Scrutatio

Martedi, 14 maggio 2024 - San Mattia ( Letture di oggi)

ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 73


font
LXXSAGRADA BIBLIA
1 συνεσεως τω ασαφ ινα τι απωσω ο θεος εις τελος ωργισθη ο θυμος σου επι προβατα νομης σου1 Salmo de Asaf. Oh, como Deus é bom para os corações retos, e o Senhor para com aqueles que têm o coração puro!
2 μνησθητι της συναγωγης σου ης εκτησω απ' αρχης ελυτρωσω ραβδον κληρονομιας σου ορος σιων τουτο ο κατεσκηνωσας εν αυτω2 Contudo, meus pés iam resvalar, por pouco não escorreguei,
3 επαρον τας χειρας σου επι τας υπερηφανιας αυτων εις τελος οσα επονηρευσατο ο εχθρος εν τοις αγιοις σου3 porque me indignava contra os ímpios, vendo o bem-estar dos maus:
4 και ενεκαυχησαντο οι μισουντες σε εν μεσω της εορτης σου εθεντο τα σημεια αυτων σημεια και ουκ εγνωσαν4 não existe sofrimento para eles, seus corpos são robustos e sadios.
5 ως εις την εισοδον υπερανω5 Dos sofrimentos dos mortais não participam, não são atormentados como os outros homens.
6 ως εν δρυμω ξυλων αξιναις εξεκοψαν τας θυρας αυτης επι το αυτο εν πελεκει και λαξευτηριω κατερραξαν αυτην6 Eles se adornam com um colar de orgulho, e se cobrem com um manto de arrogância.
7 ενεπυρισαν εν πυρι το αγιαστηριον σου εις την γην εβεβηλωσαν το σκηνωμα του ονοματος σου7 Da gordura que os incha sai a iniqüidade, e transborda a temeridade.
8 ειπαν εν τη καρδια αυτων η συγγενεια αυτων επι το αυτο δευτε και κατακαυσωμεν πασας τας εορτας του θεου απο της γης8 Zombam e falam com malícia, discursam, altivamente, em tom ameaçador.
9 τα σημεια ημων ουκ ειδομεν ουκ εστιν ετι προφητης και ημας ου γνωσεται ετι9 Com seus propósitos afrontam o céu e suas línguas ferem toda a terra.
10 εως ποτε ο θεος ονειδιει ο εχθρος παροξυνει ο υπεναντιος το ονομα σου εις τελος10 Por isso se volta para eles o meu povo, e bebe com avidez das suas águas.
11 ινα τι αποστρεφεις την χειρα σου και την δεξιαν σου εκ μεσου του κολπου σου εις τελος11 E dizem então: Porventura Deus o sabe? Tem o Altíssimo conhecimento disto?
12 ο δε θεος βασιλευς ημων προ αιωνος ειργασατο σωτηριαν εν μεσω της γης12 Assim são os pecadores que, tranqüilamente, aumentam suas riquezas.
13 συ εκραταιωσας εν τη δυναμει σου την θαλασσαν συ συνετριψας τας κεφαλας των δρακοντων επι του υδατος13 Então foi em vão que conservei o coração puro e na inocência lavei as minhas mãos?
14 συ συνεθλασας τας κεφαλας του δρακοντος εδωκας αυτον βρωμα λαοις τοις αιθιοψιν14 Pois tenho sofrido muito e sido castigado cada dia.
15 συ διερρηξας πηγας και χειμαρρους συ εξηρανας ποταμους ηθαμ15 Se eu pensasse: Também vou falar como eles, seria infiel à raça de vossos filhos.
16 ση εστιν η ημερα και ση εστιν η νυξ συ κατηρτισω φαυσιν και ηλιον16 Reflito para compreender este problema, mui penosa me pareceu esta tarefa,
17 συ εποιησας παντα τα ορια της γης θερος και εαρ συ επλασας αυτα17 até o momento em que entrei no vosso santuário e em que me dei conta da sorte que os espera.
18 μνησθητι ταυτης εχθρος ωνειδισεν τον κυριον και λαος αφρων παρωξυνεν το ονομα σου18 Sim, vós os colocais num terreno escorregadio, à ruína vós os conduzis.
19 μη παραδως τοις θηριοις ψυχην εξομολογουμενην σοι των ψυχων των πενητων σου μη επιλαθη εις τελος19 Eis que subitamente se arruinaram, sumiram, destruídos por catástrofe medonha.
20 επιβλεψον εις την διαθηκην σου οτι επληρωθησαν οι εσκοτισμενοι της γης οικων ανομιων20 Como de um sonho ao se despertar, Senhor, levantando-vos, desprezais a sombra deles.
21 μη αποστραφητω τεταπεινωμενος κατησχυμμενος πτωχος και πενης αινεσουσιν το ονομα σου21 Quando eu me exasperava e se me atormentava o coração,
22 αναστα ο θεος δικασον την δικην σου μνησθητι των ονειδισμων σου των υπο αφρονος ολην την ημεραν22 eu ignorava, não entendia, como um animal qualquer.
23 μη επιλαθη της φωνης των ικετων σου η υπερηφανια των μισουντων σε ανεβη δια παντος προς σε23 Mas estarei sempre convosco, porque vós me tomastes pela mão.
24 Vossos desígnios me conduzirão, e, por fim, na glória me acolhereis.
25 Afora vós, o que há para mim no céu? Se vos possuo, nada mais me atrai na terra.
26 Meu coração e minha carne podem já desfalecer, a rocha de meu coração e minha herança eterna é Deus.
27 Sim, perecem aqueles que de vós se apartam, destruís os que procuram satisfação fora de vós.
28 Mas, para mim, a felicidade é me aproximar de Deus, é pôr minha confiança no Senhor Deus, a fim de narrar as vossas maravilhas diante das portas da filha de Sião.