ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 8

LXX	JERUSALEM
1 συ την σοφιαν κηρυξεις ινα φρονησις σοι υπακουση	1 La Sagesse n'appelle-t-elle pas? L'Intelligence n'élève-t-elle pas la voix?
2 επι γαρ των υψηλων ακρων εστιν ανα μεσον δε των τριβων εστηκεν	2 Au sommet des hauteurs qui dominent la route, au croisement des chemins, elle se poste;
3 παρα γαρ πυλαις δυναστων παρεδρευει εν δε εισοδοις υμνειται	3 près des portes, à l'entrée de la cité, sur les voies d'accès, elle s'écrie:
4 υμας ω ανθρωποι παρακαλω και προιεμαι εμην φωνην υιοις ανθρωπων	4 "Humains! C'est vous que j'appelle, ma voix s'adresse aux enfants des hommes.
5 νοησατε ακακοι πανουργιαν οι δε απαιδευτοι ενθεσθε καρδιαν	5 Simples! apprenez le savoir-faire, sots, devenez raisonnables.
6 εισακουσατε μου σεμνα γαρ ερω και ανοισω απο χειλεων ορθα	6 Ecoutez, j'ai à vous dire des choses importantes, j'ouvre mes lèvres pour dire des paroles droites.
7 οτι αληθειαν μελετησει ο φαρυγξ μου εβδελυγμενα δε εναντιον εμου χειλη ψευδη	7 C'est la vérité que mon palais proclame, car le mal est abominable à mes lèvres.
8 μετα δικαιοσυνης παντα τα ρηματα του στοματος μου ουδεν εν αυτοις σκολιον ουδε στραγγαλωδες	8 Toutes les paroles de ma bouche sont justes, en elles rien de faux ni de tortueux.
9 παντα ενωπια τοις συνιουσιν και ορθα τοις ευρισκουσι γνωσιν	9 Toutes sont franches pour qui les comprend, droites pour qui a trouvé le savoir.
10 λαβετε παιδειαν και μη αργυριον και γνωσιν υπερ χρυσιον δεδοκιμασμενον ανθαιρεισθε δε αισθησιν χρυσιου καθαρου	10 Prenez ma discipline et non de l'argent, le savoir plutôt que l'or pur.
11 κρεισσων γαρ σοφια λιθων πολυτελων παν δε τιμιον ουκ αξιον αυτης εστιν	11 Car la sagesse vaut mieux que les perles, et rien de ce que l'on désire ne l'égale."
12 εγω η σοφια κατεσκηνωσα βουλην και γνωσιν και εννοιαν εγω επεκαλεσαμην	12 "Moi, la Sagesse, j'habite avec le savoir-faire, je possède la science de la réflexion.
13 φοβος κυριου μισει αδικιαν υβριν τε και υπερηφανιαν και οδους πονηρων μεμισηκα δε εγω διεστραμμενας οδους κακων	13 (La crainte de Yahvé est la haine du mal). Je hais l'orgueil et l'arrogance, la mauvaise conduite etla bouche torse.
14 εμη βουλη και ασφαλεια εμη φρονησις εμη δε ισχυς	14 A moi appartiennent le conseil et la prudence, je suis l'entendement, à moi la puissance!
15 δι' εμου βασιλεις βασιλευουσιν και οι δυνασται γραφουσιν δικαιοσυνην	15 Par moi règnent les rois et les nobles décrètent le droit;
16 δι' εμου μεγιστανες μεγαλυνονται και τυραννοι δι' εμου κρατουσι γης	16 par moi gouvernent les princes et les grands, les juges légitimes.
17 εγω τους εμε φιλουντας αγαπω οι δε εμε ζητουντες ευρησουσιν	17 J'aime ceux qui m'aiment, qui me cherche avec empressement me trouve.
18 πλουτος και δοξα εμοι υπαρχει και κτησις πολλων και δικαιοσυνη	18 Chez moi sont la richesse et la gloire, les biens stables et la justice.
