1 לכו בעקבותי כאשר גם אני הלך בעקבות המשיח | 1 Imitatores mei estote, sicut et ego Christi. |
2 ועל זאת אני משבח אתכם אחי כי זכרתם אתי בכל לשמר את הקבלות כאשר מסרתי לכם | 2 Laudo autem vos fratres quod per omnia mei memores estis : et sicut tradidi vobis, præcepta mea tenetis. |
3 אך חפץ אנכי שתדעו כי ראש כל איש המשיח וראש האשה האיש וראש המשיח הוא האלהים | 3 Volo autem vos scire quod omnis viri caput, Christus est : caput autem mulieris, vir : caput vero Christi, Deus. |
4 כל איש אשר יתפלל או יתנבא וראשו מכסה מבזה הוא את ראשו | 4 Omnis vir orans, aut prophetans velato capite, deturpat caput suum. |
5 וכל אשה אשר תתפלל או תתנבא וראשה פרוע מבזה היא את ראשה יען בזה היא כמו מגלחה | 5 Omnis autem mulier orans, aut prophetans non velato capite, deturpat caput suum : unum enim est ac si decalvetur. |
6 כי האשה אם לא תתכסה גם תתגלח ואם בזיון הוא לאשה להכסם או להתגלח תתכסה | 6 Nam si non velatur mulier, tondeatur. Si vero turpe est mulieri tonderi, aut decalvari, velet caput suum. |
7 והאיש איננו חיב לכסות את ראשו כי הוא צלם אלהים וכבודו אבל האשה היא כבוד האיש | 7 Vir quidem non debet velare caput suum : quoniam imago et gloria Dei est, mulier autem gloria viri est. |
8 כי אין האיש מן האשה כי אם האשה מן האיש | 8 Non enim vir ex muliere est, sed mulier ex viro. |
9 גם לא נברא האיש בעבור האשה כי אם האשה בעבור האיש | 9 Etenim non est creatus vir propter mulierem, sed mulier propter virum. |
10 על כן האשה חיבת להיות לה כפה על ראשה בעבור המלאכים | 10 Ideo debet mulier potestatem habere supra caput propter angelos. |
11 אבל אין האיש בלא אשה ואין האשה בלא איש באדון | 11 Verumtamen neque vir sine muliere : neque mulier sine viro in Domino. |
12 כי כאשר האשה מן האיש כן גם האיש על ידי האשה וכל זאת מאלהים | 12 Nam sicut mulier de viro, ita et vir per mulierem : omnia autem ex Deo. |
13 שפטו נא בנפשכם הנאוה לאשה להתפלל אל האלהים בגלוי ראש | 13 Vos ipsi judicate : decet mulierem non velatam orare Deum ? |
14 או הלא גם הטבע בעצמו ילמד אתכם כי איש אשר יגדל פרע שער ראשו חרפה היא לו | 14 Nec ipsa natura docet vos, quod vir quidem si comam nutriat, ignominia est illi : |
15 אבל האשה כי תגדל שערה פאר הוא לה כי נתן לה השער לצניף | 15 mulier vero si comam nutriat, gloria est illi : quoniam capilli pro velamine ei dati sunt. |
16 ואם יחשב איש לערער עלינו אין לנו מנהג כזה ולא לקהלות האלהים | 16 Si quis autem videtur contentiosus esse : nos talem consuetudinem non habemus, neque ecclesia Dei.
