Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Hohelied 5


font
EINHEITSUBERSETZUNG BIBELGREEK BIBLE
1 Ich komme in meinen Garten, Schwester Braut;
ich pflücke meine Myrrhe, den Balsam; esse meine Wabe samt dem Honig,
trinke meinen Wein und die Milch. Freunde, esst und trinkt,
berauscht euch an der Liebe!
1 Ηλθον εις τον κηπον μου, αδελφη μου, νυμφη? ετρυγησα την σμυρναν μου μετα των αρωματων μου? εφαγον την κηρηθραν μου μετα του μελιτος μου? επιον τον οινον μου μετα του γαλακτος μου? Φαγετε, φιλοι? πιετε, ναι, πιετε αφθονως, αγαπητοι.
2 Ich schlief, doch mein Herz war wach.
Horch, mein Geliebter klopft: Mach auf, meine Schwester und Freundin,
meine Taube, du Makellose! Mein Kopf ist voll Tau,
aus meinen Locken tropft die Nacht.
2 Εγω κοιμωμαι, αλλ' η καρδια μου αγρυπνει? φωνη του αγαπητου μου? κρουει? Ανοιξον μοι, αδελφη μου, αγαπητη μου, περιστερα μου, αμωμητε μου? διοτι η κεφαλη μου εγεμισεν απο δροσου, οι βοστρυχοι μου απο ψεκαδων της νυκτος.
3 Ich habe mein Kleid schon abgelegt -
wie soll ich es wieder anziehen? Die Füße habe ich gewaschen -
soll ich sie wieder beschmutzen?
3 Εξεδυθην τον χιτωνα μου? πως να ενδυθω αυτον; ενιψα τους ποδας μου? πως θελω μολυνει αυτους;
4 Mein Geliebter streckte die Hand durch die Luke;
da bebte mein Herz ihm entgegen.
4 Ο αγαπητος μου εισηξε την χειρα αυτου δια της τρυπης της θυρας, και τα σπλαγχνα μου εταραχθησαν δι' αυτον.
5 Ich stand auf, dem Geliebten zu öffnen.
Da tropften meine Hände von Myrrhe am Griff des Riegels.
5 Εγω εσηκωθην δια να ανοιξω εις τον αγαπητον μου? και αι χειρες μου εσταζον σμυρναν, και οι δακτυλοι μου σμυρναν σταλακτην, επι τας λαβας του μοχλου.
6 Ich öffnete meinem Geliebten:
Doch der Geliebte war weg, verschwunden.
Mir stockte der Atem: Er war weg. Ich suchte ihn, ich fand ihn nicht.
Ich rief ihn, er antwortete nicht.
6 Εγω ηνοιξα εις τον αγαπητον μου? αλλ' ο αγαπητος μου εσυρθη, εφυγεν? η ψυχη μου ελιποθυμησεν εις τον λογον αυτου? εζητησα αυτον και δεν ευρηκα αυτον, εφωνησα αυτον και δεν μοι απεκριθη.
7 Da fanden mich die Wächter bei ihrer Runde durch die Stadt;
sie schlugen, sie verletzten mich. Den Mantel entrissen sie mir,
die Wächter der Mauern.
7 Με ευρηκαν οι φυλακες οι περιερχομενοι την πολιν, με εκτυπησαν, με επληγωσαν? οι φυλακες των τειχων αφηρεσαν απ' εμου το ιματιον μου.
8 Ich beschwöre euch, Jerusalems Töchter:
Wenn ihr meinen Geliebten findet, sagt ihm,
ich bin krank vor Liebe.
8 Σας ορκιζω, θυγατερες Ιερουσαλημ, εαν ευρητε τον αγαπητον μου, Τι θελετε ειπει προς αυτον; Οτι ειμαι τετρωμενη υπο αγαπης.
9 Was hat dein Geliebter den andern voraus,
du schönste der Frauen? Was hat dein Geliebter den andern voraus,
dass du so uns beschwörst?
9 Τι διαφερει αλλου αγαπητου ο αγαπητος σου, ω ωραια μεταξυ των γυναικων; τι διαφερει αλλου αγαπητου ο αγαπητος σου, και ωρκισας ημας ουτως;
10 Mein Geliebter ist weiß und rot,
ist ausgezeichnet vor Tausenden.
10 Ο αγαπητος μου ειναι λευκος και ερυθρος, διακρινομενος μεταξυ μυριαδων?
11 Sein Haupt ist reines Gold.
Seine Locken sind Rispen, rabenschwarz.
11 Η κεφαλη αυτου ειναι χρυσιον δεδοκιμασμενον, οι πλοκαμοι αυτου κλαδοι φοινικων, μελανες ως κοραξ?
12 Seine Augen sind wie Tauben an Wasserbächen;
(die Zähne,) in Milch gebadet, sitzen fest.
12 οι οφθαλμοι αυτου ως περιστερων επι των ρυακων των υδατων, λελουμενοι εν γαλακτι, καθημενοι ως λιθοι ενθεσεως?
13 Seine Wangen sind wie Balsambeete,
darin Gewürzkräuter sprießen, seine Lippen wie Lilien;
sie tropfen von flüssiger Myrrhe.
13 Αι σιαγονες αυτου ως πρασιαι αρωματων, ως αλωνια φυτων μυρεψικων? τα χειλη αυτου ως κρινα, σταζοντα σμυρναν σταλακτην?
14 Seine Finger sind wie Stäbe aus Gold,
mit Steinen aus Tarschisch besetzt. Sein Leib ist wie eine Platte aus Elfenbein,
mit Saphiren bedeckt.
14 Αι χειρες αυτου δακτυλιδια χρυσα, πεπληρωμενα με βηρυλλιον? η κοιλια αυτου ελεφαντινον τεχνουργημα, περικεκοσμημενον με σαπφειρους?
15 Seine Schenkel sind Marmorsäulen,
auf Sockeln von Feingold. Seine Gestalt ist wie der Libanon,
erlesen wie Zedern.
15 αι κνημαι αυτου στυλοι μαρμαρινοι, εστηριγμενοι επι βασεων καθαρου χρυσιου? το ειδος αυτου ως Λιβανος? εξοχος ως κεδροι.
16 Sein Mund ist voll Süße;
alles ist Wonne an ihm. Das ist mein Geliebter,
ja, das ist mein Freund,
ihr Töchter Jerusalems.
16 Ο ουρανισκος αυτου ειναι γλυκασμοι? και αυτος ολος επιθυμητος. Ουτος ειναι ο αγαπητος μου, και ουτος ο φιλος μου, θυγατερες Ιερουσαλημ.