ΘΡΗΝΟΙ - Lamentazioni - Lamentations 5

LXX	VULGATA
1 μνησθητι κυριε ο τι εγενηθη ημιν επιβλεψον και ιδε τον ονειδισμον ημων	1 Recordare, Domine, quid acciderit nobis ; intuere et respice opprobrium nostrum.
2 κληρονομια ημων μετεστραφη αλλοτριοις οι οικοι ημων ξενοις	2 Hæreditas nostra versa est ad alienos, domus nostræ ad extraneos.
3 ορφανοι εγενηθημεν ουχ υπαρχει πατηρ μητερες ημων ως αι χηραι	3 Pupilli facti sumus absque patre, matres nostræ quasi viduæ.
4 εξ ημερων ημων ξυλα ημων εν αλλαγματι ηλθεν	4 Aquam nostram pecunia bibimus ; ligna nostra pretio comparavimus.
5 επι τον τραχηλον ημων εδιωχθημεν εκοπιασαμεν ουκ ανεπαυθημεν	5 Cervicibus nostris minabamur, lassis non dabatur requies.
6 αιγυπτος εδωκεν χειρα ασσουρ εις πλησμονην αυτων	6 Ægypto dedimus manum et Assyriis, ut saturaremur pane.
7 οι πατερες ημων ημαρτον ουχ υπαρχουσιν ημεις τα ανομηματα αυτων υπεσχομεν	7 Patres nostri peccaverunt, et non sunt : et nos iniquitates eorum portavimus.
8 δουλοι εκυριευσαν ημων λυτρουμενος ουκ εστιν εκ της χειρος αυτων	8 Servi dominati sunt nostri : non fuit qui redimeret de manu eorum.
9 εν ταις ψυχαις ημων εισοισομεν αρτον ημων απο προσωπου ρομφαιας της ερημου	9 In animabus nostris afferebamus panem nobis, a facie gladii in deserto.
10 το δερμα ημων ως κλιβανος επελειωθη συνεσπασθησαν απο προσωπου καταιγιδων λιμου	10 Pellis nostra quasi clibanus exusta est, a facie tempestatum famis.
11 γυναικας εν σιων εταπεινωσαν παρθενους εν πολεσιν ιουδα	11 Mulieres in Sion humiliaverunt, et virgines in civitatibus Juda.
12 αρχοντες εν χερσιν αυτων εκρεμασθησαν πρεσβυτεροι ουκ εδοξασθησαν	12 Principes manu suspensi sunt ; facies senum non erubuerunt.
13 εκλεκτοι κλαυθμον ανελαβον και νεανισκοι εν ξυλω ησθενησαν	13 Adolescentibus impudice abusi sunt, et pueri in ligno corruerunt.
14 και πρεσβυται απο πυλης κατεπαυσαν εκλεκτοι εκ ψαλμων αυτων κατεπαυσαν	14 Senes defecerunt de portis, juvenes de choro psallentium.
15 κατελυσεν χαρα καρδιας ημων εστραφη εις πενθος ο χορος ημων	15 Defecit gaudium cordis nostri ; versus est in luctum chorus noster.
16 επεσεν ο στεφανος της κεφαλης ημων ουαι δη ημιν οτι ημαρτομεν	16 Cecidit corona capitis nostri : væ nobis, quia peccavimus !
17 περι τουτου εγενηθη οδυνηρα η καρδια ημων περι τουτου εσκοτασαν οι οφθαλμοι ημων	17 Propterea mœstum factum est cor nostrum ; ideo contenebrati sunt oculi nostri,
18 επ' ορος σιων οτι ηφανισθη αλωπεκες διηλθον εν αυτη	18 propter montem Sion quia disperiit ; vulpes ambulaverunt in eo.
19 συ δε κυριε εις τον αιωνα κατοικησεις ο θρονος σου εις γενεαν και γενεαν	19 Tu autem, Domine, in æternum permanebis, solium tuum in generationem et generationem.
20 ινα τι εις νεικος επιληση ημων καταλειψεις ημας εις μακροτητα ημερων	20 Quare in perpetuum oblivisceris nostri, derelinques nos in longitudine dierum ?
21 επιστρεψον ημας κυριε προς σε και επιστραφησομεθα και ανακαινισον ημερας ημων καθως εμπροσθεν	21 Converte nos, Domine, ad te, et convertemur ; innova dies nostros, sicut a principio.
22 οτι απωθουμενος απωσω ημας ωργισθης εφ' ημας εως σφοδρα .	22 Sed projiciens repulisti nos : iratus es contra nos vehementer.