Livro dos Salmos 73
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
SAGRADA BIBLIA | LXX |
---|---|
1 Salmo de Asaf. Oh, como Deus é bom para os corações retos, e o Senhor para com aqueles que têm o coração puro! | 1 συνεσεως τω ασαφ ινα τι απωσω ο θεος εις τελος ωργισθη ο θυμος σου επι προβατα νομης σου |
2 Contudo, meus pés iam resvalar, por pouco não escorreguei, | 2 μνησθητι της συναγωγης σου ης εκτησω απ' αρχης ελυτρωσω ραβδον κληρονομιας σου ορος σιων τουτο ο κατεσκηνωσας εν αυτω |
3 porque me indignava contra os ímpios, vendo o bem-estar dos maus: | 3 επαρον τας χειρας σου επι τας υπερηφανιας αυτων εις τελος οσα επονηρευσατο ο εχθρος εν τοις αγιοις σου |
4 não existe sofrimento para eles, seus corpos são robustos e sadios. | 4 και ενεκαυχησαντο οι μισουντες σε εν μεσω της εορτης σου εθεντο τα σημεια αυτων σημεια και ουκ εγνωσαν |
5 Dos sofrimentos dos mortais não participam, não são atormentados como os outros homens. | 5 ως εις την εισοδον υπερανω |
6 Eles se adornam com um colar de orgulho, e se cobrem com um manto de arrogância. | 6 ως εν δρυμω ξυλων αξιναις εξεκοψαν τας θυρας αυτης επι το αυτο εν πελεκει και λαξευτηριω κατερραξαν αυτην |
7 Da gordura que os incha sai a iniqüidade, e transborda a temeridade. | 7 ενεπυρισαν εν πυρι το αγιαστηριον σου εις την γην εβεβηλωσαν το σκηνωμα του ονοματος σου |
8 Zombam e falam com malícia, discursam, altivamente, em tom ameaçador. | 8 ειπαν εν τη καρδια αυτων η συγγενεια αυτων επι το αυτο δευτε και κατακαυσωμεν πασας τας εορτας του θεου απο της γης |
9 Com seus propósitos afrontam o céu e suas línguas ferem toda a terra. | 9 τα σημεια ημων ουκ ειδομεν ουκ εστιν ετι προφητης και ημας ου γνωσεται ετι |
10 Por isso se volta para eles o meu povo, e bebe com avidez das suas águas. | 10 εως ποτε ο θεος ονειδιει ο εχθρος παροξυνει ο υπεναντιος το ονομα σου εις τελος |
11 E dizem então: Porventura Deus o sabe? Tem o Altíssimo conhecimento disto? | 11 ινα τι αποστρεφεις την χειρα σου και την δεξιαν σου εκ μεσου του κολπου σου εις τελος |
12 Assim são os pecadores que, tranqüilamente, aumentam suas riquezas. | 12 ο δε θεος βασιλευς ημων προ αιωνος ειργασατο σωτηριαν εν μεσω της γης |
13 Então foi em vão que conservei o coração puro e na inocência lavei as minhas mãos? | 13 συ εκραταιωσας εν τη δυναμει σου την θαλασσαν συ συνετριψας τας κεφαλας των δρακοντων επι του υδατος |
14 Pois tenho sofrido muito e sido castigado cada dia. | 14 συ συνεθλασας τας κεφαλας του δρακοντος εδωκας αυτον βρωμα λαοις τοις αιθιοψιν |
15 Se eu pensasse: Também vou falar como eles, seria infiel à raça de vossos filhos. | 15 συ διερρηξας πηγας και χειμαρρους συ εξηρανας ποταμους ηθαμ |
16 Reflito para compreender este problema, mui penosa me pareceu esta tarefa, | 16 ση εστιν η ημερα και ση εστιν η νυξ συ κατηρτισω φαυσιν και ηλιον |
17 até o momento em que entrei no vosso santuário e em que me dei conta da sorte que os espera. | 17 συ εποιησας παντα τα ορια της γης θερος και εαρ συ επλασας αυτα |
18 Sim, vós os colocais num terreno escorregadio, à ruína vós os conduzis. | 18 μνησθητι ταυτης εχθρος ωνειδισεν τον κυριον και λαος αφρων παρωξυνεν το ονομα σου |
19 Eis que subitamente se arruinaram, sumiram, destruídos por catástrofe medonha. | 19 μη παραδως τοις θηριοις ψυχην εξομολογουμενην σοι των ψυχων των πενητων σου μη επιλαθη εις τελος |
20 Como de um sonho ao se despertar, Senhor, levantando-vos, desprezais a sombra deles. | 20 επιβλεψον εις την διαθηκην σου οτι επληρωθησαν οι εσκοτισμενοι της γης οικων ανομιων |
21 Quando eu me exasperava e se me atormentava o coração, | 21 μη αποστραφητω τεταπεινωμενος κατησχυμμενος πτωχος και πενης αινεσουσιν το ονομα σου |
22 eu ignorava, não entendia, como um animal qualquer. | 22 αναστα ο θεος δικασον την δικην σου μνησθητι των ονειδισμων σου των υπο αφρονος ολην την ημεραν |
23 Mas estarei sempre convosco, porque vós me tomastes pela mão. | 23 μη επιλαθη της φωνης των ικετων σου η υπερηφανια των μισουντων σε ανεβη δια παντος προς σε |
24 Vossos desígnios me conduzirão, e, por fim, na glória me acolhereis. | |
25 Afora vós, o que há para mim no céu? Se vos possuo, nada mais me atrai na terra. | |
26 Meu coração e minha carne podem já desfalecer, a rocha de meu coração e minha herança eterna é Deus. | |
27 Sim, perecem aqueles que de vós se apartam, destruís os que procuram satisfação fora de vós. | |
28 Mas, para mim, a felicidade é me aproximar de Deus, é pôr minha confiança no Senhor Deus, a fim de narrar as vossas maravilhas diante das portas da filha de Sião. |