ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 73

LXX	NEW JERUSALEM
1 συνεσεως τω ασαφ ινα τι απωσω ο θεος εις τελος ωργισθη ο θυμος σου επι προβατα νομης σου	1 [Psalm Of Asaph] Indeed God is good to Israel, the Lord to those who are pure of heart.
2 μνησθητι της συναγωγης σου ης εκτησω απ' αρχης ελυτρωσω ραβδον κληρονομιας σου ορος σιων τουτο ο κατεσκηνωσας εν αυτω	2 My feet were on the point of stumbling, a little more and I had slipped,
3 επαρον τας χειρας σου επι τας υπερηφανιας αυτων εις τελος οσα επονηρευσατο ο εχθρος εν τοις αγιοις σου	3 envying the arrogant as I did, and seeing the prosperity of the wicked.
4 και ενεκαυχησαντο οι μισουντες σε εν μεσω της εορτης σου εθεντο τα σημεια αυτων σημεια και ουκ εγνωσαν	4 For them no such thing as pain, untroubled, their comfortable portliness;
5 ως εις την εισοδον υπερανω	5 exempt from the cares which are the human lot, they have no part in Adam's afflictions.
6 ως εν δρυμω ξυλων αξιναις εξεκοψαν τας θυρας αυτης επι το αυτο εν πελεκει και λαξευτηριω κατερραξαν αυτην	6 So pride is a necklace to them, violence the garment they wear.
7 ενεπυρισαν εν πυρι το αγιαστηριον σου εις την γην εβεβηλωσαν το σκηνωμα του ονοματος σου	7 From their fat oozes out malice, their hearts drip with cunning.
8 ειπαν εν τη καρδια αυτων η συγγενεια αυτων επι το αυτο δευτε και κατακαυσωμεν πασας τας εορτας του θεου απο της γης	8 Cynical y they advocate evil, loftily they advocate force.
9 τα σημεια ημων ουκ ειδομεν ουκ εστιν ετι προφητης και ημας ου γνωσεται ετι	9 Their mouth claims heaven for themselves, and their tongue is never stil on earth.
10 εως ποτε ο θεος ονειδιει ο εχθρος παροξυνει ο υπεναντιος το ονομα σου εις τελος	10 That is why my people turn to them, and enjoy the waters of plenty,
11 ινα τι αποστρεφεις την χειρα σου και την δεξιαν σου εκ μεσου του κολπου σου εις τελος	11 saying, 'How can God know? What knowledge can the Most High have?'
12 ο δε θεος βασιλευς ημων προ αιωνος ειργασατο σωτηριαν εν μεσω της γης	12 That is what the wicked are like, piling up wealth without any worries.
13 συ εκραταιωσας εν τη δυναμει σου την θαλασσαν συ συνετριψας τας κεφαλας των δρακοντων επι του υδατος	13 Was it useless, then, to have kept my own heart clean, to have washed my hands in innocence?
14 συ συνεθλασας τας κεφαλας του δρακοντος εδωκας αυτον βρωμα λαοις τοις αιθιοψιν	14 When I was under a hail of blows al day long, and punished every morning,
15 συ διερρηξας πηγας και χειμαρρους συ εξηρανας ποταμους ηθαμ	15 had I said, 'I shal talk like them,' I should have betrayed your children's race.
16 ση εστιν η ημερα και ση εστιν η νυξ συ κατηρτισω φαυσιν και ηλιον	16 So I set myself to understand this: how difficult I found it!
17 συ εποιησας παντα τα ορια της γης θερος και εαρ συ επλασας αυτα	17 Until I went into the sanctuaries of the gods and understood what was destined to become of them.
18 μνησθητι ταυτης εχθρος ωνειδισεν τον κυριον και λαος αφρων παρωξυνεν το ονομα σου	18 You place them on a slippery slope and drive them down into chaos.
19 μη παραδως τοις θηριοις ψυχην εξομολογουμενην σοι των ψυχων των πενητων σου μη επιλαθη εις τελος	19 How sudden their hideous destruction! They are swept away, annihilated by terror!
20 επιβλεψον εις την διαθηκην σου οτι επληρωθησαν οι εσκοτισμενοι της γης οικων ανομιων	20 Like a dream upon waking, Lord, when you awake, you dismiss their image.
21 μη αποστραφητω τεταπεινωμενος κατησχυμμενος πτωχος και πενης αινεσουσιν το ονομα σου	21 My heart grew embittered, my affections dried up,
22 αναστα ο θεος δικασον την δικην σου μνησθητι των ονειδισμων σου των υπο αφρονος ολην την ημεραν	22 I was stupid and uncomprehending, a clumsy animal in your presence.
23 μη επιλαθη της φωνης των ικετων σου η υπερηφανια των μισουντων σε ανεβη δια παντος προς σε	23 Even so, I stayed in your presence, you grasped me by the right hand;
	24 you will guide me with advice, and wil draw me in the wake of your glory.
	25 Who else is there for me in heaven? And, with you, I lack nothing on earth.
	26 My heart and my flesh are pining away: my heart's rock, my portion, God for ever!
	27 Truly, those who abandon you will perish; you destroy those who adulterously desert you,
	28 whereas my happiness is to be near God. I have made the Lord Yahweh my refuge, to tel of al yourworks.