Scrutatio

Martedi, 14 maggio 2024 - San Mattia ( Letture di oggi)

ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 73


font
LXXLA SACRA BIBBIA
1 συνεσεως τω ασαφ ινα τι απωσω ο θεος εις τελος ωργισθη ο θυμος σου επι προβατα νομης σου1 Salmo. Di Asaf. Di certo, Dio è buono con i retti, il Signore con i puri di cuore.
2 μνησθητι της συναγωγης σου ης εκτησω απ' αρχης ελυτρωσω ραβδον κληρονομιας σου ορος σιων τουτο ο κατεσκηνωσας εν αυτω2 Per poco non inciampavano i miei piedi, per un nulla vacillavano i miei passi:
3 επαρον τας χειρας σου επι τας υπερηφανιας αυτων εις τελος οσα επονηρευσατο ο εχθρος εν τοις αγιοις σου3 infatti avevo preso ad invidiare i prepotenti, a osservare la prosperità dei malvagi.
4 και ενεκαυχησαντο οι μισουντες σε εν μεσω της εορτης σου εθεντο τα σημεια αυτων σημεια και ουκ εγνωσαν4 Per essi non c'è sofferenza, sano e ben nutrito è il loro ventre;
5 ως εις την εισοδον υπερανω5 non si trovano nei travagli dei mortali e non vengono colpiti come tutti gli altri uomini.
6 ως εν δρυμω ξυλων αξιναις εξεκοψαν τας θυρας αυτης επι το αυτο εν πελεκει και λαξευτηριω κατερραξαν αυτην6 Al contrario, quale collana li circonda l'orgoglio, quale vestito li ricopre la violenza;
7 ενεπυρισαν εν πυρι το αγιαστηριον σου εις την γην εβεβηλωσαν το σκηνωμα του ονοματος σου7 come da grasso esce la loro iniquità, traboccano i perversi pensieri del loro cuore.
8 ειπαν εν τη καρδια αυτων η συγγενεια αυτων επι το αυτο δευτε και κατακαυσωμεν πασας τας εορτας του θεου απο της γης8 Sogghignano, parlano con malizia, con prepotenza fanno minacce dall'alto;
9 τα σημεια ημων ουκ ειδομεν ουκ εστιν ετι προφητης και ημας ου γνωσεται ετι9 levano la loro bocca fino ai cieli e la loro lingua percorre la terra.
10 εως ποτε ο θεος ονειδιει ο εχθρος παροξυνει ο υπεναντιος το ονομα σου εις τελος10 Perciò siedono in alto e la piena delle acque non li raggiunge,
11 ινα τι αποστρεφεις την χειρα σου και την δεξιαν σου εκ μεσου του κολπου σου εις τελος11 e dicono: "Che cosa ne sa Dio? C'è forse conoscenza nell'Altissimo?".
12 ο δε θεος βασιλευς ημων προ αιωνος ειργασατο σωτηριαν εν μεσω της γης12 Ecco chi sono gli empi: eternamente tranquilli, non fanno che accrescere la loro potenza.
13 συ εκραταιωσας εν τη δυναμει σου την θαλασσαν συ συνετριψας τας κεφαλας των δρακοντων επι του υδατος13 Invano allora ho conservato puro il mio cuore, e nell'innocenza ho lavato le mie mani.
14 συ συνεθλασας τας κεφαλας του δρακοντος εδωκας αυτον βρωμα λαοις τοις αιθιοψιν14 Perciò sono rimasto colpito tutto il giorno e castigato ogni mattina.
15 συ διερρηξας πηγας και χειμαρρους συ εξηρανας ποταμους ηθαμ15 Stavo quasi per dire: "Voglio parlare come loro". Ma avrei rinnegato così la generazione dei tuoi figli.
16 ση εστιν η ημερα και ση εστιν η νυξ συ κατηρτισω φαυσιν και ηλιον16 Io penso dunque a questo enigma ma è troppo complicato per i miei occhi.
17 συ εποιησας παντα τα ορια της γης θερος και εαρ συ επλασας αυτα17 Finché non entrai nel santuario di Dio e compresi qual era la loro fine.
18 μνησθητι ταυτης εχθρος ωνειδισεν τον κυριον και λαος αφρων παρωξυνεν το ονομα σου18 Di certo, tu li poni su terreno sdrucciolevole e così li fai cadere in rovina.
19 μη παραδως τοις θηριοις ψυχην εξομολογουμενην σοι των ψυχων των πενητων σου μη επιλαθη εις τελος19 Come si sono ridotti in macerie in un istante! Sono venuti meno, disfatti dal terrore!
20 επιβλεψον εις την διαθηκην σου οτι επληρωθησαν οι εσκοτισμενοι της γης οικων ανομιων20 Come un sogno al risveglio, o Signore, al tuo sorgere fai svanire la loro figura.
21 μη αποστραφητω τεταπεινωμενος κατησχυμμενος πτωχος και πενης αινεσουσιν το ονομα σου21 Sì, s'inaspriva il mio cuore, rimanevano trafitti i miei reni,
22 αναστα ο θεος δικασον την δικην σου μνησθητι των ονειδισμων σου των υπο αφρονος ολην την ημεραν22 essendo io stolto, ignorante, un vero animale davanti a te.
23 μη επιλαθη της φωνης των ικετων σου η υπερηφανια των μισουντων σε ανεβη δια παντος προς σε23 Eppure io sono sempre con te; tu mi hai preso per la mia destra.
24 Con il tuo consiglio mi guidi, e poi nella gloria tu mi prendi.
25 Chi ho io nei cieli? Fuori di te, nessun altro io bramo sulla terra.
26 Può venir meno la mia carne e anche il mio cuore, roccia del mio cuore e mia porzione è Dio in eterno!
27 Poiché ecco: quelli che s'allontanano da te periscono; tu distruggi chi si mostra a te infedele.
28 Quanto a me, il mio bene è star solo vicino a Dio. Nel Signore Dio ho posto il mio rifugio, perché possa narrare tutte le sue gesta.