Scrutatio

Lunedi, 13 maggio 2024 - Beata Vergine Maria di Fatima ( Letture di oggi)

ΙΩΒ - Giobbe - Job 5


font
LXXSAGRADA BIBLIA
1 επικαλεσαι δε ει τις σοι υπακουσεται η ει τινα αγγελων αγιων οψη1 Chama para ver se te respondem; a qual dos santos te dirigirás?
2 και γαρ αφρονα αναιρει οργη πεπλανημενον δε θανατοι ζηλος2 O arrebatamento mata o insensato, a inveja leva o tolo à morte.
3 εγω δε εωρακα αφρονας ριζαν βαλλοντας αλλ' ευθεως εβρωθη αυτων η διαιτα3 Vi o insensato deitar raiz, e de repente sua morada apodreceu.
4 πορρω γενοιντο οι υιοι αυτων απο σωτηριας κολαβρισθειησαν δε επι θυραις ησσονων και ουκ εσται ο εξαιρουμενος4 Seus filhos são privados de qualquer socorro, são pisados à porta, ninguém os defende.
5 α γαρ εκεινοι συνηγαγον δικαιοι εδονται αυτοι δε εκ κακων ουκ εξαιρετοι εσονται εκσιφωνισθειη αυτων η ισχυς5 O faminto come sua colheita e a leva embora, por detrás da cerca de espinhos, e os sequiosos engolem seus bens.
6 ου γαρ μη εξελθη εκ της γης κοπος ουδε εξ ορεων αναβλαστησει πονος6 Pois o mal não sai do pó, e o sofrimento não brota da terra:
7 αλλα ανθρωπος γενναται κοπω νεοσσοι δε γυπος τα υψηλα πετονται7 é o homem quem causa o sofrimento como as faíscas voam no ar.
8 ου μην δε αλλα εγω δεηθησομαι κυριου κυριον δε τον παντων δεσποτην επικαλεσομαι8 Por isso, eu rogarei a Deus, apresentarei minha súplica ao Senhor.
9 τον ποιουντα μεγαλα και ανεξιχνιαστα ενδοξα τε και εξαισια ων ουκ εστιν αριθμος9 Ele faz coisas grandes e insondáveis, maravilhas incalculáveis;
10 τον διδοντα υετον επι την γην αποστελλοντα υδωρ επι την υπ' ουρανον10 espalha a chuva sobre a terra, e derrama as águas sobre os campos;
11 τον ποιουντα ταπεινους εις υψος και απολωλοτας εξεγειροντα11 exalta os humildes, e dá nova alegria aos que estão de luto;
12 διαλλασσοντα βουλας πανουργων και ου μη ποιησουσιν αι χειρες αυτων αληθες12 frustra os projetos dos maus, cujas mãos não podem executar os planos;
13 ο καταλαμβανων σοφους εν τη φρονησει βουλην δε πολυπλοκων εξεστησεν13 apanha os jeitosos em suas próprias manhas, e os projetos dos astutos se tornam prematuros;
14 ημερας συναντησεται αυτοις σκοτος το δε μεσημβρινον ψηλαφησαισαν ισα νυκτι14 em pleno dia encontram as trevas, e andam às apalpadelas ao meio-dia como se fosse noite.
15 απολοιντο δε εν πολεμω αδυνατος δε εξελθοι εκ χειρος δυναστου15 Salva o fraco da espada da língua deles, e o pobre da mão do poderoso;
16 ειη δε αδυνατω ελπις αδικου δε στομα εμφραχθειη16 volta a esperança ao infeliz, e é fechada a boca da iniqüidade.
17 μακαριος δε ανθρωπος ον ηλεγξεν ο κυριος νουθετημα δε παντοκρατορος μη απαναινου17 Bem-aventurado o homem a quem Deus corrige! Não desprezes a lição do Todo-poderoso,
18 αυτος γαρ αλγειν ποιει και παλιν αποκαθιστησιν επαισεν και αι χειρες αυτου ιασαντο18 pois ele fere e cuida; se golpeia, sua mão cura.
19 εξακις εξ αναγκων σε εξελειται εν δε τω εβδομω ου μη αψηται σου κακον19 Seis vezes te salvará da angústia, e, na sétima, o mal não te atingirá.
20 εν λιμω ρυσεται σε εκ θανατου εν πολεμω δε εκ χειρος σιδηρου λυσει σε20 No tempo de fome, te preservará da morte, e, no combate, do gume da espada;
21 απο μαστιγος γλωσσης σε κρυψει και ου μη φοβηθης απο κακων ερχομενων21 estarás a coberto do açoite da língua, não terás medo quando vires a ruína;
22 αδικων και ανομων καταγελαση απο δε θηριων αγριων ου μη φοβηθης22 rirás das calamidades e da fome, não temerás as feras selvagens.
23 θηρες γαρ αγριοι ειρηνευσουσιν σοι23 Farás um pacto com as pedras do chão, e os animais dos campos estarão em paz contigo.
24 ειτα γνωση οτι ειρηνευσει σου ο οικος η δε διαιτα της σκηνης σου ου μη αμαρτη24 Dentro de tua tenda conhecerás a paz, visitarás tuas terras, onde nada faltará;
25 γνωση δε οτι πολυ το σπερμα σου τα δε τεκνα σου εσται ωσπερ το παμβοτανον του αγρου25 verás tua posteridade multiplicar-se, e teus descendentes crescerem como a erva dos campos.
26 ελευση δε εν ταφω ωσπερ σιτος ωριμος κατα καιρον θεριζομενος η ωσπερ θιμωνια αλωνος καθ' ωραν συγκομισθεισα26 Entrarás maduro no sepulcro, como um feixe de trigo que se recolhe a seu tempo.
27 ιδου ταυτα ουτως εξιχνιασαμεν ταυτα εστιν α ακηκοαμεν συ δε γνωθι σεαυτω ει τι επραξας27 Eis o que observamos; é assim; eis o que aprendemos; tira proveito disso.