sa ramure se flétrit.
17 Ginie wspomnienie w ojczyźnie, zanika imię na rynku.	17 On ne se souvient plus de lui dans le pays, il n’a laissé son nom sur rien.
18 Ze światła rzucą go w ciemność, wypędzą z zaludnionej ziemi;	18 On le remise de la lumière aux ténèbres, il est expulsé du monde.
19 ni syn w narodzie, ni dziedzic, nikt już po nim nie zostanie.	19 Dans son peuple il n’a laissé ni enfants, ni suivants, de son campement, nul n’a survécu.
20 Mieszkańcy Zachodu zdziwieni, grozą przejęty lud Wschodu:	20 Tout l’Occident s’étonne de son sort, tous en Orient sont saisis d’effroi.
21 Więc takie mieszkanie grzesznika tu miejsce tego, kto Boga znać nie chce?	21 Voilà pour les demeures des méchants, voilà pour la contrée qui veut ignorer Dieu!