2 Samuel 22
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS | VULGATA |
---|---|
1 David dirigió al Señor las palabras de este canto, cuando el Señor lo libró de todos sus enemigos y de la mano de Saúl. | 1 Locutus est autem David Domino verba carminis hujus in die qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum, et de manu Saul. |
2 El dijo: Yo te amo, Señor, mi fuerza | 2 Et ait : Dominus petra mea, et robur meum, et salvator meus. |
3 Señor, mi Roca, mi fortaleza y mi libertador, mi Dios, el peñasco en que me refugio, mi escudo, mi fuerza salvadora, mi baluarte, mi salvador, que me libras de la violencia. | 3 Deus fortis meus : sperabo in eum ; scutum meum, et cornu salutis meæ : elevator meus, et refugium meum ; salvator meus : de iniquitate liberabis me. |
4 Yo invoco al Señor, que es digno de alabanza, y quedo a salvo de mis enemigos. | 4 Laudabilem invocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero. |
5 Las olas de la Muerte me envolvieron, me aterraron los torrentes devastadores, | 5 Quia circumdederunt me contritiones mortis : torrentes Belial terruerunt me. |
6 me cercaron los lazos del Abismo, las redes de la Muerte llegaron hasta mí. | 6 Funes inferni circumdederunt me : prævenerunt me laquei mortis. |
7 Pero en mi angustia invoqué al Señor, grité a mi Dios pidiendo auxilio, y él escuchó mi voz desde su Templo, mi grito llegó hasta sus oídos. | 7 In tribulatione mea invocabo Dominum, et ad Deum meum clamabo : et exaudiet de templo suo vocem meam, et clamor meus veniet ad aures ejus. |
8 Entonces tembló y se tambaleó la tierra: vacilaron los fundamentos de las montañas, y se conmovieron a causa de su furor; | 8 Commota est et contremuit terra ; fundamenta montium concussa sunt, et conquassata : quoniam iratus est eis. |
9 de su nariz se alzó una humareda, de su boca, un fuego abrasador, y arrojaba carbones encendidos. | 9 Ascendit fumus de naribus ejus, et ignis de ore ejus vorabit : carbones succensi sunt ab eo. |
10 El Señor inclinó el cielo, y descendió con un espeso nubarrón bajo sus pies; | 10 Inclinavit cælos, et descendit : et caligo sub pedibus ejus. |
11 montó en el Querubín y emprendió vuelo, planeando sobre las alas del viento. | 11 Et ascendit super cherubim, et volavit : et lapsus est super pennas venti. |
12 Se envolvió en un manto de tinieblas; un oscuro aguacero y espesas nubes lo cubrían como un toldo; | 12 Posuit tenebras in circuitu suo latibulum, cribrans aquas de nubibus cælorum. |
13 las nubes se deshicieron en granizo y centellas al fulgor de su presencia. | 13 Præ fulgore in conspectu ejus, succensi sunt carbones ignis. |
14 El Señor tronaba desde el cielo, el Altísimo hacía oír su voz; | 14 Tonabit de cælo Dominus, et excelsus dabit vocem suam. |
15 arrojó flechas y los dispersó, lanzó rayos y sembró la confusión. | 15 Misit sagittas et dissipavit eos ; fulgur, et consumpsit eos. |
16 Al proferir tus amenazas, Señor, al soplar el vendaval de tu ira, aparecieron los cauces del mar y quedaron a la vista los cimientos del mundo. | 16 Et apparuerunt effusiones maris, et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione Domini, ab inspiratione spiritus furoris ejus. |
17 El tendió su mano desde lo alto y me tomó, me sacó de las aguas caudalosas; | 17 Misit de excelso, et assumpsit me, et extraxit me de aquis multis. |
18 me libró de mi enemigo poderoso, de adversarios más fuertes que yo. | 18 Liberavit me ab inimico meo potentissimo, et ab his qui oderant me : quoniam robustiores me erant. |
19 Ellos me enfrentaron en un día nefasto, pero el Señor fue mi apoyo: | 19 Prævenit me in die afflictionis meæ, et factus est Dominus firmamentum meum. |
20 me sacó a un lugar espacioso, me libró, porque me ama. | 20 Et eduxit me in latitudinem : liberavit me, quia complacui ei. |
21 El Señor me recompensó de mis manos: | 21 Retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam : et secundum munditiam manuum mearum reddet mihi. |
22 porque seguí fielmente los caminos del Señor, y no me aparté de mi Dios, haciendo el mal; | 22 Quia custodivi vias Domini, et non egi impie a Deo meo. |
23 porque tengo presente todas sus decisiones y nunca me alejé de sus preceptos. | 23 Omnia enim judicia ejus in conspectu meo, et præcepta ejus non amovi a me. |
24 Tuve ante él una conducta irreprochable y me esforcé por no ofenderlo. | 24 Et ero perfectus cum eo, et custodiam me ab iniquitate mea. |
