Scrutatio

Martedi, 14 maggio 2024 - San Mattia ( Letture di oggi)

Secondo libro di Samuele 22


font
BIBBIA RICCIOTTILXX
1 - Davide rivolse al Signore le parole di questo cantico nel giorno in cui fu liberato dal Signore dalla mano di tutti i suoi nemici e dalla mano di Saul.1 και ελαλησεν δαυιδ τω κυριω τους λογους της ωδης ταυτης εν η ημερα εξειλατο αυτον κυριος εκ χειρος παντων των εχθρων αυτου και εκ χειρος σαουλ
2 Egli disse: «Il Signore è la mia rocca, la mia forza e il mio Salvatore;2 και ειπεν κυριε πετρα μου και οχυρωμα μου και εξαιρουμενος με εμοι
3 Dio è la mia fortezza; in lui spererò; il mio scudo e il corno della mia salvezza, il mio glorificatore e il mio rifugio. O mio salvatore, tu mi libererai dalla iniquità.3 ο θεος μου φυλαξ εσται μου πεποιθως εσομαι επ' αυτω υπερασπιστης μου και κερας σωτηριας μου αντιλημπτωρ μου και καταφυγη μου σωτηριας μου εξ αδικου σωσεις με
4 Invocherò il Signore, che è degno di lode, e da' miei nemici sarò liberato.4 αινετον επικαλεσομαι κυριον και εκ των εχθρων μου σωθησομαι
5 Poichè gli affanni di morte mi circondarono, i torrenti di Belial mi atterrirono,5 οτι περιεσχον με συντριμμοι θανατου χειμαρροι ανομιας εθαμβησαν με
6 i legami dell'inferno mi circondaronoi lacci della morte mi strinsero.6 ωδινες θανατου εκυκλωσαν με προεφθασαν με σκληροτητες θανατου
7 Nella mia tribolazione invocherò il Signore, e al mio Dio griderò, ed egli esaudirà dal suo tempio la mia voce, e il mio grido giungerà alle sue orecchie.7 εν τω θλιβεσθαι με επικαλεσομαι κυριον και προς τον θεον μου βοησομαι και επακουσεται εκ ναου αυτου φωνης μου και η κραυγη μου εν τοις ωσιν αυτου
8 La terra sobbalzò e tremò, le basi dei monti furon scosse e tremarono, perchè egli era sdegnato con essi.8 και εταραχθη και εσεισθη η γη και τα θεμελια του ουρανου συνεταραχθησαν και εσπαραχθησαν οτι εθυμωθη κυριος αυτοις
9 Si elevò il fumo dalle sue narici, e un fuoco divoratore uscì dalla sua bocca, e da lui furono accesi dei carboni.9 ανεβη καπνος εν τη οργη αυτου και πυρ εκ στοματος αυτου κατεδεται ανθρακες εξεκαυθησαν απ' αυτου
10 Abbassò i cieli e discese, e una nebbia caliginosa stava sotto i suoi piedi.10 και εκλινεν ουρανους και κατεβη και γνοφος υποκατω των ποδων αυτου
11 Salì sopra i cherubini e sciolse il suo voloe si librò su le ali del vento.11 και επεκαθισεν επι χερουβιν και επετασθη και ωφθη επι πτερυγων ανεμου
12 Pose attorno a sè, a mo' di nascondiglio, le tenebre, fece stillare le acque dalle nubi del cielo;12 και εθετο σκοτος αποκρυφην αυτου κυκλω αυτου η σκηνη αυτου σκοτος υδατων επαχυνεν εν νεφελαις αερος
13 con lo splendore che lo circondasi sono accesi carboni ardenti.13 απο του φεγγους εναντιον αυτου εξεκαυθησαν ανθρακες πυρος
14 Il Signore tuonerà dal cielo, e l'Altissimo farà udir la sua voce.14 εβροντησεν εξ ουρανου κυριος και ο υψιστος εδωκεν φωνην αυτου
15 Scagliò le saette e li dissipò, la folgore e li distrusse.15 και απεστειλεν βελη και εσκορπισεν αυτους αστραπην και εξεστησεν αυτους
