Scrutatio

Domenica, 12 maggio 2024 - Santi Nereo e Achilleo ( Letture di oggi)

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 8


font
LXXLA SACRA BIBBIA
1 συ την σοφιαν κηρυξεις ινα φρονησις σοι υπακουση1 Non è forse la sapienza che chiama? L'intelligenza non fa sentir la voce?
2 επι γαρ των υψηλων ακρων εστιν ανα μεσον δε των τριβων εστηκεν2 In cima alle alture, lungo la strada, agli incroci delle vie ella si pone;
3 παρα γαρ πυλαις δυναστων παρεδρευει εν δε εισοδοις υμνειται3 accanto alle porte, all'ingresso dei villaggi, sulle vie di scorrimento grida:
4 υμας ω ανθρωποι παρακαλω και προιεμαι εμην φωνην υιοις ανθρωπων4 "Voi, uomini, io chiamo, grido ai figli dell'uomo.
5 νοησατε ακακοι πανουργιαν οι δε απαιδευτοι ενθεσθε καρδιαν5 Imparate, ingenui, la prudenza, voi, insensati, diventate giudiziosi!
6 εισακουσατε μου σεμνα γαρ ερω και ανοισω απο χειλεων ορθα6 Ascoltate, perché cose importanti io dirò, ciò che le mie labbra proferiscono è retto.
7 οτι αληθειαν μελετησει ο φαρυγξ μου εβδελυγμενα δε εναντιον εμου χειλη ψευδη7 Cose vere pronunzia il mio palato, abominio delle mie labbra è l'empietà.
8 μετα δικαιοσυνης παντα τα ρηματα του στοματος μου ουδεν εν αυτοις σκολιον ουδε στραγγαλωδες8 Giuste sono tutte le parole della mia bocca, niente c'è in esse di tortuoso e perverso.
9 παντα ενωπια τοις συνιουσιν και ορθα τοις ευρισκουσι γνωσιν9 Tutte sono sincere per chi le sa comprendere, rette per chi ha trovato la scienza.
10 λαβετε παιδειαν και μη αργυριον και γνωσιν υπερ χρυσιον δεδοκιμασμενον ανθαιρεισθε δε αισθησιν χρυσιου καθαρου10 Accogliete la mia istruzione, non l'argento, la scienza invece dell'oro fino.
11 κρεισσων γαρ σοφια λιθων πολυτελων παν δε τιμιον ουκ αξιον αυτης εστιν11 Sì, la sapienza è migliore delle perle, quanto può desiderarsi non l'eguaglia.
12 εγω η σοφια κατεσκηνωσα βουλην και γνωσιν και εννοιαν εγω επεκαλεσαμην12 Io, sapienza, abito insieme alla prudenza, ho trovato la scienza dei consigli.
13 φοβος κυριου μισει αδικιαν υβριν τε και υπερηφανιαν και οδους πονηρων μεμισηκα δε εγω διεστραμμενας οδους κακων13 Il timore del Signore è l'odio del male. Superbia, orgoglio, cattiva condotta e bocca perversa io li odio.
14 εμη βουλη και ασφαλεια εμη φρονησις εμη δε ισχυς14 A me il consiglio e l'abilità, io sono l'intelligenza, a me la forza.
15 δι' εμου βασιλεις βασιλευουσιν και οι δυνασται γραφουσιν δικαιοσυνην15 Per me i re regnano, i capi amministrano la giustizia;
16 δι' εμου μεγιστανες μεγαλυνονται και τυραννοι δι' εμου κρατουσι γης16 per me i prìncipi governano, i nobili giudicano la terra.
17 εγω τους εμε φιλουντας αγαπω οι δε εμε ζητουντες ευρησουσιν17 Io amo coloro che mi amano; coloro che mi cercano, mi trovano.
18 πλουτος και δοξα εμοι υπαρχει και κτησις πολλων και δικαιοσυνη18 Ricchezza e gloria sono con me, i beni che perdurano e la giustizia.