25 El Señor me premió, porque yo era justo y era inocente ante sus ojos. | 25 Et restituet mihi Dominus secundum justitiam meam, et secundum munditiam manuum mearum in conspectu oculorum suorum. |
26 Tú eres bondadoso con los buenos y eres íntegro con el hombre intachable; | 26 Cum sancto sanctus eris, et cum robusto perfectus. |
27 eres sincero con los que son sinceros y te muestras astuto con los falsos. | 27 Cum electo electus eris, et cum perverso perverteris. |
28 Porque tú salvas al pueblo oprimido y humillas los ojos altaneros: | 28 Et populum pauperem salvum facies : oculisque tuis excelsos humiliabis. |
29 tú eres mi lámpara, Señor; Dios mío, tú iluminas mis tinieblas | 29 Quia tu lucerna mea, Domine, et tu, Domine, illuminabis tenebras meas. |
30 Contigo puedo atacar a un tropel; con mi Dios, puedo asaltar una muralla. | 30 In te enim curram accinctus : in Deo meo transiliam murum. |
31 El camino de Dios es perfecto, la promesa del Señor es digna de confianza. El Señor es un escudo para los que se refugian en él, | 31 Deus, immaculata via ejus ; eloquium Domini igne examinatum : scutum est omnium sperantium in se. |
32 porque ¿Quién es Dios fuera del Señor? ¿y quién es la Roca fuera de nuestro Dios? | 32 Quis est Deus præter Dominum, et quis fortis præter Deum nostrum ? |
33 El es el Dios que me ciñe de valor y hace intachable mi camino; | 33 Deus qui accinxit me fortitudine, et complanavit perfectam viam meam. |
34 el que me da la rapidez de un ciervo y me afianza en las alturas; | 34 Coæquans pedes meos cervis, et super excelsa mea statuens me ; |
35 el que adiestra mis manos para la guerra y mis brazos para tender el arco de bronce. | 35 docens manus meas ad prælium, et componens quasi arcum æreum brachia mea. |
36 Me entregaste tu escudo victorioso y tu mano derecha me sostuvo; me engrandeciste con tu triunfo, | 36 Dedisti mihi clypeum salutis tuæ, et mansuetudo tua multiplicavit me. |
37 me hiciste dar largos pasos, y no se doblaron mis tobillos. | 37 Dilatabis gressus meos subtus me, et non deficient tali mei. |
38 Perseguí y alcancé a mis enemigos, no me volví hasta que fueron aniquilados; | 38 Persequar inimicos meos, et conteram, et non convertar donec consumam eos. |
39 los derroté y no pudieron rehacerse, quedaron abatidos bajo mis pies. | 39 Consumam eos et confringam, ut non consurgant : cadent sub pedibus meis. |
40 Tú me ceñiste de valor para la lucha, doblegaste ante mí a mis agresores; | 40 Accinxisti me fortitudine ad prælium : incurvasti resistentes mihi subtus me. |
41 pusiste en fuga a mis enemigos, y yo exterminé a mis adversarios. | 41 Inimicos meos dedisti mihi dorsum ; odientes me, et disperdam eos. |
42 Imploraron, pero nadie los salvó; gritaban al Señor, pero no les respondía. | 42 Clamabunt, et non erit qui salvet ; ad Dominum, et non exaudiet eos. |
43 Los deshice como polvo de la tierra, los pisé como el barro de las calles. | 43 Delebo eos ut pulverem terræ ; quasi lutum platearum comminuam eos atque confringam. |
44 Tú me libraste de un ejército incontable y me pusiste al frente de naciones: pueblos extraños son mis vasallos. | 44 Salvabis me a contradictionibus populi mei ; custodies me in caput gentium : populus quem ignoro serviet mihi. |
45 Gente extranjera me rinde pleitesía; apenas me oyen nombrar, me prestan obediencia. | 45 Filii alieni resistent mihi ; auditu auris obedient mihi. |
46 Los extranjeros palidecen ante mí y, temblando, abandonan sus refugios. | 46 Filii alieni defluxerunt, et contrahentur in angustiis suis. |
47 ¡Viva el Señor! ¡Bendita sea mi Roca! ¡Glorificado sea Dios, la Roca de mi salvación, | 47 Vivit Dominus, et benedictus Deus meus, et exaltabitur Deus fortis salutis meæ. |
48 el Dios que venga mis agravios y pone a los pueblos a mis pies! | 48 Deus qui das vindictas mihi, et dejicis populos sub me. |
49 Tú me liberas de mis enemigos, me haces triunfar de mis agresores y me libras del hombre violento. | 49 Qui educis me ab inimicis meis, et a resistentibus mihi elevas me : a viro iniquo liberabis me. |
50 Por eso te alabaré entre las naciones y cantaré, Señor, en honor de tu Nombre. | 50 Propterea confitebor tibi, Domine, in gentibus, et nomini tuo cantabo : |
51 El concede grandes victorias a su rey y trata con fidelidad a su Ungido. a David y a su descendencia para siempre. | 51 magnificans salutes regis sui, et faciens misericordiam christo suo David, et semini ejus in sempiternum. |