ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 7

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 υιε φυλασσε εμους λογους τας δε εμας εντολας κρυψον παρα σεαυτω [1α] υιε τιμα τον κυριον και ισχυσεις πλην δε αυτου μη φοβου αλλον	1 Mon fils, retiens mes paroles, garde précieusement mes conseils.
2 φυλαξον εμας εντολας και βιωσεις τους δε εμους λογους ωσπερ κορας ομματων	2 Observe mes commandements et tu vivras, garde mon enseignement comme la prunelle de tes yeux.
3 περιθου δε αυτους σοις δακτυλοις επιγραψον δε επι το πλατος της καρδιας σου	3 Serre-les fermement entre tes doigts, inscris-les sur les tablettes de ton cœur!
4 ειπον την σοφιαν σην αδελφην ειναι την δε φρονησιν γνωριμον περιποιησαι σεαυτω	4 Dis à la sagesse: “Sois ma sœur”, et à l’intelligence: “Sois mon amie”.
5 ινα σε τηρηση απο γυναικος αλλοτριας και πονηρας εαν σε λογοις τοις προς χαριν εμβαληται	5 Alors tu sauras te garder de la femme d’un autre, de la belle inconnue aux douces paroles.
6 απο γαρ θυριδος εκ του οικου αυτης εις τας πλατειας παρακυπτουσα	6 De la fenêtre de ma maison je regardais à travers le grillage,
7 ον αν ιδη των αφρονων τεκνων νεανιαν ενδεη φρενων	7 et je vis passer un naïf, un de ces jeunes qui ne pensent à rien.
8 παραπορευομενον παρα γωνιαν εν διοδοις οικων αυτης	8 Il s’engageait dans la ruelle, près du coin où vit cette femme, il se dirigeait vers sa maison.
9 και λαλουντα εν σκοτει εσπερινω ηνικα αν ησυχια νυκτερινη η και γνοφωδης	9 C’était le soir, à la tombée du jour, déjà c’était la nuit et l’obscurité.
10 η δε γυνη συναντα αυτω ειδος εχουσα πορνικον η ποιει νεων εξιπτασθαι καρδιας	10 Et voici qu’elle vient à sa rencontre, vêtue comme une prostituée et couverte d’un voile.
11 ανεπτερωμενη δε εστιν και ασωτος εν οικω δε ουχ ησυχαζουσιν οι ποδες αυτης	11 C’est la femme effrontée, qui n’a plus de honte, qui ne tient plus en place dans sa maison.
12 χρονον γαρ τινα εξω ρεμβεται χρονον δε εν πλατειαις παρα πασαν γωνιαν ενεδρευει	12 Tantôt dans la rue, tantôt sur les places, de tous côtés elle cherche l’aventure.
13 ειτα επιλαβομενη εφιλησεν αυτον αναιδει δε προσωπω προσειπεν αυτω	13 Elle se jette sur ce jeune homme et l’embrasse; elle lui dit d’un ton assuré:
14 θυσια ειρηνικη μοι εστιν σημερον αποδιδωμι τας ευχας μου	14 “Il me fallait offrir un sacrifice, aujourd’hui même je devais m’acquitter d’un vœu.
15 ενεκα τουτου εξηλθον εις συναντησιν σοι ποθουσα το σον προσωπον ευρηκα σε	15 Je suis donc sortie à ta recherche pour que tu sois au repas et je t’ai trouvé.
16 κειριαις τετακα την κλινην μου αμφιταποις δε εστρωκα τοις απ' αιγυπτου	16 J’ai garni mon divan de couvertures, de fine toile d’Égypte.
17 διερραγκα την κοιτην μου κροκω τον δε οικον μου κινναμωμω	17 J’ai parfumé mon lit avec de la myrrhe, de l’aloès et de la marjolaine.
18 ελθε και απολαυσωμεν φιλιας εως ορθρου δευρο και εγκυλισθωμεν ερωτι	18 Viens, prenons notre plaisir, enivrons-nous d’amour jusqu’au matin!
19 ου γαρ παρεστιν ο ανηρ μου εν οικω πεπορευται δε οδον μακραν	19 Mon mari n’est pas à la maison, il est en voyage loin d’ici;
20 ενδεσμον αργυριου λαβων εν χειρι αυτου δι' ημερων πολλων επανηξει εις τον οικον αυτου	20 il a pris l’argent avec lui et ne reviendra à la maison qu’à la pleine lune.”
21 απεπλανησεν δε αυτον πολλη ομιλια βροχοις τε τοις απο χειλεων εξωκειλεν αυτον	21 À force d’habileté elle réussit à le convaincre, elle le séduit et l’entraîne.
22 ο δε επηκολουθησεν αυτη κεπφωθεις ωσπερ δε βους επι σφαγην αγεται και ωσπερ κυων επι δεσμους	22 Il la suit aussitôt, comme un bœuf qu’on mène à l’abattoir, comme un cerf pris au nœud coulant,
23 η ως ελαφος τοξευματι πεπληγως εις το ηπαρ σπευδει δε ωσπερ ορνεον εις παγιδα ουκ ειδως οτι περι ψυχης τρεχει	23 à qui bientôt une flèche percera le foie. Il est comme l’oiseau qui se jette dans le filet, sans savoir qu’il y va de sa vie!
24 νυν ουν υιε ακουε μου και προσεχε ρημασιν στοματος μου	24 Donc vous, mes fils, écoutez-moi; retenez bien cette consigne:
25 μη εκκλινατω εις τας οδους αυτης η καρδια σου	25 ne te laisse pas séduire par une de ces femmes, ne te laisse pas égarer par ses manœuvres.
26 πολλους γαρ τρωσασα καταβεβληκεν και αναριθμητοι εισιν ους πεφονευκεν	26 Car elle a déjà fait beaucoup de victimes, et les plus forts y sont tombés.
27 οδοι αδου ο οικος αυτης καταγουσαι εις τα ταμιεια του θανατου	27 De sa maison on passe chez les morts, c’est un chemin qui s’enfonce vers le monde des morts.