Livre des Psaumes 56

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Au maître de chant. Sur l’air “la silencieuse colombe des pays lointains…”. De David. Poème. Lorsque les Philistins s’emparèrent de lui à Gat.	1 Εις τον πρωτον μουσικον, επι Ιωναθ-ελεμ-ρεχοκιμ, Μικταμ του Δαβιδ, οποτε εκρατησαν αυτον οι Φιλισταιοι εν Γαθ.>> Ελεησον με, ω Θεε, διοτι ανθρωπος χασκει να με καταπιη? ολην την ημεραν πολεμων με καταθλιβει.
2 Ô Dieu, aie pitié de moi quand on me harcèle! tout le jour l’assaillant me presse,	2 Οι εχθροι μου χασκουσιν ολην την ημεραν να με καταπιωσι? διοτι πολλοι ειναι, Υψιστε, οι πολεμουντες με.
3 tout le jour il me harcèle et me regarde me débattre. Qu’ils sont nombreux, mes adversaires! C’est en toi, Très-Haut,	3 Καθ' ην ημεραν φοβηθω, επι σε θελω ελπιζει?
4 que je me confie, le jour où je prends peur:	4 εν τω Θεω θελω αινεσει τον λογον αυτου? επι τον Θεον ηλπισα? δεν θελω φοβηθη? τι να μοι καμη σαρξ;
5 je réveille ma foi aux paroles de Dieu, en Dieu je me confie et je n’ai plus de crainte: que peut me faire un mortel?	5 Καθ' εκαστην μεταπλαττουσι τα λογια μου? παντες οι διαλογισμοι αυτων ειναι κατ' εμου εις κακον.
6 Tout le jour j’entends des paroles blessantes, ils ne pensent qu’à me faire du mal.	6 Συναγονται, κρυπτονται, παραφυλαττουσι τα βηματα μου, πως να πιασωσι την ψυχην μου.
7 Ils s’ameutent et se cachent, ils relèvent mes traces, ils partent en chasse contre moi.	7 Θελουσι λυτρωθη δια της ανομιας; Θεε, εν τη οργη σου κατακρημνισον τους λαους.
8 Pas de salut pour eux après tant d’injustices, ô Dieu, fais tomber sur eux la fureur des païens.	8 Συ αριθμεις τας αποπλανησεις μου? θες τα δακρυα μου εις την φιαλην σου? δεν ειναι ταυτα εν τω βιβλιω σου;
9 Tu as fait le compte de mes déboires, recueille mes larmes dans ton fermoir.	9 Τοτε θελουσιν επιστρεψει οι εχθροι μου εις τα οπισω, καθ' ην ημεραν σε επικαλεσθω? εξευρω τουτο, διοτι ο Θεος ειναι υπερ εμου.
10 Mes ennemis reviendront en arrière le jour où je ferai appel, car je sais bien que Dieu est pour moi.	10 Εν τω Θεω θελω αινεσει τον λογον αυτου? εν τω Κυριω θελω αινεσει τον λογον αυτου.
11 Je réveille ma foi aux paroles de Dieu, je reprends foi en la parole du Seigneur.	11 Επι τον Θεον ελπιζω? δεν θελω φοβηθη? τι να μοι καμη ανθρωπος;
12 en Dieu je me confie et je n’ai plus de crainte: que peut me faire un mortel?	12 Επανω μου, Θεε, ειναι αι προς σε ευχαι μου? θελω σοι αποδιδει δοξολογιας.
13 Je n’oublie pas, ô Dieu, mes promesses, je t’offrirai la victime pour l’action de grâce.	13 Διοτι ελυτρωσας την ψυχην μου εκ θανατου, ουχι και τους ποδας μου εξ ολισθηματος, δια να περιπατω ενωπιον του Θεου εν τω φωτι των ζωντων;
14 Car tu as gardé mes pieds d’un faux pas et je marcherai en présence de Dieu dans la lumière des vivants.