Giobbe (ايوب) 30

SMITH VAN DYKE	MODERN HEBREW BIBLE
1 واما الآن فقد ضحك علي اصاغري اياما الذين كنت استنكف من ان اجعل آبائهم مع كلاب غنمي.	1 ועתה שחקו עלי צעירים ממני לימים אשר מאסתי אבותם לשית עם כלבי צאני
2 قوة ايديهم ايضا ما هي لي. فيهم عجزت الشيخوخة.	2 גם כח ידיהם למה לי עלימו אבד כלח
3 في العوز والمحل مهزولون عارقون اليابسة التي هي منذ امس خراب وخربة.	3 בחסר ובכפן גלמוד הערקים ציה אמש שואה ומשאה
4 الذين يقطفون الملاح عند الشيح واصول الرّتم خبزهم.	4 הקטפים מלוח עלי שיח ושרש רתמים לחמם
5 من الوسط يطردون. يصيحون عليهم كما على لص.	5 מן גו יגרשו יריעו עלימו כגנב
6 للسكن في اودية مرعبة وثقب التراب والصخور.	6 בערוץ נחלים לשכן חרי עפר וכפים
7 بين الشيح ينهقون. تحت العوسج ينكبّون.	7 בין שיחים ינהקו תחת חרול יספחו
8 ابناء الحماقة بل ابناء اناس بلا اسم سيطوا من الارض	8 בני נבל גם בני בלי שם נכאו מן הארץ
9 اما الآن فصرت اغنيتهم واصبحت لهم مثلا.	9 ועתה נגינתם הייתי ואהי להם למלה
10 يكرهونني. يبتعدون عني وامام وجهي لم يمسكوا عن البسق.	10 תעבוני רחקו מני ומפני לא חשכו רק
11 لانه اطلق العنان وقهرني فنزعوا الزمام قدامي.	11 כי יתרו פתח ויענני ורסן מפני שלחו
12 عن اليمين الفروخ يقومون يزيحون رجلي ويعدّون عليّ طرقهم للبوار.	12 על ימין פרחח יקומו רגלי שלחו ויסלו עלי ארחות אידם
13 افسدوا سبلي. اعانوا على سقوطي. لا مساعد عليهم.	13 נתסו נתיבתי להותי יעילו לא עזר למו
14 ياتون كصدع عريض. تحت الهدّة يتدحرجون.	14 כפרץ רחב יאתיו תחת שאה התגלגלו
15 انقلبت عليّ اهوال. طردت كالريح نعمتي فعبرت كالسحاب سعادتي	15 ההפך עלי בלהות תרדף כרוח נדבתי וכעב עברה ישעתי
16 فالآن انهالت نفسي عليّ واخذتني ايام المذلّة.	16 ועתה עלי תשתפך נפשי יאחזוני ימי עני
17 الليل ينخر عظامي فيّ وعارقيّ لا تهجع.	17 לילה עצמי נקר מעלי וערקי לא ישכבון
18 بكثرة الشدة تنكّر لبسي. مثل جيب قميصي حزمتني.	18 ברב כח יתחפש לבושי כפי כתנתי יאזרני
19 قد طرحني في الوحل فاشبهت التراب والرماد.	19 הרני לחמר ואתמשל כעפר ואפר
20 اليك اصرخ فما تستجيب لي. اقوم فما تنتبه اليّ.	20 אשוע אליך ולא תענני עמדתי ותתבנן בי
21 تحولت الى جاف من نحوي. بقدرة يدك تضطهدني.	21 תהפך לאכזר לי בעצם ידך תשטמני
22 حملتني اركبتني الريح وذوبتني تشوها.	22 תשאני אל רוח תרכיבני ותמגגני תשוה
23 لاني اعلم انك الى الموت تعيدني والى بيت ميعاد كل حيّ.	23 כי ידעתי מות תשיבני ובית מועד לכל חי
24 ولكن في الخراب ألا يمد يدا. في البليّة ألا يستغيث عليها	24 אך לא בעי ישלח יד אם בפידו להן שוע
25 ألم ابك لمن عسر يومه. ألم تكتئب نفسي على المسكين.	25 אם לא בכיתי לקשה יום עגמה נפשי לאביון
26 حينما ترجيت الخير جاء الشر. وانتظرت النور فجاء الدجى.	26 כי טוב קויתי ויבא רע ואיחלה לאור ויבא אפל
27 امعائي تغلي ولا تكف. تقدمتني ايام المذلة.	27 מעי רתחו ולא דמו קדמני ימי עני
28 اسوددت لكن بلا شمس. قمت في الجماعة اصرخ.	28 קדר הלכתי בלא חמה קמתי בקהל אשוע
29 صرت اخا للذئاب وصاحبا لرئال النعام.	29 אח הייתי לתנים ורע לבנות יענה
30 حرش جلدي عليّ وعظامي احترّت من الحرارة فيّ.	30 עורי שחר מעלי ועצמי חרה מני חרב
31 صار عودي للنوح ومزماري لصوت الباكين	31 ויהי לאבל כנרי ועגבי לקול בכים