16 Apparvero allora gli abissi del mare, furono messe a nudo le fondamenta della terraalle minacce del Signore e al soffio impetuoso del suo furore.16 και ωφθησαν αφεσεις θαλασσης και απεκαλυφθη θεμελια της οικουμενης εν τη επιτιμησει κυριου απο πνοης πνευματος θυμου αυτου
17 Dall'alto stese la sua mano e mi prese, e mi trasse dalle acque profonde.17 απεστειλεν εξ υψους και ελαβεν με ειλκυσεν με εξ υδατων πολλων
18 Mi liberò dal mio nemico potentissimo, e da quanti mi odiavano, perchè eran più forti di me.18 ερρυσατο με εξ εχθρων μου ισχυος εκ των μισουντων με οτι εκραταιωθησαν υπερ εμε
19 Mi prevenne nel giorno della mia afflizione, e il Signore divenne il mio sostegno,19 προεφθασαν με εν ημερα θλιψεως μου και εγενετο κυριος επιστηριγμα μου
20 e mi trasse fuori, al largo: mi liberò, perchè mi volle bene.20 και εξηγαγεν με εις πλατυσμον και εξειλατο με οτι ευδοκησεν εν εμοι
21 Il Signore mi retribuirà secondo la mia giustiziae mi renderà secondo la purezza delle mie mani;21 και ανταπεδωκεν μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ανταπεδωκεν μοι
22 poichè io ho custodito le vie del Signore e non operai empiamente [allontanandomi] dal mio Dio;22 οτι εφυλαξα οδους κυριου και ουκ ησεβησα απο του θεου μου
23 poichè tutti i suoi giudizi sono a me presenti, e i suoi precetti non allontanai da me;23 οτι παντα τα κριματα αυτου κατεναντιον μου και τα δικαιωματα αυτου ουκ απεστην απ' αυτων
24 sarò perfetto con luie mi guarderò dalla mia iniquità.24 και εσομαι αμωμος αυτω και προφυλαξομαι απο της ανομιας μου
25 E il Signore mi renderà secondo la mia giustizia, e secondo la purezza delle mie mani dinanzi agli occhi suoi.25 και αποδωσει μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ενωπιον των οφθαλμων αυτου
26 Con chi è santo, tu sarai santoe con chi è forte, [tu sarai] forte;26 μετα οσιου οσιωθηση και μετα ανδρος τελειου τελειωθηση
27 con chi è innocente, tu sarai innocente e col perverso agirai secondo la sua perversità.27 και μετα εκλεκτου εκλεκτος εση και μετα στρεβλου στρεβλωθηση
28 Tu salverai il popolo povero, e coi tuoi occhi umilierai i superbi.28 και τον λαον τον πτωχον σωσεις και οφθαλμους επι μετεωρων ταπεινωσεις
29 Perchè tu sei la mia lucerna, o Signore, e tu, o Signore, illuminerai le mie tenebre.29 οτι συ ο λυχνος μου κυριε και κυριος εκλαμψει μοι το σκοτος μου
30 Poichè con te io accorrerò armato, e col mio Dio scalerò le mura.30 οτι εν σοι δραμουμαι μονοζωνος και εν τω θεω μου υπερβησομαι τειχος
31 La via di Dio è immacolata, la parola del Signore è provata dal fuoco; egli è lo scudo di quanti sperano in lui.31 ο ισχυρος αμωμος η οδος αυτου το ρημα κυριου κραταιον πεπυρωμενον υπερασπιστης εστιν πασιν τοις πεποιθοσιν επ' αυτω
32 Chi è Dio all'infuori del Signore?e chi è forte all'infuori del Dio nostro?32 τις ισχυρος πλην κυριου και τις κτιστης εσται πλην του θεου ημων
33 Dio, che mi ha cinto di forzaed ha resa piana completamente la mia via,33 ο ισχυρος ο κραταιων με δυναμει και εξετιναξεν αμωμον την οδον μου
