Proverbs 2

KING JAMES BIBLE	LXX
1 My son, if thou wilt receive my words, and hide my commandments with thee;	1 υιε εαν δεξαμενος ρησιν εμης εντολης κρυψης παρα σεαυτω
2 So that thou incline thine ear unto wisdom, and apply thine heart to understanding;	2 υπακουσεται σοφιας το ους σου και παραβαλεις καρδιαν σου εις συνεσιν παραβαλεις δε αυτην επι νουθετησιν τω υιω σου
3 Yea, if thou criest after knowledge, and liftest up thy voice for understanding;	3 εαν γαρ την σοφιαν επικαλεση και τη συνεσει δως φωνην σου την δε αισθησιν ζητησης μεγαλη τη φωνη
4 If thou seekest her as silver, and searchest for her as for hid treasures;	4 και εαν ζητησης αυτην ως αργυριον και ως θησαυρους εξερευνησης αυτην
5 Then shalt thou understand the fear of the LORD, and find the knowledge of God.	5 τοτε συνησεις φοβον κυριου και επιγνωσιν θεου ευρησεις
6 For the LORD giveth wisdom: out of his mouth cometh knowledge and understanding.	6 οτι κυριος διδωσιν σοφιαν και απο προσωπου αυτου γνωσις και συνεσις
7 He layeth up sound wisdom for the righteous: he is a buckler to them that walk uprightly.	7 και θησαυριζει τοις κατορθουσι σωτηριαν υπερασπιει την πορειαν αυτων
8 He keepeth the paths of judgment, and preserveth the way of his saints.	8 του φυλαξαι οδους δικαιωματων και οδον ευλαβουμενων αυτον διαφυλαξει
9 Then shalt thou understand righteousness, and judgment, and equity; yea, every good path.	9 τοτε συνησεις δικαιοσυνην και κριμα και κατορθωσεις παντας αξονας αγαθους
10 When wisdom entereth into thine heart, and knowledge is pleasant unto thy soul;	10 εαν γαρ ελθη η σοφια εις σην διανοιαν η δε αισθησις τη ση ψυχη καλη ειναι δοξη
11 Discretion shall preserve thee, understanding shall keep thee:	11 βουλη καλη φυλαξει σε εννοια δε οσια τηρησει σε
12 To deliver thee from the way of the evil man, from the man that speaketh froward things;	12 ινα ρυσηται σε απο οδου κακης και απο ανδρος λαλουντος μηδεν πιστον
13 Who leave the paths of uprightness, to walk in the ways of darkness;	13 ω οι εγκαταλειποντες οδους ευθειας του πορευεσθαι εν οδοις σκοτους
14 Who rejoice to do evil, and delight in the frowardness of the wicked;	14 οι ευφραινομενοι επι κακοις και χαιροντες επι διαστροφη κακη
15 Whose ways are crooked, and they froward in their paths:	15 ων αι τριβοι σκολιαι και καμπυλαι αι τροχιαι αυτων
16 To deliver thee from the strange woman, even from the stranger which flattereth with her words;	16 του μακραν σε ποιησαι απο οδου ευθειας και αλλοτριον της δικαιας γνωμης
17 Which forsaketh the guide of her youth, and forgetteth the covenant of her God.	17 υιε μη σε καταλαβη κακη βουλη η απολειπουσα διδασκαλιαν νεοτητος και διαθηκην θειαν επιλελησμενη
18 For her house inclineth unto death, and her paths unto the dead.	18 εθετο γαρ παρα τω θανατω τον οικον αυτης και παρα τω αδη μετα των γηγενων τους αξονας αυτης
19 None that go unto her return again, neither take they hold of the paths of life.	19 παντες οι πορευομενοι εν αυτη ουκ αναστρεψουσιν ουδε μη καταλαβωσιν τριβους ευθειας ου γαρ καταλαμβανονται υπο ενιαυτων ζωης
20 That thou mayest walk in the way of good men, and keep the paths of the righteous.	20 ει γαρ επορευοντο τριβους αγαθας ευροσαν αν τριβους δικαιοσυνης λειους
21 For the upright shall dwell in the land, and the perfect shall remain in it.	21 χρηστοι εσονται οικητορες γης ακακοι δε υπολειφθησονται εν αυτη οτι ευθεις κατασκηνωσουσι γην και οσιοι υπολειφθησονται εν αυτη
22 But the wicked shall be cut off from the earth, and the transgressors shall be rooted out of it.	22 οδοι ασεβων εκ γης ολουνται οι δε παρανομοι εξωσθησονται απ' αυτης