ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 73

LXX	VULGATA
1 συνεσεως τω ασαφ ινα τι απωσω ο θεος εις τελος ωργισθη ο θυμος σου επι προβατα νομης σου	1 Intellectus Asaph. Ut quid, Deus, repulisti in finem, iratus est furor tuus super oves pascuæ tuæ ?
2 μνησθητι της συναγωγης σου ης εκτησω απ' αρχης ελυτρωσω ραβδον κληρονομιας σου ορος σιων τουτο ο κατεσκηνωσας εν αυτω	2 Memor esto congregationis tuæ, quam possedisti ab initio. Redemisti virgam hæreditatis tuæ, mons Sion, in quo habitasti in eo.
3 επαρον τας χειρας σου επι τας υπερηφανιας αυτων εις τελος οσα επονηρευσατο ο εχθρος εν τοις αγιοις σου	3 Leva manus tuas in superbias eorum in finem : quanta malignatus est inimicus in sancto !
4 και ενεκαυχησαντο οι μισουντες σε εν μεσω της εορτης σου εθεντο τα σημεια αυτων σημεια και ουκ εγνωσαν	4 Et gloriati sunt qui oderunt te in medio solemnitatis tuæ ; posuerunt signa sua, signa :
5 ως εις την εισοδον υπερανω	5 et non cognoverunt sicut in exitu super summum. Quasi in silva lignorum securibus
6 ως εν δρυμω ξυλων αξιναις εξεκοψαν τας θυρας αυτης επι το αυτο εν πελεκει και λαξευτηριω κατερραξαν αυτην	6 exciderunt januas ejus in idipsum ; in securi et ascia dejecerunt eam.
7 ενεπυρισαν εν πυρι το αγιαστηριον σου εις την γην εβεβηλωσαν το σκηνωμα του ονοματος σου	7 Incenderunt igni sanctuarium tuum ; in terra polluerunt tabernaculum nominis tui.
8 ειπαν εν τη καρδια αυτων η συγγενεια αυτων επι το αυτο δευτε και κατακαυσωμεν πασας τας εορτας του θεου απο της γης	8 Dixerunt in corde suo cognatio eorum simul : Quiescere faciamus omnes dies festos Dei a terra.
9 τα σημεια ημων ουκ ειδομεν ουκ εστιν ετι προφητης και ημας ου γνωσεται ετι	9 Signa nostra non vidimus ; jam non est propheta ; et nos non cognoscet amplius.
10 εως ποτε ο θεος ονειδιει ο εχθρος παροξυνει ο υπεναντιος το ονομα σου εις τελος	10 Usquequo, Deus, improperabit inimicus ? irritat adversarius nomen tuum in finem ?
11 ινα τι αποστρεφεις την χειρα σου και την δεξιαν σου εκ μεσου του κολπου σου εις τελος	11 Ut quid avertis manum tuam, et dexteram tuam de medio sinu tuo in finem ?
12 ο δε θεος βασιλευς ημων προ αιωνος ειργασατο σωτηριαν εν μεσω της γης	12 Deus autem rex noster ante sæcula : operatus est salutem in medio terræ.
13 συ εκραταιωσας εν τη δυναμει σου την θαλασσαν συ συνετριψας τας κεφαλας των δρακοντων επι του υδατος	13 Tu confirmasti in virtute tua mare ; contribulasti capita draconum in aquis.
14 συ συνεθλασας τας κεφαλας του δρακοντος εδωκας αυτον βρωμα λαοις τοις αιθιοψιν	14 Tu confregisti capita draconis ; dedisti eum escam populis Æthiopum.
15 συ διερρηξας πηγας και χειμαρρους συ εξηρανας ποταμους ηθαμ	15 Tu dirupisti fontes et torrentes ; tu siccasti fluvios Ethan.
16 ση εστιν η ημερα και ση εστιν η νυξ συ κατηρτισω φαυσιν και ηλιον	16 Tuus est dies, et tua est nox ; tu fabricatus es auroram et solem.
17 συ εποιησας παντα τα ορια της γης θερος και εαρ συ επλασας αυτα	17 Tu fecisti omnes terminos terræ ; æstatem et ver tu plasmasti ea.
18 μνησθητι ταυτης εχθρος ωνειδισεν τον κυριον και λαος αφρων παρωξυνεν το ονομα σου	18 Memor esto hujus : inimicus improperavit Domino, et populus insipiens incitavit nomen tuum.
19 μη παραδως τοις θηριοις ψυχην εξομολογουμενην σοι των ψυχων των πενητων σου μη επιλαθη εις τελος	19 Ne tradas bestiis animas confitentes tibi, et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem.
20 επιβλεψον εις την διαθηκην σου οτι επληρωθησαν οι εσκοτισμενοι της γης οικων ανομιων	20 Respice in testamentum tuum, quia repleti sunt qui obscurati sunt terræ domibus iniquitatum.
21 μη αποστραφητω τεταπεινωμενος κατησχυμμενος πτωχος και πενης αινεσουσιν το ονομα σου	21 Ne avertatur humilis factus confusus ; pauper et inops laudabunt nomen tuum.
22 αναστα ο θεος δικασον την δικην σου μνησθητι των ονειδισμων σου των υπο αφρονος ολην την ημεραν	22 Exsurge, Deus, judica causam tuam ; memor esto improperiorum tuorum, eorum quæ ab insipiente sunt tota die.
23 μη επιλαθη της φωνης των ικετων σου η υπερηφανια των μισουντων σε ανεβη δια παντος προς σε	23 Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum : superbia eorum qui te oderunt ascendit semper.