1 υιε φυλασσε εμους λογους τας δε εμας εντολας κρυψον παρα σεαυτω [1α] υιε τιμα τον κυριον και ισχυσεις πλην δε αυτου μη φοβου αλλον | 1 Hijo mío, observa mis palabras y atesora mis mandamientos. |
2 φυλαξον εμας εντολας και βιωσεις τους δε εμους λογους ωσπερ κορας ομματων | 2 Observa mis preceptos, y vivirás, guarda mi enseñanza como la pupila de tus ojos. |
3 περιθου δε αυτους σοις δακτυλοις επιγραψον δε επι το πλατος της καρδιας σου | 3 Atalos a tus dedos, escríbelos sobre la tabla de tu corazón. |
4 ειπον την σοφιαν σην αδελφην ειναι την δε φρονησιν γνωριμον περιποιησαι σεαυτω | 4 Di a la Sabiduría: «Tú eres mi hermana», y llama «Amiga» a la Inteligencia, |
5 ινα σε τηρηση απο γυναικος αλλοτριας και πονηρας εαν σε λογοις τοις προς χαριν εμβαληται | 5 para preservarte de la mujer ajena, de la extraña que se vale de palabras seductoras. |
6 απο γαρ θυριδος εκ του οικου αυτης εις τας πλατειας παρακυπτουσα | 6 Mientras yo estaba a la ventana de mi casa, miré a través de mi reja, |
7 ον αν ιδη των αφρονων τεκνων νεανιαν ενδεη φρενων | 7 y vi entre los incautos, divisé entre los adolescentes a un joven falto de juicio, |
8 παραπορευομενον παρα γωνιαν εν διοδοις οικων αυτης | 8 que pasaba por la calle, junto a la esquina, y se dirigía hacia la casa de ella, |
9 και λαλουντα εν σκοτει εσπερινω ηνικα αν ησυχια νυκτερινη η και γνοφωδης | 9 en el crepúsculo, al caer el día, en medio de la noche y la oscuridad. |
10 η δε γυνη συναντα αυτω ειδος εχουσα πορνικον η ποιει νεων εξιπτασθαι καρδιας | 10 De pronto, le sale al paso esa mujer, con aire de prostituta y el corazón lleno de astucia: |
11 ανεπτερωμενη δε εστιν και ασωτος εν οικω δε ουχ ησυχαζουσιν οι ποδες αυτης | 11 es bulliciosa, procaz, sus pies no paran en su casa; |
12 χρονον γαρ τινα εξω ρεμβεται χρονον δε εν πλατειαις παρα πασαν γωνιαν ενεδρευει | 12 unas veces en las calles, otras en las plazas, está al acecho en todas las esquinas. |
13 ειτα επιλαβομενη εφιλησεν αυτον αναιδει δε προσωπω προσειπεν αυτω | 13 Ella lo agarra, lo cubre de besos, y le dice con todo descaro: |
14 θυσια ειρηνικη μοι εστιν σημερον αποδιδωμι τας ευχας μου | 14 «Tenía que ofrecer sacrificios de comunión, hoy mismo he cumplido mis votos; |
15 ενεκα τουτου εξηλθον εις συναντησιν σοι ποθουσα το σον προσωπον ευρηκα σε | 15 por eso salí a tu encuentro, ansiosa por verte, y te encontré. |
16 κειριαις τετακα την κλινην μου αμφιταποις δε εστρωκα τοις απ' αιγυπτου | 16 He cubierto mi lecho con mantas de telas multicolores, de hilo de Egipto; |
17 διερραγκα την κοιτην μου κροκω τον δε οικον μου κινναμωμω | 17 he perfumado mi cama con mirra, con áloes y cinamomo. |
18 ελθε και απολαυσωμεν φιλιας εως ορθρου δευρο και εγκυλισθωμεν ερωτι | 18 ¡Ven! Embriaguémonos de amor hasta la mañana, entreguémonos a las delicias del placer. |
19 ου γαρ παρεστιν ο ανηρ μου εν οικω πεπορευται δε οδον μακραν | 19 Porque mi marido no está en casa, ha emprendido un largo viaje, |
20 ενδεσμον αργυριου λαβων εν χειρι αυτου δι' ημερων πολλων επανηξει εις τον οικον αυτου | 20 se llevó la bolsa del dinero, no volverá hasta la luna llena». |
21 απεπλανησεν δε αυτον πολλη ομιλια βροχοις τε τοις απο χειλεων εξωκειλεν αυτον | 21 Así lo persuade con su gran desenvoltura, lo arrastra con sus labios seductores. |
22 ο δε επηκολουθησεν αυτη κεπφωθεις ωσπερ δε βους επι σφαγην αγεται και ωσπερ κυων επι δεσμους | 22 En seguida, él la sigue, como un buey que es llevado al matadero, como un ciervo que cae en el lazo, |
23 η ως ελαφος τοξευματι πεπληγως εις το ηπαρ σπευδει δε ωσπερ ορνεον εις παγιδα ουκ ειδως οτι περι ψυχης τρεχει | 23 hasta que una flecha le atraviesa el hígado, como un pájaro que se precipita en la trampa, sin advertir que está en juego su vida. |
24 νυν ουν υιε ακουε μου και προσεχε ρημασιν στοματος μου | 24 Y ahora, hijo mío, escúchame, y presta atención a las palabras de mi boca: |
25 μη εκκλινατω εις τας οδους αυτης η καρδια σου | 25 que tu corazón no se desvíe hacia sus caminos, que no se extravíe por sus senderos, |
26 πολλους γαρ τρωσασα καταβεβληκεν και αναριθμητοι εισιν ους πεφονευκεν | 26 porque son muchas las víctimas que ella hizo caer, y eran fuertes todos los que ella mató: |
27 οδοι αδου ο οικος αυτης καταγουσαι εις τα ταμιεια του θανατου | 27 su casa es el camino del Abismo, que baja a las cámaras de la Muerte. |