ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 73

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 συνεσεως τω ασαφ ινα τι απωσω ο θεος εις τελος ωργισθη ο θυμος σου επι προβατα νομης σου	1 Psaume d’Asaf. Oui, Dieu est bon pour Israël: je le dis pour ceux qui ont le cœur pur.
2 μνησθητι της συναγωγης σου ης εκτησω απ' αρχης ελυτρωσω ραβδον κληρονομιας σου ορος σιων τουτο ο κατεσκηνωσας εν αυτω	2 Pourtant, pour un peu mon pied achoppait, un rien et mes pas glissaient.
3 επαρον τας χειρας σου επι τας υπερηφανιας αυτων εις τελος οσα επονηρευσατο ο εχθρος εν τοις αγιοις σου	3 J’en étais à envier les gens sans foi car je voyais le bonheur des méchants.
4 και ενεκαυχησαντο οι μισουντες σε εν μεσω της εορτης σου εθεντο τα σημεια αυτων σημεια και ουκ εγνωσαν	4 Ils ne connaissent pas la souffrance, ils sont bien nourris, leur corps est sain.
5 ως εις την εισοδον υπερανω	5 La peine de l’homme ne les touche pas, ils ne sont pas éprouvés comme les humains.
6 ως εν δρυμω ξυλων αξιναις εξεκοψαν τας θυρας αυτης επι το αυτο εν πελεκει και λαξευτηριω κατερραξαν αυτην	6 De là leur orgueil: ils le portent en collier; la violence est le vêtement qui les couvre,
7 ενεπυρισαν εν πυρι το αγιαστηριον σου εις την γην εβεβηλωσαν το σκηνωμα του ονοματος σου	7 leur graisse sue la méchanceté et leur cœur déborde d’inventions mauvaises.
8 ειπαν εν τη καρδια αυτων η συγγενεια αυτων επι το αυτο δευτε και κατακαυσωμεν πασας τας εορτας του θεου απο της γης	8 Ils ricanent, ils cherchent comment nuire, ils parlent de très haut, et c’est pour tromper.
9 τα σημεια ημων ουκ ειδομεν ουκ εστιν ετι προφητης και ημας ου γνωσεται ετι	9 Ils savent tout du ciel, et la terre pour eux n’a pas de secret.
10 εως ποτε ο θεος ονειδιει ο εχθρος παροξυνει ο υπεναντιος το ονομα σου εις τελος	10 C’est pourquoi mon peuple penche vers eux, car on ne voit chez eux que réussite.
11 ινα τι αποστρεφεις την χειρα σου και την δεξιαν σου εκ μεσου του κολπου σου εις τελος	11 Et l’on dit: “Dieu voit-il? Le Très-Haut, en a-t-il connaissance?”
12 ο δε θεος βασιλευς ημων προ αιωνος ειργασατο σωτηριαν εν μεσω της γης	12 Ces gens-là sont mauvais et sans aucun problème ils entassent leurs richesses.
13 συ εκραταιωσας εν τη δυναμει σου την θαλασσαν συ συνετριψας τας κεφαλας των δρακοντων επι του υδατος	13 Alors, à quoi bon garder, moi, un cœur pur, et conserver les mains nettes,
14 συ συνεθλασας τας κεφαλας του δρακοντος εδωκας αυτον βρωμα λαοις τοις αιθιοψιν	14 si tout le jour je reçois des coups et chaque matin une nouvelle leçon?
15 συ διερρηξας πηγας και χειμαρρους συ εξηρανας ποταμους ηθαμ	15 Mais comment dire: “Je parlerai leur langage”? Ce serait trahir le parti de tes fils.
16 ση εστιν η ημερα και ση εστιν η νυξ συ κατηρτισω φαυσιν και ηλιον	16 Je cherchais à y voir clair, et c’était pour moi chose difficile.
17 συ εποιησας παντα τα ορια της γης θερος και εαρ συ επλασας αυτα	17 Mais un jour je suis entré dans les secrets de Dieu, et j’ai compris comment ils terminent.
18 μνησθητι ταυτης εχθρος ωνειδισεν τον κυριον και λαος αφρων παρωξυνεν το ονομα σου	18 Tu les mets sur un terrain glissant, puis tu les précipites dans l’abîme.
19 μη παραδως τοις θηριοις ψυχην εξομολογουμενην σοι των ψυχων των πενητων σου μη επιλαθη εις τελος	19 Comment, les voilà ruinés? Comme c’est vite fait! Ils ne sont plus, tout a fini dans l’épouvante.
20 επιβλεψον εις την διαθηκην σου οτι επληρωθησαν οι εσκοτισμενοι της γης οικων ανομιων	20 Comme un songe au réveil, Seigneur, tu t’es réveillé et tu as chassé leur image.
21 μη αποστραφητω τεταπεινωμενος κατησχυμμενος πτωχος και πενης αινεσουσιν το ονομα σου	21 Quand j’étais aigri, aiguillonné par mes ressentiments,
22 αναστα ο θεος δικασον την δικην σου μνησθητι των ονειδισμων σου των υπο αφρονος ολην την ημεραν	22 c’était de la bêtise, non de la sagesse, je ne te comprenais guère plus que les bêtes.
23 μη επιλαθη της φωνης των ικετων σου η υπερηφανια των μισουντων σε ανεβη δια παντος προς σε	23 Ne suis-je pas en tout temps avec toi? Tu m’as saisi de la main droite,
	24 tu me guides selon ton dessein, et ta Gloire derrière elle m’entraîne.
	25 Que pourrais-je avoir aux cieux, si ce n’est toi, et à part toi, je ne désire rien sur la terre.
	26 Ma chair et mon cœur se consument pour toi, mon Dieu, mon roc, qui es mien à jamais.
	27 Nul doute: qui s’éloigne de toi se perd, tu réduis à rien ceux qui te sont infidèles.
	28 Pour moi rien de meilleur que d’être près de Dieu; j’ai fait du Seigneur mon refuge et je redirai tes œuvres aux portes de Sion.