Livre de Job 36

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Elihu continua et dit:	1 Και ο Ελιου εξηκολουθησε και ειπεν?
2 Patiente un peu et laisse-moi t'instruire, car je n'ai pas tout dit en faveur de Dieu.	2 Υπομεινον με ολιγον, και θελω σε διδαξει? διοτι εχω ετι λογους υπερ του Θεου.
3 Je veux tirer mon savoir de très loin, pour justifier mon Créateur.	3 Θελω λαβει τα επιχειρηματα μου μακροθεν, και θελω αποδωσει δικαιοσυνην εις τον Ποιητην μου?
4 En vérité, mes paroles ignorent le mensonge, et un homme d'une science accomplie est près de toi.	4 διοτι οι λογοι μου επ' αληθειας δεν θελουσιν εισθαι ψευδεις? πλησιον σου ειναι ο τελειος κατα την γνωσιν.
5 Dieu ne rejette pas l'homme au coeur pur,	5 Ιδου, ο Θεος ειναι ισχυρος, ομως δεν καταφρονει ουδενα? ισχυρος εις δυναμιν σοφιας.
6 il ne laisse pas vivre le méchant en pleine force. Il rend justice aux pauvres,	6 Δεν θελει ζωοποιησει τον ασεβη? εις δε τους πτωχους διδει το δικαιον.
7 fait prévaloir les droits du juste. Lorsqu'il élève des rois au trône et que s'exaltent ceux qui siègent pourtoujours,	7 Δεν αποσυρει τους οφθαλμους αυτου απο των δικαιων, αλλα και μετα βασιλεων βαλλει αυτους επι θρονου? μαλιστα καθιζει αυτους διαπαντος, και ειναι υψωμενοι.
8 alors il les lie avec des chaînes, ils sont pris dans les liens de l'affliction.	8 Και εαν ηθελον εισθαι δεδεμενοι με δεσμα και πιασθη με σχοινια θλιψεως,
9 Il les éclaire sur leurs actes, sur les fautes d'orgueil qu'ils ont commises.	9 τοτε φανερονει εις αυτους τα εργα αυτων και τας παραβασεις αυτων, οτι υπερηυξησαν,
10 A leurs oreilles il fait entendre un avertissement, leur ordonne de se détourner du mal.	10 και ανοιγει το ωτιον αυτων εις διδασκαλιαν, και απο της ανομιας προσταζει να επιστρεψωσιν.
11 S'ils écoutent et se montrent dociles, leurs jours s'achèvent dans le bonheur et leurs années dans lesdélices.	11 Εαν υπακουσωσι και δουλευσωσι, θελουσι τελειωσει τας ημερας αυτων εν αγαθοις και τα ετη αυτων εν ευφροσυναις.
12 Sinon, ils passent par le Canal et ils périssent en insensés.	12 Αλλ' εαν δεν υπακουσωσι, θελουσι διαπερασθη υπο ρομφαιας και θελουσι τελευτησει εν αγνωσια.
13 Oui, les endurcis, qui gardent leur colère et ne crient pas à l'aide quand il les enchaîne,	13 Οι δε υποκριται την καρδιαν επισωρευουσιν οργην? δεν θελουσι βοησει οταν δεση αυτους?
14 meurent en pleine jeunesse et leur vie est méprisée.	14 αυτοι αποθνησκουσιν εν τη νεοτητι, και η ζωη αυτων τελειονει μεταξυ των ασελγων.
15 Mais il sauve le pauvre par sa pauvreté, il l'avertit dans sa misère.	15 Λυτρονει τον τεθλιμμενον εν τη θλιψει αυτου και ανοιγει τα ωτα αυτων εν συμφορα?
16 Toi aussi, il veut t'arracher à l'angoisse. Tandis que tu jouissais d'une abondance sans restriction etque la graisse débordait sur ta table,	16 και ουτως ηθελε σε εκβαλει απο της στενοχωριας εις ευρυχωριαν, οπου δεν υπαρχει στενοχωρια? και το παρατιθεμενον επι της τραπεζης σου θελει εισθαι πληρες παχους.
