Secondo libro di Samuele 22
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA RICCIOTTI | NOVA VULGATA |
---|---|
1 - Davide rivolse al Signore le parole di questo cantico nel giorno in cui fu liberato dal Signore dalla mano di tutti i suoi nemici e dalla mano di Saul. | 1 Locutus est autem David Domino verba carminis huius in die, qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum et de manu Saul, |
2 Egli disse: «Il Signore è la mia rocca, la mia forza e il mio Salvatore; | 2 et ait: “ Dominus petra mea et arx mea et salvator meus; |
3 Dio è la mia fortezza; in lui spererò; il mio scudo e il corno della mia salvezza, il mio glorificatore e il mio rifugio. O mio salvatore, tu mi libererai dalla iniquità. | 3 Deus meus, rupes mea, in quam confugiam, scutum meum et cornu salutis meae! Munimentum meum et refugium meum. Salvator meus, de violentia liberabis me. |
4 Invocherò il Signore, che è degno di lode, e da' miei nemici sarò liberato. | 4 Laudabilem invocabo Dominum et ab inimicis meis salvus ero. |
5 Poichè gli affanni di morte mi circondarono, i torrenti di Belial mi atterrirono, | 5 Quia circumdederunt me fluctus mortis, torrentes Belial terruerunt me; |
6 i legami dell'inferno mi circondaronoi lacci della morte mi strinsero. | 6 praeoccupaverunt me laquei mortis. |
7 Nella mia tribolazione invocherò il Signore, e al mio Dio griderò, ed egli esaudirà dal suo tempio la mia voce, e il mio grido giungerà alle sue orecchie. | 7 In tribulatione mea invocavi Dominum et ad Deum meum clamavi; et exaudivit de templo suo vocem meam, et clamor meus venit ad aures eius. |
8 La terra sobbalzò e tremò, le basi dei monti furon scosse e tremarono, perchè egli era sdegnato con essi. | 8 Commota est et contremuit terra; fundamenta caelorum concussa sunt et conquassata, quoniam iratus est. |
9 Si elevò il fumo dalle sue narici, e un fuoco divoratore uscì dalla sua bocca, e da lui furono accesi dei carboni. | 9 Ascendit fumus de naribus eius, et ignis de ore eius vorabat; carbones incensi sunt ab eo. |
10 Abbassò i cieli e discese, e una nebbia caliginosa stava sotto i suoi piedi. | 10 Et inclinavit caelos et descendit, et caligo sub pedibus eius. |
11 Salì sopra i cherubini e sciolse il suo voloe si librò su le ali del vento. | 11 Et ascendit super cherub et volavit et devolavit super pennas venti. |
12 Pose attorno a sè, a mo' di nascondiglio, le tenebre, fece stillare le acque dalle nubi del cielo; | 12 Posuit tenebras in circuitu suo tabernaculum suum, tenebrosas aquas, nubes densissimas. |
13 con lo splendore che lo circondasi sono accesi carboni ardenti. | 13 Prae fulgore in conspectu eius incensi sunt carbones ignis. |
14 Il Signore tuonerà dal cielo, e l'Altissimo farà udir la sua voce. | 14 Intonuit de caelo Dominus, et Excelsus dedit vocem suam. |
15 Scagliò le saette e li dissipò, la folgore e li distrusse. | 15 Misit sagittas et dissipavit eos, fulguravit fulmina et conturbavit eos. |
16 Apparvero allora gli abissi del mare, furono messe a nudo le fondamenta della terraalle minacce del Signore e al soffio impetuoso del suo furore. | 16 Et apparuerunt effusiones maris, et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione Domini, ab inspiratione spiritus furoris eius. |
17 Dall'alto stese la sua mano e mi prese, e mi trasse dalle acque profonde. | 17 Misit de excelso et assumpsit me, traxit me de aquis multis; |
18 Mi liberò dal mio nemico potentissimo, e da quanti mi odiavano, perchè eran più forti di me. | 18 liberavit me ab inimico meo potentissimo, ab his, qui oderant me, qui robustiores me erant. |
19 Mi prevenne nel giorno della mia afflizione, e il Signore divenne il mio sostegno, | 19 Praevenerunt me in die afflictionis meae, et factus est Dominus firmamentum meum; |
20 e mi trasse fuori, al largo: mi liberò, perchè mi volle bene. | 20 et eduxit me in latitudinem, liberavit me, quia complacui ei. |
21 Il Signore mi retribuirà secondo la mia giustiziae mi renderà secondo la purezza delle mie mani; | 21 Retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum munditiam manuum mearum reddit mihi, |
22 poichè io ho custodito le vie del Signore e non operai empiamente [allontanandomi] dal mio Dio; | 22 quia custodivi vias Domini et non egi impie a Deo meo. |
23 poichè tutti i suoi giudizi sono a me presenti, e i suoi precetti non allontanai da me; | 23 Omnia enim iudicia eius in conspectu meo, et a praeceptis eius non recessi; |
24 sarò perfetto con luie mi guarderò dalla mia iniquità. | 24 et fui immaculatus cum eo et custodivi me ab iniquitate mea. |
