1 Eis os nomes dos filhos de Israel que vieram para o Egito com Jacó, cada um com sua família: | 1 וְאֵלֶּה שְׁמֹות בְּנֵי יִשְׂרָאֵל הַבָּאִים מִצְרָיְמָה אֵת יַעֲקֹב אִישׁ וּבֵיתֹו בָּאוּ |
2 Rubem, Simeão, Levi, Judá, | 2 רְאוּבֵן שִׁמְעֹון לֵוִי וִיהוּדָה |
3 Issacar, Zabulon, Benjamim, | 3 יִשָּׂשכָר זְבוּלֻן וּבְנְיָמִן |
4 Dã, Neftali, Gad e Aser. | 4 דָּן וְנַפְתָּלִי גָּד וְאָשֵׁר |
5 Todas as pessoas saídas de Jacó eram em número de setenta. José estava já no Egito. | 5 וַיְהִי כָּל־נֶפֶשׁ יֹצְאֵי יֶרֶךְ־יַעֲקֹב שִׁבְעִים נָפֶשׁ וְיֹוסֵף הָיָה בְמִצְרָיִם |
6 E, morto José, assim como todos os seus irmãos e toda aquela geração, | 6 וַיָּמָת יֹוסֵף וְכָל־אֶחָיו וְכֹל הַדֹּור הַהוּא |
7 os israelitas foram fecundos e multiplicaram-se; tornaram-se tão numerosos e tão fortes, que a terra ficou cheia deles. | 7 וּבְנֵי יִשְׂרָאֵל פָּרוּ וַיִּשְׁרְצוּ וַיִּרְבּוּ וַיַּעַצְמוּ בִּמְאֹד מְאֹד וַתִּמָּלֵא הָאָרֶץ אֹתָם׃ פ |
8 Entretanto, subiu ao trono do Egito um novo rei, que não tinha conhecido José. | 8 וַיָּקָם מֶלֶךְ־חָדָשׁ עַל־מִצְרָיִם אֲשֶׁר לֹא־יָדַע אֶת־יֹוסֵף |
9 Ele disse ao seu povo: Vede: os israelitas tornaram-se numerosos e fortes demais para nós. | 9 וַיֹּאמֶר אֶל־עַמֹּו הִנֵּה עַם בְּנֵי יִשְׂרָאֵל רַב וְעָצוּם מִמֶּנּוּ |
10 Vamos! É preciso tomar precaução contra eles e impedir que se multipliquem, para não acontecer que, sobrevindo uma guerra, se unam com os nossos inimigos e combatam contra nós, e se retirem do país. | 10 הָבָה נִתְחַכְּמָה לֹו פֶּן־יִרְבֶּה וְהָיָה כִּי־תִקְרֶאנָה מִלְחָמָה וְנֹוסַף גַּם־הוּא עַל־שֹׂנְאֵינוּ וְנִלְחַם־בָּנוּ וְעָלָה מִן־הָאָרֶץ |
11 Estabeleceu, pois, sobre eles, feitores para acabrunhá-los com trabalhos penosos: eles construíram para o faraó as cidades de Pitom e Ramsés, que deviam servir de entreposto. | 11 וַיָּשִׂימוּ עָלָיו שָׂרֵי מִסִּים לְמַעַן עַנֹּתֹו בְּסִבְלֹתָם וַיִּבֶן עָרֵי מִסְכְּנֹות לְפַרְעֹה אֶת־פִּתֹם וְאֶת־רַעַמְסֵס |
12 Quanto mais os acabrunhavam, porém, tanto mais eles se multiplicavam e se espalhavam, a ponto de os egípcios os aborrecerem. | 12 וְכַאֲשֶׁר יְעַנּוּ אֹתֹו כֵּן יִרְבֶּה וְכֵן יִפְרֹץ וַיָּקֻצוּ מִפְּנֵי בְּנֵי יִשְׂרָאֵל |
13 Impunham-lhes a mais dura servidão, | 13 וַיַּעֲבִדוּ מִצְרַיִם אֶת־בְּנֵי יִשְׂרָאֵל בְּפָרֶךְ |
