ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 105

LXX	EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL
1 αλληλουια εξομολογεισθε τω κυριω οτι χρηστος οτι εις τον αιωνα το ελεος αυτου	1 Dankt dem Herrn! Ruft seinen Namen an! Macht unter den Völkern seine Taten bekannt!
2 τις λαλησει τας δυναστειας του κυριου ακουστας ποιησει πασας τας αινεσεις αυτου	2 Singt ihm und spielt ihm, sinnt nach über all seine Wunder!
3 μακαριοι οι φυλασσοντες κρισιν και ποιουντες δικαιοσυνην εν παντι καιρω	3 Rühmt euch seines heiligen Namens! Alle, die den Herrn suchen, sollen sich von Herzen freuen.
4 μνησθητι ημων κυριε εν τη ευδοκια του λαου σου επισκεψαι ημας εν τω σωτηριω σου	4 Fragt nach dem Herrn und seiner Macht; sucht sein Antlitz allezeit!
5 του ιδειν εν τη χρηστοτητι των εκλεκτων σου του ευφρανθηναι εν τη ευφροσυνη του εθνους σου του επαινεισθαι μετα της κληρονομιας σου	5 Denkt an die Wunder, die er getan hat, an seine Zeichen und die Beschlüsse aus seinem Mund.
6 ημαρτομεν μετα των πατερων ημων ηνομησαμεν ηδικησαμεν	6 Bedenkt es, ihr Nachkommen seines Knechtes Abraham, ihr Kinder Jakobs, die er erwählt hat.
7 οι πατερες ημων εν αιγυπτω ου συνηκαν τα θαυμασια σου ουκ εμνησθησαν του πληθους του ελεους σου και παρεπικραναν αναβαινοντες εν τη ερυθρα θαλασση	7 Er, der Herr, ist unser Gott. Seine Herrschaft umgreift die Erde.
8 και εσωσεν αυτους ενεκεν του ονοματος αυτου του γνωρισαι την δυναστειαν αυτου	8 Ewig denkt er an seinen Bund, an das Wort, das er gegeben hat für tausend Geschlechter,
9 και επετιμησεν τη ερυθρα θαλασση και εξηρανθη και ωδηγησεν αυτους εν αβυσσω ως εν ερημω	9 an den Bund, den er mit Abraham geschlossen, an den Eid, den er Isaak geschworen hat.
10 και εσωσεν αυτους εκ χειρος μισουντων και ελυτρωσατο αυτους εκ χειρος εχθρου	10 Er bestimmte ihn als Satzung für Jakob, als ewigen Bund für Israel.
11 και εκαλυψεν υδωρ τους θλιβοντας αυτους εις εξ αυτων ουχ υπελειφθη	11 Er sprach: Dir will ich Kanaan geben, das Land, das dir als Erbe bestimmt ist.
12 και επιστευσαν εν τοις λογοις αυτου και ησαν την αινεσιν αυτου	12 Als sie noch gering waren an Zahl, nur wenige und fremd im Land,
13 εταχυναν επελαθοντο των εργων αυτου ουχ υπεμειναν την βουλην αυτου	13 und noch zogen von Volk zu Volk, von einem Reich zum andern,
14 και επεθυμησαν επιθυμιαν εν τη ερημω και επειρασαν τον θεον εν ανυδρω	14 da ließ er sie von niemand bedrücken, wies ihretwegen Könige zurecht:
15 και εδωκεν αυτοις το αιτημα αυτων και εξαπεστειλεν πλησμονην εις τας ψυχας αυτων	15 «Tastet meine Gesalbten nicht an, tut meinen Propheten nichts zuleide!»
16 και παρωργισαν μωυσην εν τη παρεμβολη και ααρων τον αγιον κυριου	16 Dann aber rief er den Hunger ins Land, entzog ihnen allen Vorrat an Brot.
17 ηνοιχθη η γη και κατεπιεν δαθαν και εκαλυψεν επι την συναγωγην αβιρων	17 Doch hatte er ihnen einen Mann vorausgesandt: Josef wurde als Sklave verkauft.
18 και εξεκαυθη πυρ εν τη συναγωγη αυτων φλοξ κατεφλεξεν αμαρτωλους	18 Man spannte seine Füße in Fesseln und zwängte seinen Hals ins Eisen
19 και εποιησαν μοσχον εν χωρηβ και προσεκυνησαν τω γλυπτω	19 bis zu der Zeit, als sein Wort sich erfüllte und der Spruch des Herrn ihm Recht gab.
20 και ηλλαξαντο την δοξαν αυτων εν ομοιωματι μοσχου εσθοντος χορτον	20 Da sandte der König einen Boten und ließ ihn frei, der Herrscher der Völker ließ ihn heraus.
21 επελαθοντο του θεου του σωζοντος αυτους του ποιησαντος μεγαλα εν αιγυπτω	21 Er bestellte ihn zum Herrn über sein Haus, zum Gebieter über seinen ganzen Besitz.
22 θαυμαστα εν γη χαμ φοβερα επι θαλασσης ερυθρας	22 Er sollte die Fürsten lenken nach seinem Sinn und die Ältesten Weisheit lehren.
23 και ειπεν του εξολεθρευσαι αυτους ει μη μωυσης ο εκλεκτος αυτου εστη εν τη θραυσει ενωπιον αυτου του αποστρεψαι την οργην αυτου του μη εξολεθρευσαι	23 Und Israel kam nach Ägypten, Jakob wurde Gast im Lande Hams.