34 rendendo i miei piedi simili a quelli dei cervie collocandomi sopra i luoghi più elevati,34 τιθεις τους ποδας μου ως ελαφων και επι τα υψη ιστων με
35 addestrando le mie mani alla pugnae rendendo le mie braccia come un arco di rame.35 διδασκων χειρας μου εις πολεμον και καταξας τοξον χαλκουν εν βραχιονι μου
36 Tu mi hai dato lo scudo della tua salvezza, e la tua bontà mi ha fatto grande.36 και εδωκας μοι υπερασπισμον σωτηριας μου και η υπακοη σου επληθυνεν με
37 Tu allargherai il cammino sotto i miei passi, e i miei calcagni non vacilleranno mai;37 εις πλατυσμον εις τα διαβηματα μου υποκατω μου και ουκ εσαλευθησαν τα σκελη μου
38 inseguirò i miei nemici e li stermineròe non tornerò indietro finchè non li abbia annientati;38 διωξω εχθρους μου και αφανιω αυτους και ουκ αναστρεψω εως συντελεσω αυτους
39 li annienterò e li spezzerò perchè non abbian più a rialzarsi; essi cadranno sotto i miei piedi.39 και θλασω αυτους και ουκ αναστησονται και πεσουνται υπο τους ποδας μου
40 Tu mi hai cinto di fortezza per il combattimento, e hai fatto piegare sotto di me i miei avversari;40 και ενισχυσεις με δυναμει εις πολεμον καμψεις τους επανιστανομενους μοι υποκατω μου
41 hai fatto voltar le spalle ai miei nemici, e a quei che mi odiano, ed io li sterminerò.41 και τους εχθρους μου εδωκας μοι νωτον τους μισουντας με και εθανατωσας αυτους
42 Grideranno, e non vi sarà chi li salvi, [si volgeranno] al Signore, e non li esaudirà.42 βοησονται και ουκ εστιν βοηθος προς κυριον και ουχ υπηκουσεν αυτων
43 Li disperderò come la polvere della terra, li schiaccerò quasi fango delle piazze e li spezzerò.43 και ελεανα αυτους ως χουν γης ως πηλον εξοδων ελεπτυνα αυτους
44 Tu mi salverai dalle contraddizioni del mio popolo, mi custodirai quale capo delle nazioni. Un popolo che io non conosco mi servirà,44 και ρυση με εκ μαχης λαων φυλαξεις με εις κεφαλην εθνων λαος ον ουκ εγνων εδουλευσαν μοι
45 gli stranieri mi faranno resistenza, al primo udire mi ubbidiranno;45 υιοι αλλοτριοι εψευσαντο μοι εις ακοην ωτιου ηκουσαν μου
46 gli stranieri sono stati dispersie si ritirano nei loro recinti.46 υιοι αλλοτριοι απορριφησονται και σφαλουσιν εκ των συγκλεισμων αυτων
47 Viva il Signore e sia benedetto il mio Dio, e sia esaltato Iddio, fortezza della mia salute.47 ζη κυριος και ευλογητος ο φυλαξ μου και υψωθησεται ο θεος μου ο φυλαξ της σωτηριας μου
48 Sei tu, o Dio, che fai le mie vendette e assoggetti a me i popoli48 ισχυρος κυριος ο διδους εκδικησεις εμοι παιδευων λαους υποκατω μου
49 e mi sottrai ai miei nemicie mi elevi al di sopra de' miei avversari; tu mi libererai dall'uomo iniquo.49 και εξαγων με εξ εχθρων μου και εκ των επεγειρομενων μοι υψωσεις με εξ ανδρος αδικηματων ρυση με
50 Perciò io ti loderò, o Signore, fra le gentie innalzerò cantici al tuo nome,50 δια τουτο εξομολογησομαι σοι κυριε εν τοις εθνεσιν και εν τω ονοματι σου ψαλω
51 tu che esalti le vittorie del tuo re, e usi misericordia al tuo unto, a Davide e al seme suo in sempiterno».51 μεγαλυνων σωτηριας βασιλεως αυτου και ποιων ελεος τω χριστω αυτου τω δαυιδ και τω σπερματι αυτου εως αιωνος