|
17 והנה בצותי את זאת לא אוכל לשבח אתכם על אשר תקהלו יחד לא להועיל כי אם לרעה | 17 Hoc autem præcipio : non laudans quod non in melius, sed in deterius convenitis. |
18 כי בראשונה שמעתי שיש מחלקות ביניכם כאשר תועדו בקהל ומקצתו אני מאמין | 18 Primum quidem convenientibus vobis in ecclesiam, audio scissuras esse inter vos, et ex parte credo. |
19 כי אף צריכות כתות להיות ביניכם למען יודעו הנאמנים בכם | 19 Nam oportet et hæreses esse, ut et qui probati sunt, manifesti fiant in vobis. |
20 ועתה כאשר תקהלו יחד אין זה לאכל סעודת האדון | 20 Convenientibus ergo vobis in unum, jam non est Dominicam cœnam manducare. |
21 כי כל אחד מקדים לקחת סעודתו בעת האכילה וזה ירעב וזה ישתכר | 21 Unusquisque enim suam cœnam præsumit ad manducandum, et alius quidem esurit, alius autem ebrius est. |
22 האין לכם בתים לאכל ולשתות בהם או התבוזו את קהל אלהים ותכלימו את אשר אין בידם מאומה מה אמר לכם העל זאת אשבח אתכם אינני משבח | 22 Numquid domos non habetis ad manducandum, et bibendum ? aut ecclesiam Dei contemnitis, et confunditis eos qui non habent ? Quid dicam vobis ? laudo vos ? in hoc non laudo. |
23 כי כה קבלתי אנכי מן האדון את אשר גם מסרתי לכם כי האדון ישוע בלילה ההוא אשר נמסר בו לקח את הלחם | 23 Ego enim accepi a Domino quod et tradidi vobis, quoniam Dominus Jesus in qua nocte tradebatur, accepit panem, |
24 ויברך ויבצע ויאמר קחו אכלו זה גופי הנבצע בעדכם עשו זאת לזכרוני | 24 et gratias agens fregit, et dixit : Accipite, et manducate : hoc est corpus meum, quod pro vobis tradetur : hoc facite in meam commemorationem. |
25 וכן גם את הכוס אחר הסעודה ויאמר הכוס הזאת היא הברית החדשה בדמי עשו זאת לזכרוני בכל עת שתשתו | 25 Similiter et calicem, postquam cœnavit, dicens : Hic calix novum testamentum est in meo sanguine : hoc facite quotiescumque bibetis, in meam commemorationem. |
26 כי בכל עת שתאכלו את הלחם הזה ותשתו את הכוס הזאת הזכר תזכירו את מות אדנינו עד כי יבוא | 26 Quotiescumque enim manducabitis panem hunc, et calicem bibetis, mortem Domini annuntiabitis donec veniat. |
27 לכן מי שיאכל מן הלחם הזה או ישתה מכוס האדון שלא כראוי יאשם לגוף אדנינו ולדמו | 27 Itaque quicumque manducaverit panem hunc, vel biberit calicem Domini indigne, reus erit corporis et sanguinis Domini. |
28 יבחן האיש את נפשו ואז יאכל מן הלחם וישתה מן הכוס | 28 Probet autem seipsum homo : et sic de pane illo edat, et de calice bibat. |
29 כי האכל והשתה שלא כראוי אכל ושתה דין לנפשו יען אשר לא הפלה את גוף האדון | 29 Qui enim manducat et bibit indigne, judicium sibi manducat et bibit, non dijudicans corpus Domini. |
30 בעבור זאת יש בכם חולים וחלשים רבים והרבה ישנו המות | 30 Ideo inter vos multi infirmi et imbecilles, et dormiunt multi. |
31 כי אם נבחן את נפשנו לא נהיה נדונים | 31 Quod si nosmetipsos dijudicaremus, non utique judicaremur. |
32 וכאשר נדון נוסר על יד האדון למען לא נחיב עם העולם | 32 Dum judicamur autem, a Domino corripimur, ut non cum hoc mundo damnemur. |
33 על כן אחי בהקהלכם יחד לאכל תחכו איש אל רעהו | 33 Itaque fratres mei, cum convenitis ad manducandum, invicem exspectate. |
34 וכי ירעב איש יאכל בביתו פן תקהלו לאשמה ויתר הדברים אתקן בבאי | 34 Si quis esurit, domi manducet, ut non in judicium conveniatis. Cetera autem, cum venero, disponam. |