1 O homem que, apesar das admoestações, se obstina será logo irremediavelmente arruinado. | 1 μη καυχω τα εις αυριον ου γαρ γινωσκεις τι τεξεται η επιουσα |
2 Quando dominam os justos, alegra-se o povo; quando governa o ímpio, o povo geme. | 2 εγκωμιαζετω σε ο πελας και μη το σον στομα αλλοτριος και μη τα σα χειλη |
3 Quem ama a sabedoria alegra seu pai; o que freqüenta as prostitutas dissipa sua fortuna. | 3 βαρυ λιθος και δυσβαστακτον αμμος οργη δε αφρονος βαρυτερα αμφοτερων |
4 É pela justiça que um rei firma seu país, mas aquele que o sobrecarrega com muitos impostos, o arruína. | 4 ανελεημων θυμος και οξεια οργη αλλ' ουδενα υφισταται ζηλος |
5 O homem que adula seu próximo estende redes aos seus pés. | 5 κρεισσους ελεγχοι αποκεκαλυμμενοι κρυπτομενης φιλιας |
6 No delito do ímpio há um ardil, mas o justo corre alegremente. | 6 αξιοπιστοτερα εστιν τραυματα φιλου η εκουσια φιληματα εχθρου |
7 O justo conhece a causa dos pobres; o ímpio a ignora. | 7 ψυχη εν πλησμονη ουσα κηριοις εμπαιζει ψυχη δε ενδεει και τα πικρα γλυκεια φαινεται |
8 Os escarnecedores ateiam fogo na cidade, mas os sábios acalmam o furor. | 8 ωσπερ οταν ορνεον καταπετασθη εκ της ιδιας νοσσιας ουτως ανθρωπος δουλουται οταν αποξενωθη εκ των ιδιων τοπων |
9 Discute um sábio com um tolo? Que ele se zangue ou que ele se ria, não terá paz. | 9 μυροις και οινοις και θυμιαμασιν τερπεται καρδια καταρρηγνυται δε υπο συμπτωματων ψυχη |
10 Os homens sanguinários odeiam o íntegro, mas os homens retos tomam cuidado com sua vida. | 10 φιλον σον η φιλον πατρωον μη εγκαταλιπης εις δε τον οικον του αδελφου σου μη εισελθης ατυχων κρεισσων φιλος εγγυς η αδελφος μακραν οικων |
11 O insensato desafoga toda sua ira, mas o sábio a domina e a recalca. | 11 σοφος γινου υιε ινα ευφραινηται μου η καρδια και αποστρεψον απο σου επονειδιστους λογους |
12 Quando um soberano presta atenção às mentiras, todos os seus servidores tornam-se maus. | 12 πανουργος κακων επερχομενων απεκρυβη αφρονες δε επελθοντες ζημιαν τεισουσιν |
13 O pobre e o opressor se encontram: é o Senhor que ilumina os olhos de cada um. | 13 αφελου το ιματιον αυτου παρηλθεν γαρ υβριστης οστις τα αλλοτρια λυμαινεται |
14 Um rei que julga com eqüidade os humildes terá seu trono firmado para sempre. | 14 ος αν ευλογη φιλον το πρωι μεγαλη τη φωνη καταρωμενου ουδεν διαφερειν δοξει |
15 Vara e correção dão a sabedoria; menino abandonado à sua vontade se torna a vergonha da mãe. | 15 σταγονες εκβαλλουσιν ανθρωπον εν ημερα χειμερινη εκ του οικου αυτου ωσαυτως και γυνη λοιδορος εκ του ιδιου οικου |
16 Quando se multiplicam os ímpios, multiplica-se o crime, mas os justos contemplarão sua queda. | 16 βορεας σκληρος ανεμος ονοματι δε επιδεξιος καλειται |
17 Corrige teu filho e ele te dará repouso e será as delícias de tua vida. | 17 σιδηρος σιδηρον οξυνει ανηρ δε παροξυνει προσωπον εταιρου |
18 Por falta de visão, o povo vive sem freios; ditoso o que observa a instrução! | 18 ος φυτευει συκην φαγεται τους καρπους αυτης ος δε φυλασσει τον εαυτου κυριον τιμηθησεται |
19 Não é com palavras que se corrige um escravo, porque ele compreende, mas não se atém a elas. | 19 ωσπερ ουχ ομοια προσωπα προσωποις ουτως ουδε αι καρδιαι των ανθρωπων |
20 Viste um homem precipitado no falar: há mais esperança num tolo do que nele. | 20 αδης και απωλεια ουκ εμπιμπλανται ωσαυτως και οι οφθαλμοι των ανθρωπων απληστοι [20α] βδελυγμα κυριω στηριζων οφθαλμον και οι απαιδευτοι ακρατεις γλωσση |
21 Um escravo mimado desde sua juventude, acaba por se tornar desobediente. | 21 δοκιμιον αργυρω και χρυσω πυρωσις ανηρ δε δοκιμαζεται δια στοματος εγκωμιαζοντων αυτον [21α] καρδια ανομου εκζητει κακα καρδια δε ευθης εκζητει γνωσιν |
22 Um homem irascível excita contendas; o colérico acumula as faltas. | 22 εαν μαστιγοις αφρονα εν μεσω συνεδριου ατιμαζων ου μη περιελης την αφροσυνην αυτου |
23 O orgulho de um homem leva-o à humilhação, mas o humilde de espírito obtém a glória. | 23 γνωστως επιγνωση ψυχας ποιμνιου σου και επιστησεις καρδιαν σου σαις αγελαις |
24 Quem partilha com o ladrão, odeia-se a si mesmo; ouve a maldição e nada denuncia. | 24 οτι ου τον αιωνα ανδρι κρατος και ισχυς ουδε παραδιδωσιν εκ γενεας εις γενεαν |
25 O temor dos homens prepara um laço, mas quem confia no Senhor permanece seguro. | 25 επιμελου των εν τω πεδιω χλωρων και κερεις ποαν και συναγε χορτον ορεινον |
26 Muitos buscam o favor dum príncipe, mas é do Senhor que cada homem alcança justiça | 26 ινα εχης προβατα εις ιματισμον τιμα πεδιον ινα ωσιν σοι αρνες |
27 O homem iníquo é abominado pelos justos; o ímpio abomina aquele que anda pelo caminho certo. | 27 υιε παρ' εμου εχεις ρησεις ισχυρας εις την ζωην σου και εις την ζωην σων θεραποντων |