24 και εξουδενωσαν γην επιθυμητην ουκ επιστευσαν τω λογω αυτου	24 Da mehrte Gott sein Volk gewaltig, machte es stärker als das Volk der Bedrücker.
25 και εγογγυσαν εν τοις σκηνωμασιν αυτων ουκ εισηκουσαν της φωνης κυριου	25 Er wandelte ihren Sinn zum Hass gegen sein Volk, sodass sie an seinen Knechten tückisch handelten.
26 και επηρεν την χειρα αυτου αυτοις του καταβαλειν αυτους εν τη ερημω	26 Dann sandte er Mose, seinen Knecht, und Aaron, den Gott sich erwählte.
27 και του καταβαλειν το σπερμα αυτων εν τοις εθνεσιν και διασκορπισαι αυτους εν ταις χωραις	27 Sie wirkten unter ihnen seine Zeichen, im Lande Hams seine Wunder.
28 και ετελεσθησαν τω βεελφεγωρ και εφαγον θυσιας νεκρων	28 Er sandte Finsternis, da wurde es dunkel; doch achteten sie nicht auf sein Wort.
29 και παρωξυναν αυτον εν τοις επιτηδευμασιν αυτων και επληθυνθη εν αυτοις η πτωσις	29 Er verwandelte ihre Gewässer in Blut und ließ ihre Fische sterben.
30 και εστη φινεες και εξιλασατο και εκοπασεν η θραυσις	30 Ihr Land wimmelte von Fröschen bis hinein in den Palast des Königs.
31 και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην εις γενεαν και γενεαν εως του αιωνος	31 Er gebot, da kamen Schwärme von Fliegen und von Stechmücken über das ganze Gebiet.
32 και παρωργισαν αυτον εφ' υδατος αντιλογιας και εκακωθη μωυσης δι' αυτους	32 Er schickte ihnen Hagel statt Regen, flammendes Feuer auf ihr Land.
33 οτι παρεπικραναν το πνευμα αυτου και διεστειλεν εν τοις χειλεσιν αυτου	33 Er zerschlug ihnen Weinstock und Feigenbaum und knickte in ihrem Gebiet die Bäume um.
34 ουκ εξωλεθρευσαν τα εθνη α ειπεν κυριος αυτοις	34 Er gebot, da kamen Schwärme von Grillen und Wanderheuschrecken in gewaltiger Zahl.
35 και εμιγησαν εν τοις εθνεσιν και εμαθον τα εργα αυτων	35 Sie fraßen alles Grün in ihrem Land, sie fraßen die Frucht ihrer Felder.
36 και εδουλευσαν τοις γλυπτοις αυτων και εγενηθη αυτοις εις σκανδαλον	36 Er erschlug im Land jede Erstgeburt, die ganze Blüte der Jugend.
37 και εθυσαν τους υιους αυτων και τας θυγατερας αυτων τοις δαιμονιοις	37 Er führte sein Volk heraus mit Silber und Gold; in seinen Stämmen fand sich kein Schwächling.
38 και εξεχεαν αιμα αθωον αιμα υιων αυτων και θυγατερων ων εθυσαν τοις γλυπτοις χανααν και εφονοκτονηθη η γη εν τοις αιμασιν	38 Bei ihrem Auszug waren die Ägypter froh; denn Schrecken vor ihnen hatte sie alle befallen.
39 και εμιανθη εν τοις εργοις αυτων και επορνευσαν εν τοις επιτηδευμασιν αυτων	39 Eine Wolke breitete er aus, um sie zu decken, und Feuer, um die Nacht zu erleuchten.
40 και ωργισθη θυμω κυριος επι τον λαον αυτου και εβδελυξατο την κληρονομιαν αυτου	40 Als sie ihn baten, schickte er Wachteln und sättigte sie mit Brot vom Himmel.
41 και παρεδωκεν αυτους εις χειρας εθνων και εκυριευσαν αυτων οι μισουντες αυτους	41 Er öffnete den Felsen und Wasser entquoll ihm, wie ein Strom floss es dahin in der Wüste.
42 και εθλιψαν αυτους οι εχθροι αυτων και εταπεινωθησαν υπο τας χειρας αυτων	42 Denn er dachte an sein heiliges Wort und an Abraham, seinen Knecht.
43 πλεονακις ερρυσατο αυτους αυτοι δε παρεπικραναν αυτον εν τη βουλη αυτων και εταπεινωθησαν εν ταις ανομιαις αυτων	43 Er führte sein Volk heraus in Freude, seine Erwählten in Jubel.
44 και ειδεν εν τω θλιβεσθαι αυτους εν τω αυτον εισακουσαι της δεησεως αυτων	44 Er gab ihnen die Länder der Völker und ließ sie den Besitz der Nationen gewinnen,
45 και εμνησθη της διαθηκης αυτου και μετεμεληθη κατα το πληθος του ελεους αυτου	45 damit sie seine Satzungen hielten und seine Gebote befolgten. Halleluja!
46 και εδωκεν αυτους εις οικτιρμους εναντιον παντων των αιχμαλωτισαντων αυτους
47 σωσον ημας κυριε ο θεος ημων και επισυναγαγε ημας εκ των εθνων του εξομολογησασθαι τω ονοματι τω αγιω σου του εγκαυχασθαι εν τη αινεσει σου
48 ευλογητος κυριος ο θεος ισραηλ απο του αιωνος και εως του αιωνος και ερει πας ο λαος γενοιτο γενοιτο