2 Samuel 1

NEW JERUSALEM	Biblia Tysiąclecia
1 Saul was dead and David, returning after his victory over the Amalekites, had been at Ziklag for twodays.	1 Po śmierci Saula, po zwycięstwie nad Amalekitami, wrócił Dawid i zatrzymał się przez dwa dni w Siklag.
2 On the third day, a man arrived from Saul's camp with his clothes torn and earth on his head. When hecame to David, he fel to the ground and prostrated himself.	2 Na trzeci dzień przybył jakiś człowiek z obozu, z otoczenia Saula. Odzienie miał podarte, a głowę posypaną ziemią. Podszedłszy do Dawida, padł na ziemię i oddał mu pokłon.
3 David asked him, 'Where have you come from?' 'I have escaped from the Israelite camp,' he said.	3 Dawid zapytał go: Skąd przybywasz? Odpowiedział mu: Ocalałem z izraelskiego obozu.
4 David said, 'What has happened? Tell me.' He replied, 'The people fled from the battle, and many ofthem have fal en and are dead. Saul and his son Jonathan are dead too.'	4 Rzekł do niego Dawid: Opowiedz mi, proszę, co się tam stało? Opowiedział więc, że ludzie uciekli z pola walki, wielu z ludzi zginęło, i że również ponieśli śmierć Saul i jego syn Jonatan.
5 Then David asked the young man who brought the news, 'How do you know that Saul and his sonJonathan are dead?'	5 Dawid wypytywał młodzieńca, który mu przyniósł te wieści: Skąd ty wiesz, że umarł Saul i jego syn Jonatan?
6 The young man replied, 'I happened to be on Mount Gilboa, and there was Saul, leaning on his spear,with the chariots and the cavalry bearing down on him.	6 Młodzieniec, który przyniósł te wieści, odparł: Przypadek zrządził, że znalazłem się na górze Gilboa i właśnie Saul tkwił oparty na swej włóczni, gdy tymczasem dosięgały go rydwany i jeźdźcy.
7 Glancing behind him and seeing me, he shouted to me. I replied, "Here I am!"	7 Rozejrzał się i spostrzegłszy mnie, przywołał do siebie. Odpowiedziałem: Jestem.
8 He said, "Who are you?" I replied, "I am an Amalekite."	8 Zapytał mnie: Kim jesteś? Odrzekłem: Jestem Amalekitą.
9 He then said, "Come here and kil me. My head is swimming, although I still have al my strength."	9 Rzekł mi: Podejdź, proszę cię, i dobij mię, gdyż czuję zawroty głowy, chociaż jeszcze jest we mnie całe życie.
10 So I went over to him and killed him, because I knew that once he fel he could not survive. I then tookthe crown which he had on his head and the bracelet on his arm, and have brought them here to my lord.'	10 Podszedłem więc i dobiłem go, bo wiedziałem, że nie będzie żył po swoim upadku. Potem zabrałem jego diadem, który miał na głowie, i naramiennik. Przynoszę to memu panu.
11 David then took hold of his clothes and tore them, and all the men with him did the same.	11 Dawid schwyciwszy swe szaty, rozdarł je. Tak też uczynili wszyscy mężowie, którzy z nim byli.
12 They mourned and wept and fasted until the evening for Saul and his son Jonathan, for the people ofYahweh and for the House of Israel, because they had fal en by the sword.	12 Potem lamentowali i płakali, i pościli aż do wieczora, z tego powodu, że padli od miecza Saul i syn jego Jonatan, i z powodu ludu Pańskiego i domu Izraela.
13 David said to the young man who had brought the news, 'Where are you from?' He replied, 'I am theson of a resident foreigner, an Amalekite.'	13 Odezwał się Dawid do młodzieńca, który mu przyniósł te wieści: Skąd ty jesteś? Odparł: Jestem synem osadnika amalekickiego.
14 David said, 'How was it that you were not afraid to lift your hand to destroy Yahweh's anointed?'	14 Powiedział do niego Dawid: Jak to? Nie bałeś się podnieść ręki, by zabić pomazańca Pańskiego?
15 Then David called one of the young men. 'Come here,' he said, 'strike him down.' The man struck himand he died.	15 Wezwał więc Dawid jednego z młodzieńców i dał rozkaz: Podejdź i przebij go! Ten zadał mu cios taki, że umarł.
16 David said, 'Your blood be on your own head. You convicted yourself out of your own mouth bysaying, "I kil ed Yahweh's anointed." '	16 Dawid zaś wołał w jego stronę: Odpowiedzialność za twoją krew [zrzucam] na twoją głowę! Usta twe wydały o tobie świadectwo, gdy mówiły: Ja zabiłem pomazańca Pańskiego.
17 David sang the fol owing lament over Saul and his son Jonathan	17 Dawid zaśpiewał potem żałobną pieśń na cześć Saula i jego syna Jonatana,
18 (it is for teaching archery to the children of Judah; it is written in the Book of the Just):	18 i polecił, aby się uczyli [jej] potomkowie Judy. Właśnie ona została zapisana w "Księdze Sprawiedliwego":
19 Does the splendour of Israel lie dead on your heights? How did the heroes fal ?	19 O Izraelu, twa chwała na wyżynach zabita. Jakże padli bohaterowie?
20 Do not speak of it in Gath, nor broadcast it in the streets of Ashkelon, for fear the daughters of thePhilistines rejoice, for fear the daughters of the uncircumcised gloat.	20 W Gat tego nie ogłaszajcie! Nie podawajcie na ulicach Aszkelonu, aby się nie cieszyły córki filistyńskie ani radowały córki nieobrzezanych.
21 You mountains of Gilboa, no dew, no rain fal on you, O treacherous fields where the heroes' shieldlies dishonoured! Not greased with oil, the shield of Saul,	21 Góry Gilboa! Ani rosy, ani deszczu niech na was nie będzie, ani pól żyznych! Tu bowiem została skalana tarcza mocarzy. Nie, tarcza Saula nie była namaszczona oliwą,
22 but with the blood of wounded men, the fat of warriors! The bow of Jonathan never turned back, thesword of Saul never came home unsated!	22 lecz krwią poległych, tłuszczem mocarzy. Łuk Jonatana nigdy się nie cofał, i miecz Saula nie wracał daremnie.
23 Saul and Jonathan, beloved and handsome, were divided neither in life, nor in death. Swifter thaneagles were they, stronger than lions.	23 Saul i Jonatan, kochający się i mili przyjaciele, za życia i w śmierci nie są rozdzieleni. Byli oni bystrzejsi od orłów, dzielniejsi od lwów.
24 O daughters of Israel, weep for Saul who gave you scarlet and fine linen to wear, who pinned goldenjewel ery on your dresses!	24 O, płaczcie nad Saulem, córki izraelskie: On was ubierał w prześliczne szkarłaty, złotymi ozdobami upiększał stroje.
25 How did the heroes fall in the thick of the battle? Jonathan, by your dying I too am stricken,	25 Jakże zginąć mogli waleczni, wśród boju Jonatan przebity śmiertelnie?
26 I am desolate for you, Jonathan my brother. Very dear you were to me, your love more wonderful tome than the love of a woman.	26 Żal mi ciebie, mój bracie, Jonatanie. Tak bardzo byłeś mi drogi! Więcej ceniłem twą miłość niżeli miłość kobiet.
27 How did the heroes fall and the weapons of war succumb!	27 Jakże padli bohaterowie? Jakże przepadły wojenne oręże?