19 βελτιον εμε καρπιζεσθαι υπερ χρυσιον και λιθον τιμιον τα δε εμα γενηματα κρεισσω αργυριου εκλεκτου	19 Mon fruit est meilleur que l'or, que l'or fin, mes produits meilleurs que le pur argent.
20 εν οδοις δικαιοσυνης περιπατω και ανα μεσον τριβων δικαιωματος αναστρεφομαι	20 Je marche dans le chemin de la justice, dans le sentier du droit,
21 ινα μερισω τοις εμε αγαπωσιν υπαρξιν και τους θησαυρους αυτων εμπλησω αγαθων [21α] εαν αναγγειλω υμιν τα καθ' ημεραν γινομενα μνημονευσω τα εξ αιωνος αριθμησαι	21 pour procurer des biens à ceux qui m'aiment, et remplir leurs trésors.
22 κυριος εκτισεν με αρχην οδων αυτου εις εργα αυτου	22 Yahvé m'a créée, prémices de son oeuvre, avant ses oeuvres les plus anciennes.
23 προ του αιωνος εθεμελιωσεν με εν αρχη	23 Dès l'éternité je fus établie, dès le principe, avant l'origine de la terre.
24 προ του την γην ποιησαι και προ του τας αβυσσους ποιησαι προ του προελθειν τας πηγας των υδατων	24 Quand les abîmes n'étaient pas, je fus enfantée, quand n'étaient pas les sources aux eauxabondantes.
25 προ του ορη εδρασθηναι προ δε παντων βουνων γεννα με	25 Avant que fussent implantées les montagnes, avant les collines, je fus enfantée;
26 κυριος εποιησεν χωρας και αοικητους και ακρα οικουμενα της υπ' ουρανον	26 avant qu'il eût fait la terre et la campagne et les premiers éléments du monde.
27 ηνικα ητοιμαζεν τον ουρανον συμπαρημην αυτω και οτε αφωριζεν τον εαυτου θρονον επ' ανεμων	27 Quand il affermit les cieux, j'étais là, quand il traça un cercle à la surface de l'abîme,
28 ηνικα ισχυρα εποιει τα ανω νεφη και ως ασφαλεις ετιθει πηγας της υπ' ουρανον	28 quand il condensa les nuées d'en haut, quand se gonflèrent les sources de l'abîme,
29 και ισχυρα εποιει τα θεμελια της γης	29 quand il assigna son terme à la mer, -- et les eaux n'en franchiront pas le bord -- quand il traçales fondements de la terre,
30 ημην παρ' αυτω αρμοζουσα εγω ημην η προσεχαιρεν καθ' ημεραν δε ευφραινομην εν προσωπω αυτου εν παντι καιρω	30 j'étais à ses côtés comme le maître d'oeuvre, je faisais ses délices, jour après jour, m'ébattant toutle temps en sa présence,
31 οτε ευφραινετο την οικουμενην συντελεσας και ενευφραινετο εν υιοις ανθρωπων	31 m'ébattant sur la surface de sa terre et trouvant mes délices parmi les enfants des hommes.
32 νυν ουν υιε ακουε μου	32 "Et maintenant, mes fils, écoutez-moi: heureux ceux qui gardent mes voies!
33 -	33 Ecoutez l'instruction et devenez sages, ne la méprisez pas.
34 μακαριος ανηρ ος εισακουσεται μου και ανθρωπος ος τας εμας οδους φυλαξει αγρυπνων επ' εμαις θυραις καθ' ημεραν τηρων σταθμους εμων εισοδων	34 Heureux l'homme qui m'écoute, qui veille jour après jour à mes portes pour en garder lesmontants!
35 αι γαρ εξοδοι μου εξοδοι ζωης και ετοιμαζεται θελησις παρα κυριου	35 Car qui me trouve trouve la vie, il obtient la faveur de Yahvé;
36 οι δε εις εμε αμαρτανοντες ασεβουσιν τας εαυτων ψυχας και οι μισουντες με αγαπωσιν θανατον	36 mais qui pèche contre moi blesse son âme, quiconque me hait chérit la mort."