25 E il Signore mi renderà secondo la mia giustizia, e secondo la purezza delle mie mani dinanzi agli occhi suoi. | 25 Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum munditiam meam in conspectu oculorum suorum. |
26 Con chi è santo, tu sarai santoe con chi è forte, [tu sarai] forte; | 26 Cum sancto sanctus eris et cum viro innocente innocens eris; |
27 con chi è innocente, tu sarai innocente e col perverso agirai secondo la sua perversità. | 27 cum electo electus eris et cum perverso callidus eris. |
28 Tu salverai il popolo povero, e coi tuoi occhi umilierai i superbi. | 28 Et populum pauperem salvum facies et oculos superborum humiliabis, |
29 Perchè tu sei la mia lucerna, o Signore, e tu, o Signore, illuminerai le mie tenebre. | 29 quia tu lucerna mea, Domine, et Deus meus illuminat tenebras meas. |
30 Poichè con te io accorrerò armato, e col mio Dio scalerò le mura. | 30 In te enim aggrediar hostium turmas, in Deo meo transiliam murum. |
31 La via di Dio è immacolata, la parola del Signore è provata dal fuoco; egli è lo scudo di quanti sperano in lui. | 31 Deus, immaculata via eius, eloquium Domini igne examinatum; scutum est omnium sperantium in se. |
32 Chi è Dio all'infuori del Signore?e chi è forte all'infuori del Dio nostro? | 32 Quoniam quis est Deus praeter Dominum? Et quae rupes praeter Deum nostrum? |
33 Dio, che mi ha cinto di forzaed ha resa piana completamente la mia via, | 33 Deus, qui accinxit me fortitudine et complanavit perfectam viam meam, |
34 rendendo i miei piedi simili a quelli dei cervie collocandomi sopra i luoghi più elevati, | 34 coaequans pedes meos cervis et super excelsa statuens me; |
35 addestrando le mie mani alla pugnae rendendo le mie braccia come un arco di rame. | 35 docens manus meas ad proelium, et tendunt arcum aereum brachia mea. |
36 Tu mi hai dato lo scudo della tua salvezza, e la tua bontà mi ha fatto grande. | 36 Dedisti mihi clipeum salutis tuae, et exauditio tua magnificavit me. |
37 Tu allargherai il cammino sotto i miei passi, e i miei calcagni non vacilleranno mai; | 37 Dilatasti gressus meos subtus me, et non sunt infirmati tali mei. |
38 inseguirò i miei nemici e li stermineròe non tornerò indietro finchè non li abbia annientati; | 38 Persequebar inimicos meos et conterebam et non convertebar, donec consumerem eos. |
39 li annienterò e li spezzerò perchè non abbian più a rialzarsi; essi cadranno sotto i miei piedi. | 39 Consumpsi eos et confregi, ut non consurgerent: ceciderunt sub pedibus meis. |
40 Tu mi hai cinto di fortezza per il combattimento, e hai fatto piegare sotto di me i miei avversari; | 40 Accinxisti me fortitudine ad proelium, incurvasti insurgentes in me subtus me. |
41 hai fatto voltar le spalle ai miei nemici, e a quei che mi odiano, ed io li sterminerò. | 41 Inimicos meos dedisti mihi dorsum, odientes me, et disperdidi eos. |
42 Grideranno, e non vi sarà chi li salvi, [si volgeranno] al Signore, e non li esaudirà. | 42 Clamaverunt, et non erat qui salvaret, ad Dominum, et non exaudivit eos. |
43 Li disperderò come la polvere della terra, li schiaccerò quasi fango delle piazze e li spezzerò. | 43 Contrivi eos ut pulverem terrae, quasi lutum platearum comminui eos. |
44 Tu mi salverai dalle contraddizioni del mio popolo, mi custodirai quale capo delle nazioni. Un popolo che io non conosco mi servirà, | 44 Salvasti me a contradictionibus populi mei, constituisti me in caput gentium. Populus, quem ignorabam, servit mihi, |
45 gli stranieri mi faranno resistenza, al primo udire mi ubbidiranno; | 45 filii alieni blandiuntur mihi, auditu auris oboediunt mihi. |
46 gli stranieri sono stati dispersie si ritirano nei loro recinti. | 46 Filii alieni defluunt et contremiscunt ex arcibus suis. |
47 Viva il Signore e sia benedetto il mio Dio, e sia esaltato Iddio, fortezza della mia salute. | 47 Vivit Dominus, et benedicta petra mea, et exaltetur Deus, petra salutis meae. |
48 Sei tu, o Dio, che fai le mie vendette e assoggetti a me i popoli | 48 Deus, qui das vindictas mihi et deicis populos sub me. |
49 e mi sottrai ai miei nemicie mi elevi al di sopra de' miei avversari; tu mi libererai dall'uomo iniquo. | 49 Qui educis me ab inimicis meis et ab insurgentibus in me elevas me; a viro iniquo liberas me. |
50 Perciò io ti loderò, o Signore, fra le gentie innalzerò cantici al tuo nome, | 50 Propterea confitebor tibi, Domine, in gentibus, et nomini tuo cantabo: |
51 tu che esalti le vittorie del tuo re, e usi misericordia al tuo unto, a Davide e al seme suo in sempiterno». | 51 Magnificat salutes regis sui et facit misericordiam christo suo David et semini eius in sempiternum ”. |