2 Samuel 22
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS | NOVA VULGATA |
---|---|
1 David dirigió al Señor las palabras de este canto, cuando el Señor lo libró de todos sus enemigos y de la mano de Saúl. | 1 Locutus est autem David Domino verba carminis huius in die, qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum et de manu Saul, |
2 El dijo: Yo te amo, Señor, mi fuerza | 2 et ait: “ Dominus petra mea et arx mea et salvator meus; |
3 Señor, mi Roca, mi fortaleza y mi libertador, mi Dios, el peñasco en que me refugio, mi escudo, mi fuerza salvadora, mi baluarte, mi salvador, que me libras de la violencia. | 3 Deus meus, rupes mea, in quam confugiam, scutum meum et cornu salutis meae! Munimentum meum et refugium meum. Salvator meus, de violentia liberabis me. |
4 Yo invoco al Señor, que es digno de alabanza, y quedo a salvo de mis enemigos. | 4 Laudabilem invocabo Dominum et ab inimicis meis salvus ero. |
5 Las olas de la Muerte me envolvieron, me aterraron los torrentes devastadores, | 5 Quia circumdederunt me fluctus mortis, torrentes Belial terruerunt me; |
6 me cercaron los lazos del Abismo, las redes de la Muerte llegaron hasta mí. | 6 praeoccupaverunt me laquei mortis. |
7 Pero en mi angustia invoqué al Señor, grité a mi Dios pidiendo auxilio, y él escuchó mi voz desde su Templo, mi grito llegó hasta sus oídos. | 7 In tribulatione mea invocavi Dominum et ad Deum meum clamavi; et exaudivit de templo suo vocem meam, et clamor meus venit ad aures eius. |
8 Entonces tembló y se tambaleó la tierra: vacilaron los fundamentos de las montañas, y se conmovieron a causa de su furor; | 8 Commota est et contremuit terra; fundamenta caelorum concussa sunt et conquassata, quoniam iratus est. |
9 de su nariz se alzó una humareda, de su boca, un fuego abrasador, y arrojaba carbones encendidos. | 9 Ascendit fumus de naribus eius, et ignis de ore eius vorabat; carbones incensi sunt ab eo. |
10 El Señor inclinó el cielo, y descendió con un espeso nubarrón bajo sus pies; | 10 Et inclinavit caelos et descendit, et caligo sub pedibus eius. |
11 montó en el Querubín y emprendió vuelo, planeando sobre las alas del viento. | 11 Et ascendit super cherub et volavit et devolavit super pennas venti. |
12 Se envolvió en un manto de tinieblas; un oscuro aguacero y espesas nubes lo cubrían como un toldo; | 12 Posuit tenebras in circuitu suo tabernaculum suum, tenebrosas aquas, nubes densissimas. |
13 las nubes se deshicieron en granizo y centellas al fulgor de su presencia. | 13 Prae fulgore in conspectu eius incensi sunt carbones ignis. |
14 El Señor tronaba desde el cielo, el Altísimo hacía oír su voz; | 14 Intonuit de caelo Dominus, et Excelsus dedit vocem suam. |
15 arrojó flechas y los dispersó, lanzó rayos y sembró la confusión. | 15 Misit sagittas et dissipavit eos, fulguravit fulmina et conturbavit eos. |
16 Al proferir tus amenazas, Señor, al soplar el vendaval de tu ira, aparecieron los cauces del mar y quedaron a la vista los cimientos del mundo. | 16 Et apparuerunt effusiones maris, et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione Domini, ab inspiratione spiritus furoris eius. |
17 El tendió su mano desde lo alto y me tomó, me sacó de las aguas caudalosas; | 17 Misit de excelso et assumpsit me, traxit me de aquis multis; |
18 me libró de mi enemigo poderoso, de adversarios más fuertes que yo. | 18 liberavit me ab inimico meo potentissimo, ab his, qui oderant me, qui robustiores me erant. |
19 Ellos me enfrentaron en un día nefasto, pero el Señor fue mi apoyo: | 19 Praevenerunt me in die afflictionis meae, et factus est Dominus firmamentum meum; |
20 me sacó a un lugar espacioso, me libró, porque me ama. | 20 et eduxit me in latitudinem, liberavit me, quia complacui ei. |
21 El Señor me recompensó de mis manos: | 21 Retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum munditiam manuum mearum reddit mihi, |
22 porque seguí fielmente los caminos del Señor, y no me aparté de mi Dios, haciendo el mal; | 22 quia custodivi vias Domini et non egi impie a Deo meo. |
23 porque tengo presente todas sus decisiones y nunca me alejé de sus preceptos. | 23 Omnia enim iudicia eius in conspectu meo, et a praeceptis eius non recessi; |
24 Tuve ante él una conducta irreprochable y me esforcé por no ofenderlo. | 24 et fui immaculatus cum eo et custodivi me ab iniquitate mea. |