19 βελτιον εμε καρπιζεσθαι υπερ χρυσιον και λιθον τιμιον τα δε εμα γενηματα κρεισσω αργυριου εκλεκτου19 Il mio frutto è migliore dell'oro, quello fino, i miei prodotti preferibili all'argento puro.
20 εν οδοις δικαιοσυνης περιπατω και ανα μεσον τριβων δικαιωματος αναστρεφομαι20 Nella via della giustizia io cammino, nei sentieri del diritto,
21 ινα μερισω τοις εμε αγαπωσιν υπαρξιν και τους θησαυρους αυτων εμπλησω αγαθων [21α] εαν αναγγειλω υμιν τα καθ' ημεραν γινομενα μνημονευσω τα εξ αιωνος αριθμησαι21 per provvedere a chi mi ama il bene, riempire i suoi tesori.
22 κυριος εκτισεν με αρχην οδων αυτου εις εργα αυτου22 Il Signore mi ha creata all'inizio del suo operare, prima delle sue opere più antiche.
23 προ του αιωνος εθεμελιωσεν με εν αρχη23 Dall'eternità sono stata costituita, dall'inizio, prima dei primordi della terra.
24 προ του την γην ποιησαι και προ του τας αβυσσους ποιησαι προ του προελθειν τας πηγας των υδατων24 Quando non c'erano gli abissi io fui partorita, quando non c'erano le sorgenti delle acque profonde.
25 προ του ορη εδρασθηναι προ δε παντων βουνων γεννα με25 Prima che le montagne fossero piantate, prima delle colline io fui partorita;
26 κυριος εποιησεν χωρας και αοικητους και ακρα οικουμενα της υπ' ουρανον26 ancora non aveva fatto la terra e le campagne e i primi elementi della terra.
27 ηνικα ητοιμαζεν τον ουρανον συμπαρημην αυτω και οτε αφωριζεν τον εαυτου θρονον επ' ανεμων27 Quando fissò il cielo, io ero là, quando stabilì il firmamento sopra la faccia dell'abisso.
28 ηνικα ισχυρα εποιει τα ανω νεφη και ως ασφαλεις ετιθει πηγας της υπ' ουρανον28 Quando condensò le nuvole del cielo, quando chiuse le sorgenti dell'abisso.
29 και ισχυρα εποιει τα θεμελια της γης29 Quando impose al mare la sua legge, che le acque non trasgredissero la sua parola; quando fissò i fondamenti della terra,
30 ημην παρ' αυτω αρμοζουσα εγω ημην η προσεχαιρεν καθ' ημεραν δε ευφραινομην εν προσωπω αυτου εν παντι καιρω30 io ero al suo fianco, come ordinatrice, io ero la sua delizia giorno per giorno, godendo alla sua presenza sempre,
31 οτε ευφραινετο την οικουμενην συντελεσας και ενευφραινετο εν υιοις ανθρωπων31 godendo sul suolo della terra e mia delizia erano i figli dell'uomo.
32 νυν ουν υιε ακουε μου32 E ora, figli, ascoltatemi! Felici quelli che osservano le mie vie.
33 -33 Ascoltate l'ammonimento e siate saggi, non lo trascurate!
34 μακαριος ανηρ ος εισακουσεται μου και ανθρωπος ος τας εμας οδους φυλαξει αγρυπνων επ' εμαις θυραις καθ' ημεραν τηρων σταθμους εμων εισοδων34 Felice l'uomo che mi ascolta, vegliando alle mie porte ogni giorno, custodendone i battenti!
35 αι γαρ εξοδοι μου εξοδοι ζωης και ετοιμαζεται θελησις παρα κυριου35 Sì! Chi trova me, trova la vita, e incontrerà la benevolenza del Signore.
36 οι δε εις εμε αμαρτανοντες ασεβουσιν τας εαυτων ψυχας και οι μισουντες με αγαπωσιν θανατον36 Ma chi mi offende, distrugge se stesso: tutti coloro che mi odiano, amano la morte!