ΘΡΗΝΟΙ - Lamentazioni - Lamentations 5

LXX	JERUSALEM
1 μνησθητι κυριε ο τι εγενηθη ημιν επιβλεψον και ιδε τον ονειδισμον ημων	1 Souviens-toi, Yahvé, de ce qui nous est arrivé, regarde et vois notre opprobre!
2 κληρονομια ημων μετεστραφη αλλοτριοις οι οικοι ημων ξενοις	2 Notre héritage a passé à des étrangers, nos maisons à des inconnus.
3 ορφανοι εγενηθημεν ουχ υπαρχει πατηρ μητερες ημων ως αι χηραι	3 Nous sommes orphelins, sans père; nos mères sont comme des veuves.
4 εξ ημερων ημων ξυλα ημων εν αλλαγματι ηλθεν	4 A prix d'argent nous buvons notre eau, notre bois, il nous faut le payer.
5 επι τον τραχηλον ημων εδιωχθημεν εκοπιασαμεν ουκ ανεπαυθημεν	5 Le joug est sur notre cou, nous sommes persécutés; nous sommes à bout, et pour nous pas de répit.
6 αιγυπτος εδωκεν χειρα ασσουρ εις πλησμονην αυτων	6 Nous tendons la main à l'Egypte, à Assur pour nous rassasier de pain.
7 οι πατερες ημων ημαρτον ουχ υπαρχουσιν ημεις τα ανομηματα αυτων υπεσχομεν	7 Nos pères ont péché: ils ne sont plus; et nous, nous portons leurs fautes.
8 δουλοι εκυριευσαν ημων λυτρουμενος ουκ εστιν εκ της χειρος αυτων	8 Des esclaves dominent sur nous, nul ne nous délivre de leur main.
9 εν ταις ψυχαις ημων εισοισομεν αρτον ημων απο προσωπου ρομφαιας της ερημου	9 Au péril de nos vies nous rapportons notre pain en affrontant l'épée du désert.
10 το δερμα ημων ως κλιβανος επελειωθη συνεσπασθησαν απο προσωπου καταιγιδων λιμου	10 Notre peau comme un four est brûlante, à cause des ardeurs de la faim.
11 γυναικας εν σιων εταπεινωσαν παρθενους εν πολεσιν ιουδα	11 Ils ont violé des femmes dans Sion, des vierges dans les villes de Juda.
12 αρχοντες εν χερσιν αυτων εκρεμασθησαν πρεσβυτεροι ουκ εδοξασθησαν	12 Des princes ont été pendus de leur main: la face des vieillards n'a pas été respectée.
13 εκλεκτοι κλαυθμον ανελαβον και νεανισκοι εν ξυλω ησθενησαν	13 Des adolescents ont porté la meule, des garçons ont trébuché sous le bois.
14 και πρεσβυται απο πυλης κατεπαυσαν εκλεκτοι εκ ψαλμων αυτων κατεπαυσαν	14 Les anciens ont déserté la porte; les jeunes gens ont cessé leur musique.
15 κατελυσεν χαρα καρδιας ημων εστραφη εις πενθος ο χορος ημων	15 La joie a disparu de notre coeur, notre danse s'est changée en deuil.
16 επεσεν ο στεφανος της κεφαλης ημων ουαι δη ημιν οτι ημαρτομεν	16 La couronne de notre tête est tombée. Malheur à nous, car nous avons péché!
17 περι τουτου εγενηθη οδυνηρα η καρδια ημων περι τουτου εσκοτασαν οι οφθαλμοι ημων	17 Voilà pourquoi notre coeur est malade, voilà pourquoi s'obscurcissent nos yeux:
18 επ' ορος σιων οτι ηφανισθη αλωπεκες διηλθον εν αυτη	18 c'est que la montagne Sion est désolée, des chacals y rôdent!
19 συ δε κυριε εις τον αιωνα κατοικησεις ο θρονος σου εις γενεαν και γενεαν	19 Mais toi, Yahvé, tu demeures à jamais; ton trône subsiste d'âge en âge!
20 ινα τι εις νεικος επιληση ημων καταλειψεις ημας εις μακροτητα ημερων	20 Pourquoi nous oublierais-tu pour toujours, nous abandonnerais-tu jusqu'à la fin des jours?
21 επιστρεψον ημας κυριε προς σε και επιστραφησομεθα και ανακαινισον ημερας ημων καθως εμπροσθεν	21 Fais-nous revenir à toi, Yahvé, et nous reviendrons. Renouvelle nos jours comme autrefois,
22 οτι απωθουμενος απωσω ημας ωργισθης εφ' ημας εως σφοδρα .	22 si tu ne nous as tout à fait rejetés, irrité contre nous sans mesure.