25 El Señor me premió, porque yo era justo y era inocente ante sus ojos. | 25 Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum munditiam meam in conspectu oculorum suorum. |
26 Tú eres bondadoso con los buenos y eres íntegro con el hombre intachable; | 26 Cum sancto sanctus eris et cum viro innocente innocens eris; |
27 eres sincero con los que son sinceros y te muestras astuto con los falsos. | 27 cum electo electus eris et cum perverso callidus eris. |
28 Porque tú salvas al pueblo oprimido y humillas los ojos altaneros: | 28 Et populum pauperem salvum facies et oculos superborum humiliabis, |
29 tú eres mi lámpara, Señor; Dios mío, tú iluminas mis tinieblas | 29 quia tu lucerna mea, Domine, et Deus meus illuminat tenebras meas. |
30 Contigo puedo atacar a un tropel; con mi Dios, puedo asaltar una muralla. | 30 In te enim aggrediar hostium turmas, in Deo meo transiliam murum. |
31 El camino de Dios es perfecto, la promesa del Señor es digna de confianza. El Señor es un escudo para los que se refugian en él, | 31 Deus, immaculata via eius, eloquium Domini igne examinatum; scutum est omnium sperantium in se. |
32 porque ¿Quién es Dios fuera del Señor? ¿y quién es la Roca fuera de nuestro Dios? | 32 Quoniam quis est Deus praeter Dominum? Et quae rupes praeter Deum nostrum? |
33 El es el Dios que me ciñe de valor y hace intachable mi camino; | 33 Deus, qui accinxit me fortitudine et complanavit perfectam viam meam, |
34 el que me da la rapidez de un ciervo y me afianza en las alturas; | 34 coaequans pedes meos cervis et super excelsa statuens me; |
35 el que adiestra mis manos para la guerra y mis brazos para tender el arco de bronce. | 35 docens manus meas ad proelium, et tendunt arcum aereum brachia mea. |
36 Me entregaste tu escudo victorioso y tu mano derecha me sostuvo; me engrandeciste con tu triunfo, | 36 Dedisti mihi clipeum salutis tuae, et exauditio tua magnificavit me. |
37 me hiciste dar largos pasos, y no se doblaron mis tobillos. | 37 Dilatasti gressus meos subtus me, et non sunt infirmati tali mei. |
38 Perseguí y alcancé a mis enemigos, no me volví hasta que fueron aniquilados; | 38 Persequebar inimicos meos et conterebam et non convertebar, donec consumerem eos. |
39 los derroté y no pudieron rehacerse, quedaron abatidos bajo mis pies. | 39 Consumpsi eos et confregi, ut non consurgerent: ceciderunt sub pedibus meis. |
40 Tú me ceñiste de valor para la lucha, doblegaste ante mí a mis agresores; | 40 Accinxisti me fortitudine ad proelium, incurvasti insurgentes in me subtus me. |
41 pusiste en fuga a mis enemigos, y yo exterminé a mis adversarios. | 41 Inimicos meos dedisti mihi dorsum, odientes me, et disperdidi eos. |
42 Imploraron, pero nadie los salvó; gritaban al Señor, pero no les respondía. | 42 Clamaverunt, et non erat qui salvaret, ad Dominum, et non exaudivit eos. |
43 Los deshice como polvo de la tierra, los pisé como el barro de las calles. | 43 Contrivi eos ut pulverem terrae, quasi lutum platearum comminui eos. |
44 Tú me libraste de un ejército incontable y me pusiste al frente de naciones: pueblos extraños son mis vasallos. | 44 Salvasti me a contradictionibus populi mei, constituisti me in caput gentium. Populus, quem ignorabam, servit mihi, |
45 Gente extranjera me rinde pleitesía; apenas me oyen nombrar, me prestan obediencia. | 45 filii alieni blandiuntur mihi, auditu auris oboediunt mihi. |
46 Los extranjeros palidecen ante mí y, temblando, abandonan sus refugios. | 46 Filii alieni defluunt et contremiscunt ex arcibus suis. |
47 ¡Viva el Señor! ¡Bendita sea mi Roca! ¡Glorificado sea Dios, la Roca de mi salvación, | 47 Vivit Dominus, et benedicta petra mea, et exaltetur Deus, petra salutis meae. |
48 el Dios que venga mis agravios y pone a los pueblos a mis pies! | 48 Deus, qui das vindictas mihi et deicis populos sub me. |
49 Tú me liberas de mis enemigos, me haces triunfar de mis agresores y me libras del hombre violento. | 49 Qui educis me ab inimicis meis et ab insurgentibus in me elevas me; a viro iniquo liberas me. |
50 Por eso te alabaré entre las naciones y cantaré, Señor, en honor de tu Nombre. | 50 Propterea confitebor tibi, Domine, in gentibus, et nomini tuo cantabo: |
51 El concede grandes victorias a su rey y trata con fidelidad a su Ungido. a David y a su descendencia para siempre. | 51 Magnificat salutes regis sui et facit misericordiam christo suo David et semini eius in sempiternum ”. |