ΙΩΒ - Giobbe - Job 35

LXX	NOVA VULGATA
1 υπολαβων δε ελιους λεγει	1 Igitur Eliu haec rursum locutus est:
2 τι τουτο ηγησω εν κρισει συ τις ει οτι ειπας δικαιος ειμι εναντι κυριου	2 “ Numquid aequa tibi videtur tua cogitatio, ut diceres: “Iustificatio mea coram Deo”?
3 η ερεις τι ποιησω αμαρτων	3 Dixisti enim: “Quid ad te? Vel quid tibi proderit, si ego peccavero?”.
4 εγω σοι δωσω αποκρισιν και τοις τρισιν φιλοις σου	4 Itaque ego respondebo sermonibus tuis et amicis tuis tecum.
5 αναβλεψον εις τον ουρανον και ιδε καταμαθε δε νεφη ως υψηλα απο σου	5 Suspice caelum et intuere et contemplare nubes quod altiores te sint.
6 ει ημαρτες τι πραξεις ει δε και πολλα ηνομησας τι δυνασαι ποιησαι	6 Si peccaveris, quid facies ei? Et si multiplicatae fuerint iniquitates tuae, quid facies contra eum?
7 επει δε ουν δικαιος ει τι δωσεις αυτω η τι εκ χειρος σου λημψεται	7 Porro si iuste egeris, quid donabis ei? Aut quid de manu tua accipiet?
8 ανδρι τω ομοιω σου η ασεβεια σου και υιω ανθρωπου η δικαιοσυνη σου	8 Homini, qui similis tui est, nocebit impietas tua, et filium hominis adiuvabit iustitia tua.
9 απο πληθους συκοφαντουμενοι κεκραξονται βοησονται απο βραχιονος πολλων	9 Propter multitudinem oppressorum clamabunt et eiulabunt propter vim brachii tyrannorum,
10 και ουκ ειπεν που εστιν ο θεος ο ποιησας με ο κατατασσων φυλακας νυκτερινας	10 sed nemo dixit: “Ubi est Deus, qui fecit me, qui dedit carmina in nocte,
11 ο διοριζων με απο τετραποδων γης απο δε πετεινων ουρανου	11 qui docet nos super iumenta terrae et super volucres caeli erudit nos?”.
12 εκει κεκραξονται και ου μη εισακουση και απο υβρεως πονηρων	12 Ibi clamabunt, et non exaudiet, propter superbiam malorum.
13 ατοπα γαρ ου βουλεται ο κυριος ιδειν αυτος γαρ ο παντοκρατωρ ορατης εστιν	13 Etiam, frustra: non audiet Deus, et Omnipotens non intuebitur.
14 των συντελουντων τα ανομα και σωσει με κριθητι δε εναντιον αυτου ει δυνασαι αινεσαι αυτον ως εστιν	14 Omnino cum dixeris: “Non considerat”, iudicium est coram illo, et exspectas eum.
15 και νυν οτι ουκ εστιν επισκεπτομενος οργην αυτου και ουκ εγνω παραπτωματι σφοδρα	15 Et nunc cum dicis: “Ira eius poenas non infert, nec ulciscitur scelus valde”,
16 και ιωβ ματαιως ανοιγει το στομα αυτου εν αγνωσια ρηματα βαρυνει	16 Iob frustra aperit os suum et absque scientia verba multiplicat ”.