Micah 1

NEW AMERICAN BIBLE	LXX
1 The word of the LORD which came to Micah of Moresheth in the days of Jotham, Ahaz, and Hezekiah, kings of Judah: that is, the vision he received concerning Samaria and Jerusalem.	1 και εγενετο λογος κυριου προς μιχαιαν τον του μωρασθι εν ημεραις ιωαθαμ και αχαζ και εζεκιου βασιλεων ιουδα υπερ ων ειδεν περι σαμαρειας και περι ιερουσαλημ
2 Hear, O peoples, all of you, give heed, O earth, and all that fills you! Let the Lord GOD be witness against you, the Lord from his holy temple!	2 ακουσατε λαοι λογους και προσεχετω η γη και παντες οι εν αυτη και εσται κυριος εν υμιν εις μαρτυριον κυριος εξ οικου αγιου αυτου
3 For see, the LORD comes forth from his place, he descends and treads upon the heights of the earth.	3 διοτι ιδου κυριος εκπορευεται εκ του τοπου αυτου και καταβησεται και επιβησεται επι τα υψη της γης
4 The mountains melt under him and the valleys split open, Like wax before the fire, like water poured down a slope.	4 και σαλευθησεται τα ορη υποκατωθεν αυτου και αι κοιλαδες τακησονται ως κηρος απο προσωπου πυρος και ως υδωρ καταφερομενον εν καταβασει
5 For the crime of Jacob all this comes to pass, and for the sins of the house of Israel. What is the crime of Jacob? Is it not Samaria? And what is the sin of the house of Judah? Is it not Jerusalem?	5 δια ασεβειαν ιακωβ παντα ταυτα και δια αμαρτιαν οικου ισραηλ τις η ασεβεια του ιακωβ ου σαμαρεια και τις η αμαρτια οικου ιουδα ουχι ιερουσαλημ
6 I will make Samaria a stone heap in the field, a place to plant for vineyards; I will throw down into the valley her stones, and lay bare her foundations.	6 και θησομαι σαμαρειαν εις οπωροφυλακιον αγρου και εις φυτειαν αμπελωνος και κατασπασω εις χαος τους λιθους αυτης και τα θεμελια αυτης αποκαλυψω
7 All her idols shall be broken to pieces, all her wages shall be burned in the fire, and all her statues I will destroy. As the wages of a harlot they were gathered, and to the wages of a harlot shall they return.	7 και παντα τα γλυπτα αυτης κατακοψουσιν και παντα τα μισθωματα αυτης εμπρησουσιν εν πυρι και παντα τα ειδωλα αυτης θησομαι εις αφανισμον διοτι εκ μισθωματων πορνειας συνηγαγεν και εκ μισθωματων πορνειας συνεστρεψεν
8 For this reason I lament and wail, I go barefoot and naked; I utter lamentation like the jackals, and mourning like the ostriches.	8 ενεκεν τουτου κοψεται και θρηνησει πορευσεται ανυποδετος και γυμνη ποιησεται κοπετον ως δρακοντων και πενθος ως θυγατερων σειρηνων
9 There is no remedy for the blow she has been struck; rather, it has come even to Judah, It reaches to the gate of my people, even to Jerusalem.	9 οτι κατεκρατησεν η πληγη αυτης διοτι ηλθεν εως ιουδα και ηψατο εως πυλης λαου μου εως ιερουσαλημ
10 Publish it not in Gath, weep not at all; In Beth-leaphrah roll in the dust.	10 οι εν γεθ μη μεγαλυνεσθε οι εν ακιμ μη ανοικοδομειτε εξ οικου κατα γελωτα γην καταπασασθε κατα γελωτα υμων
11 Pass by, you who dwell in Shaphir! The inhabitants of Zaanan come not forth from their city. The lamentation of Beth-ezel finds in you its grounds.	11 κατοικουσα καλως τας πολεις αυτης ουκ εξηλθεν κατοικουσα σεννααν κοψασθαι οικον εχομενον αυτης λημψεται εξ υμων πληγην οδυνης
12 How can the inhabitants of Maroth hope for good? For evil has come down from the LORD to the gate of Jerusalem.	12 τις ηρξατο εις αγαθα κατοικουση οδυνας οτι κατεβη κακα παρα κυριου επι πυλας ιερουσαλημ
13 Harness steeds to the chariots, O inhabitants of Lachish; Lachish, the beginning of sin for daughter Zion, Because there were in you the crimes of Israel.	13 ψοφος αρματων και ιππευοντων κατοικουσα λαχις αρχηγος αμαρτιας αυτη εστιν τη θυγατρι σιων οτι εν σοι ευρεθησαν ασεβειαι του ισραηλ
14 Therefore you shall give parting gifts to Moresheth-gath; Beth-achzib is a deception to the kings of Israel.	14 δια τουτο δωσεις εξαποστελλομενους εως κληρονομιας γεθ οικους ματαιους εις κενα εγενετο τοις βασιλευσιν του ισραηλ
15 Yet must I bring to you the conqueror, O inhabitants of Mareshah; Even to Adullam shall go the glory of Israel.	15 εως τους κληρονομους αγαγω σοι κατοικουσα λαχις κληρονομια εως οδολλαμ ηξει η δοξα της θυγατρος ισραηλ
16 Make yourself bald, pluck out your hair, for the children whom you cherish; Let your baldness be as the eagle's, because they are exiled from you.	16 ξυρησαι και κειραι επι τα τεκνα τα τρυφερα σου εμπλατυνον την χηρειαν σου ως αετος οτι ηχμαλωτευθησαν απο σου