14 e amarguravam-lhes a vida com duros trabalhos na argamassa e na fabricação de tijolos, bem como com toda sorte de trabalhos nos campos e todas as tarefas que se lhes impunham tiranicamente. | 14 וַיְמָרְרוּ אֶת־חַיֵּיהֶם בַּעֲבֹדָה קָשָׁה בְּחֹמֶר וּבִלְבֵנִים וּבְכָל־עֲבֹדָה בַּשָּׂדֶה אֵת כָּל־עֲבֹדָתָם אֲשֶׁר־עָבְדוּ בָהֶם בְּפָרֶךְ |
15 O rei do Egito dirigiu-se, igualmente, às parteiras dos hebreus (uma se chamava Séfora e a outra, Fua), | 15 וַיֹּאמֶר מֶלֶךְ מִצְרַיִם לַמְיַלְּדֹת הָעִבְרִיֹּת אֲשֶׁר שֵׁם הָאַחַת שִׁפְרָה וְשֵׁם הַשֵּׁנִית פּוּעָה |
16 e disse-lhes: Quando assistirdes às mulheres dos hebreus, e as virdes sobre o leito, se for um filho, atá-lo-eis; mas se for uma filha, deixá-la-eis viver. | 16 וַיֹּאמֶר בְּיַלֶּדְכֶן אֶת־הָעִבְרִיֹּות וּרְאִיתֶן עַל־הָאָבְנָיִם אִם־בֵּן הוּא וַהֲמִתֶּן אֹתֹו וְאִם־בַּת הִיא וָחָיָה |
17 Mas as parteiras temiam a Deus, e não executaram as ordens do rei do Egito, deixando viver os meninos. | 17 וַתִּירֶאןָ הַמְיַלְּדֹת אֶת־הָאֱלֹהִים וְלֹא עָשׂוּ כַּאֲשֶׁר דִּבֶּר אֲלֵיהֶן מֶלֶךְ מִצְרָיִם וַתְּחַיֶּיןָ אֶת־הַיְלָדִים |
18 O rei mandou-as chamar então e disse-lhes: Por que agistes assim, e deixastes viver os meninos? | 18 וַיִּקְרָא מֶלֶךְ־מִצְרַיִם לַמְיַלְּדֹת וַיֹּאמֶר לָהֶן מַדּוּעַ עֲשִׂיתֶן הַדָּבָר הַזֶּה וַתְּחַיֶּיןָ אֶת־הַיְלָדִים |
19 Porque, responderam elas ao faraó, as mulheres dos hebreus não são como as dos egípcios: elas são vigorosas, e já dão à luz antes que chegue a parteira. | 19 וַתֹּאמַרְןָ הַמְיַלְּדֹת אֶל־פַּרְעֹה כִּי לֹא כַנָּשִׁים הַמִּצְרִיֹּת הָעִבְרִיֹּת כִּי־חָיֹות הֵנָּה בְּטֶרֶם תָּבֹוא אֲלֵהֶן הַמְיַלֶּדֶת וְיָלָדוּ |
20 Deus beneficiou as parteiras: o povo continuou a multiplicar-se e a espalhar-se. | 20 וַיֵּיטֶב אֱלֹהִים לַמְיַלְּדֹת וַיִּרֶב הָעָם וַיַּעַצְמוּ מְאֹד |
21 Porque elas haviam temido a Deus, ele fez prosperar suas famílias. | 21 וַיְהִי כִּי־יָרְאוּ הַמְיַלְּדֹת אֶת־הָאֱלֹהִים וַיַּעַשׂ לָהֶם בָּתִּים |
22 Então o faraó deu esta ordem a todo o seu povo: Todo menino que nascer, atirá-lo-eis ao Nilo. Deixareis, porém, viver todas as meninas. | 22 וַיְצַו פַּרְעֹה לְכָל־עַמֹּו לֵאמֹר כָּל־הַבֵּן הַיִּלֹּוד הַיְאֹרָה תַּשְׁלִיכֻהוּ וְכָל־הַבַּת תְּחַיּוּן׃ ס |