2 Samuel 1

NEW JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Saul was dead and David, returning after his victory over the Amalekites, had been at Ziklag for twodays.	1 Μετα δε τον θανατον του Σαουλ, αφου επεστρεψεν ο Δαβιδ απο της σφαγης των Αμαληκιτων, εκαθησεν ο Δαβιδ εν Σικλαγ δυο ημερας?
2 On the third day, a man arrived from Saul's camp with his clothes torn and earth on his head. When hecame to David, he fel to the ground and prostrated himself.	2 την δε τριτην ημεραν, ιδου, ηλθεν ανθρωπος εκ του στρατοπεδου απο πλησιον του Σαουλ, εχων διεσχισμενα τα ιματια αυτου και χωμα επι της κεφαλης αυτου? και καθως εισηλθε προς τον Δαβιδ, επεσεν εις την γην και προσεκυνησε.
3 David asked him, 'Where have you come from?' 'I have escaped from the Israelite camp,' he said.	3 Και ειπε προς αυτον ο Δαβιδ, Ποθεν ερχεσαι; Ο δε ειπε προς αυτον, Εγω εκ του στρατοπεδου του Ισραηλ διεσωθην.
4 David said, 'What has happened? Tell me.' He replied, 'The people fled from the battle, and many ofthem have fal en and are dead. Saul and his son Jonathan are dead too.'	4 Και ειπε προς αυτον ο Δαβιδ, Τι συνεβη; ειπε μοι, παρακαλω. Και απεκριθη, Οτι εφυγεν ο λαος εκ της μαχης, και πολλοι μαλιστα εκ του λαου επεσον και απεθανον? απεθανον δε και Σαουλ και Ιωναθαν ο υιος αυτου.
5 Then David asked the young man who brought the news, 'How do you know that Saul and his sonJonathan are dead?'	5 Και ειπεν ο Δαβιδ προς τον νεον τον απαγγελλοντα προς αυτον, Πως εξευρεις οτι απεθανεν ο Σαουλ, και Ιωναθαν ο υιος αυτου;
6 The young man replied, 'I happened to be on Mount Gilboa, and there was Saul, leaning on his spear,with the chariots and the cavalry bearing down on him.	6 Και ειπεν ο νεος ο απαγγελλων προς αυτον, Ευρεθην κατα τυχην εν τω ορει Γελβουε, και ιδου, ο Σαουλ ητο κεκλιμενος επι του δορατος αυτου, και ιδου, αι αμαξαι και οι ιππεις κατεφθανον αυτον.
7 Glancing behind him and seeing me, he shouted to me. I replied, "Here I am!"	7 και οτε εβλεψεν εις τα οπισω αυτου, με ειδε και με εκαλεσε? και απεκριθην, Ιδου, εγω.
8 He said, "Who are you?" I replied, "I am an Amalekite."	8 Και ειπε προς εμε, Ποιος εισαι; Και απεκριθην προς αυτον, Ειμαι Αμαληκιτης.
9 He then said, "Come here and kil me. My head is swimming, although I still have al my strength."	9 Παλιν ειπε προς εμε, Στηθι επανω μου, παρακαλω, και θανατωσον με? διοτι σκοτοδινιασις με κατελαβεν, επειδη η ζωη μου ειναι ετι ολη εν εμοι.
10 So I went over to him and killed him, because I knew that once he fel he could not survive. I then tookthe crown which he had on his head and the bracelet on his arm, and have brought them here to my lord.'	10 Εσταθην λοιπον επ' αυτον και εθανατωσα αυτον? επειδη ημην βεβαιος οτι δεν ηδυνατο να ζηση αφου επεσε? και ελαβον το διαδημα το επι της κεφαλης αυτου και το βραχιολιον το εν τω βραχιονι αυτου, και εφερα αυτα ενταυθα προς τον κυριον μου.
11 David then took hold of his clothes and tore them, and all the men with him did the same.	11 Τοτε πιασας ο Δαβιδ τα ιματια αυτου, διεσχισεν αυτα? και παντες ομοιως οι ανδρες οι μετ' αυτου.
12 They mourned and wept and fasted until the evening for Saul and his son Jonathan, for the people ofYahweh and for the House of Israel, because they had fal en by the sword.	12 Και επενθησαν και εκλαυσαν και ενηστευσαν εως εσπερας δια τον Σαουλ και δια Ιωναθαν τον υιον αυτου και δια τον λαον του Κυριου και δια τον οικον του Ισραηλ, διοτι επεσον δια ρομφαιας.
13 David said to the young man who had brought the news, 'Where are you from?' He replied, 'I am theson of a resident foreigner, an Amalekite.'	13 Ειπε δε ο Δαβιδ προς τον νεον, τον απαγγελλοντα προς αυτον, Ποθεν εισαι; Και απεκριθη, Ειμαι υιος παροικου τινος Αμαληκιτου.
