Salmos 81

EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS	Biblija Hrvatski
1 Del maestro de coro. Con la cítara de Gat. De Asaf.	1 Zborovođi. Po napjevu »Tijesci«. Asafov.
2 ¡Canten con júbilo a Dios, nuestra fuerza, aclamen al Dios de Jacob!	2 Kliknite Bogu, našoj jakosti, kličite Bogu Jakovljevu!
3 Entonen un canto, toquen el tambor, y la cítara armoniosa, junto con el arpa.	3 Nek’ zazvuče žice, nek’ se čuje bubanj, svirajte u milozvučnu harfu s citarom!
4 Toquen la trompeta al salir la luna nueva, y el día de luna llena, el día de nuestra fiesta.	4 Zatrubite u rog za mlađaka, za uštapa, na svetkovinu našu!
5 Porque esta es una ley para Israel, un precepto del Dios de Jacob:	5 Jer to je propis Izraelu, zapovijed Boga Jakovljeva.
6 él se la impuso como norma a José, cuando salió de la tierra de Egipto. Oigo una voz desconocida que dice:	6 Takav je zakon dao Josipu kad je izlazio iz zemlje Egipta.
7 Yo quité el peso de tus espaldas y tus manos quedaron libres de la carga.	7 Šapat tajnovit čuh: »Oslobodih od tereta rame njegovo, ruke su mu slobodne od košare.
8 Clamaste en la aflicción, y te salvé; te respondí oculto entre los truenos, aunque me provocaste junto a las aguas de Meribá.	8 U tjeskobi si zavapio i ja te izbavih; iz gromovna oblaka odgovorih tebi, iskušah te kod vodâ meripskih.
9 Oye, pueblo mío, yo atestiguo contra ti, ¡ojalá me escucharas, Israel!	9 Slušaj, puče moj, i ja ću te opomenuti: o, da me poslušaš, Izraele!
10 No tendrás ningún Dios extraño, no adorarás a ningún dios extranjero:	10 Nek’ ne bude u tebe drugog boga i ne klanjaj se bogu tuđem!
11 yo, el Señor, soy tu Dios, que te hice subir de la tierra de Egipto.	11 Ja sam Jahve, Bog tvoj koji te izvedoh iz Egipta: otvori svoja usta da ih napunim!«
12 Pero mi pueblo no escuchó mi voz, Israel no me quiso obedecer;	12 »Ali moj narod ne slušaše glasa moga, Izrael me ne posluša.
13 por eso los entregué a su obstinación, para que se dejaran llevar por sus caprichos.	13 Zato ga pustih okorjelom srcu njegovu: neka hodi kako mu se hoće!
14 ¡Ojalá mi pueblo me escuchara, e Israel siguiera mis caminos!	14 O, kad bi me narod moj slušao, kad bi Izrael putovima mojim hodio,
15 Yo sometería a sus adversarios en un instante, y volvería mi mano contra sus opresores.	15 brzo bih pokorio dušmane njegove, ruku bih svoju okrenuo na protivnike njegove.
16 Los enemigos del Señor tendrían que adularlo, y ese sería su destino para siempre;	16 Oni što ga sada mrze dodvarali bi mu se i njihov bi udes bio zapečaćen zauvijek.
17 yo alimentaría a mi pueblo con lo mejor del trigo y lo saciaría con miel silvestre».	17 A svoj narod hranio bih pšenicom najboljom i sitio ga medom iz pećine.«