17 tu n'instruisais pas le procès des méchants, et ne faisais pas droit à l'orphelin.	17 Αλλα συ εξεπληρωσας δικην ασεβους? δικη και κρισις θελουσι σε καταλαβει.
18 Prends garde d'être séduit par l'abondance, corrompu par de riches présents.	18 Επειδη υπαρχει θυμος, προσεχε μη σε εξαφανιση δια της προσβολης αυτου? τοτε ουδε μεγα λυτρον ηθελε σε λυτρωσει.
19 Fais comparaître le grand comme l'homme sans or, l'homme au bras puissant comme le faible.	19 Θελει αποβλεψει εις τα πλουτη σου, ουτε εις χρυσιον ουτε εις πασαν την ισχυν της δυναμεως;
20 N'écrase pas ceux qui te sont étrangers pour mettre à leur place ta parenté.	20 Μη επιποθει την νυκτα, καθ' ην οι λαοι εκκοπτονται εν τω τοπω αυτων.
21 Garde-toi de te porter vers l'injustice, car c'est pour cela que l'affliction t'éprouve.	21 Προσεχε, μη στραφης προς την ανομιαν? διοτι συ προεκρινας τουτο μαλλον παρα την θλιψιν.
22 Vois, Dieu est sublime par sa force et quel maître lui comparer?	22 Ιδου, ο Θεος ειναι υψωμενος δια της δυναμεως αυτου? τις διδασκει ως αυτος;
23 Qui lui a indiqué la voie à suivre, qui oserait lui dire: "Tu as commis l'injustice?"	23 Τις διωρισεν εις αυτον την οδον αυτου; η τις δυναται να ειπη, Επραξας ανομιαν;
24 Songe plutôt à magnifier son oeuvre, que l'homme a célébrée par des cantiques.	24 Ενθυμου να μεγαλυνης το εργον αυτου, το οποιον θεωρουσιν οι ανθρωποι.
25 C'est un spectacle offert à tous, à distance l'homme la regarde.	25 Πας ανθρωπος βλεπει αυτο? ο ανθρωπος θεωρει αυτο μακροθεν.
26 Oui, Dieu est si grand qu'il dépasse notre science, et le nombre de ses ans reste incalculable.	26 Ιδου, ο Θεος ειναι μεγας και ακατανοητος εις ημας, και ο αριθμος των ετων αυτου ανεξερευνητος.
27 C'est lui qui réduit les gouttes d'eau, pulvérise la pluie en brouillard.	27 Οταν ανασυρη τας ρανιδας του υδατος, αυται καταχεουσιν εκ των ατμων αυτου βροχην,
28 Et les nuages déversent celle-ci, la font ruisseler sur la foule humaine.	28 την οποιαν τα νεφη ραινουσιν? αφθονως σταλαζουσιν επι τον ανθρωπον.
29 Qui comprendra encore les déploiements de sa nuée, le grondement menaçant de sa tente?	29 Δυναται τις ετι να εννοηση τας εφαπλωσεις των νεφελων, τον κροτον της σκηνης αυτου;
30 Il répand un brouillard devant lui, couvre les sommets des montagnes.	30 Ιδου, εφαπλονει το φως αυτου επ' αυτην και σκεπαζει τους πυθμενας της θαλασσης?
31 Par eux il sustente les peuples, leur donne la nourriture en abondance.	31 επειδη δι' αυτων δικαζει τους λαους και διδει τροφην αφθονως.
32 A pleines mains, il soulève l'éclair et lui fixe le but à atteindre.	32 Εν ταις παλαμαις αυτου κρυπτει την αστραπην? και προσταζει αυτην εις ο, τι εχει να απαντηση.
33 Son fracas en annonce la venue, la colère s'enflamme contre l'iniquité.	33 Παραγγελλει εις αυτην υπερ του φιλου αυτου, κατα δε του ασεβους ετοιμαζει οργην.