14 David said, 'How was it that you were not afraid to lift your hand to destroy Yahweh's anointed?'	14 Και ειπε προς αυτον ο Δαβιδ, Πως δεν εφοβηθης να επιβαλης την χειρα σου δια να θανατωσης τον κεχρισμενον του Κυριου;
15 Then David called one of the young men. 'Come here,' he said, 'strike him down.' The man struck himand he died.	15 Και εκαλεσεν ο Δαβιδ ενα εκ των νεων και ειπε, Πλησιασον, πεσον επ' αυτον. Και επαταξεν αυτον, και απεθανε.
16 David said, 'Your blood be on your own head. You convicted yourself out of your own mouth bysaying, "I kil ed Yahweh's anointed." '	16 Και ειπε προς αυτον ο Δαβιδ, Το αιμα σου επι της κεφαλης σου? διοτι το στομα σου εμαρτυρησεν εναντιον σου, λεγων, Εγω εθανατωσα τον κεχρισμενον του Κυριου.
17 David sang the fol owing lament over Saul and his son Jonathan	17 Και εθρηνησεν ο Δαβιδ τον θρηνον τουτον επι τον Σαουλ και επι Ιωναθαν τον υιον αυτου?
18 (it is for teaching archery to the children of Judah; it is written in the Book of the Just):	18 και παρηγγειλε να διδαξωσι τους υιους Ιουδα τουτο το ασμα του τοξου? ιδου, ειναι γεγραμμενον εν τω βιβλιω του Ιασηρ.
19 Does the splendour of Israel lie dead on your heights? How did the heroes fal ?	19 Ω δοξα του Ισραηλ, επι τους υψηλους τοπους σου κατηκοντισμενη. Πως επεσον οι δυνατοι.
20 Do not speak of it in Gath, nor broadcast it in the streets of Ashkelon, for fear the daughters of thePhilistines rejoice, for fear the daughters of the uncircumcised gloat.	20 Μη αναγγειλητε εις την Γαθ, μη διακηρυξητε εις τας πλατειας της Ασκαλωνος, μηποτε χαρωσιν αι θυγατερες των Φιλισταιων, μηποτε αγαλλιασωνται αι θυγατερες των απεριτμητων?
21 You mountains of Gilboa, no dew, no rain fal on you, O treacherous fields where the heroes' shieldlies dishonoured! Not greased with oil, the shield of Saul,	21 Ορη τα εν Γελβουε, Ας μη ηναι δροσος μηδε βροχη εφ' υμας, μηδε αγροι διδοντες απαρχας? διοτι εκει απερριφθη η ασπις των ισχυρων, Η ασπις του Σαουλ, ως να μη εχρισθη δι' ελαιου.
22 but with the blood of wounded men, the fat of warriors! The bow of Jonathan never turned back, thesword of Saul never came home unsated!	22 Απο του αιματος των πεφονευμενων, απο του στεατος των ισχυρων, το τοξον του Ιωναθαν δεν εστρεφετο οπισω, και η ρομφαια του Σαουλ δεν επεστρεφε κενη.
23 Saul and Jonathan, beloved and handsome, were divided neither in life, nor in death. Swifter thaneagles were they, stronger than lions.	23 Σαουλ και Ιωναθαν ησαν οι ηγαπημενοι και ερασμιοι εν τη ζωη αυτων, και εν τω θανατω αυτων δεν εχωρισθησαν? ησαν ελαφροτεροι αετων, δυνατωτεροι λεοντων.
24 O daughters of Israel, weep for Saul who gave you scarlet and fine linen to wear, who pinned goldenjewel ery on your dresses!	24 Θυγατερες Ισραηλ, κλαυσατε επι τον Σαουλ τον ενδυοντα υμας κοκκινα μετα καλλωπισμων, τον επιβαλλοντα στολισμους χρυσους επι τα ενδυματα υμων.
25 How did the heroes fall in the thick of the battle? Jonathan, by your dying I too am stricken,	25 Πως επεσον οι δυνατοι εν μεσω της μαχης? Ιωναθαν, επι τους υψηλους τοπους σου τετραυματισμενε.
26 I am desolate for you, Jonathan my brother. Very dear you were to me, your love more wonderful tome than the love of a woman.	26 Περιλυπος ειμαι δια σε, αδελφε μου Ιωναθαν? προσφιλεστατος εσταθης εις εμε? η προς εμε αγαπη σου ητο εξαισιος. Υπερεβαινε την αγαπην των γυναικων.
27 How did the heroes fall and the weapons of war succumb!	27 Πως επεσον οι δυνατοι, και απωλεσθησαν τα οπλα του πολεμου.