Proverbi 2

DIODATI	GREEK BIBLE
1 FIGLIUOL mio, se tu ricevi i miei detti, E riponi appo te i miei comandamenti,	1 Υιε μου, εαν δεχθης τους λογους μου και ταμιευσης τας εντολας μου παρα σεαυτω,
2 Rendendo il tuo orecchio attento alla Sapienza; Se tu inchini il tuo cuore all’intendimento,	2 ωστε να προσεξη το ωτιον σου εις την σοφιαν, να κλινης την καρδιαν σου εις την συνεσιν?
3 E se tu chiami la prudenza, E dài fuori la tua voce all’intendimento;	3 και εαν επικαλεσθης την φρονησιν, και υψωσης την φωνην σου εις την συνεσιν?
4 Se tu la cerchi come l’argento, E l’investighi come i tesori;	4 εαν ζητησης αυτην ως αργυριον και εξερευνησης αυτην ως κεκρυμμενους θησαυρους,
5 Allora tu intenderai il timor del Signore, E troverai la conoscenza di Dio.	5 τοτε θελεις εννοησει τον φοβον του Κυριου και θελεις ευρει την επιγνωσιν του Θεου.
6 Perciocchè il Signore dà la sapienza; Dalla sua bocca procede la scienza e l’intendimento.	6 Διοτι ο Κυριος διδει σοφιαν? εκ του στοματος αυτου εξερχεται γνωσις και συνεσις.
7 Egli riserba la ragione a’ diritti; Egli è lo scudo di quelli che camminano in integrità;	7 Αποταμιευει σωτηριαν εις τους ευθεις? ειναι ασπις εις τους περιπατουντας εν ακεραιοτητι,
8 Per guardare i sentieri di dirittura, E custodire la via de’ suoi santi.	8 υπερασπιζων τας οδους της δικαιοσυνης και φυλαττων την οδον των οσιων αυτου.
9 Allora tu intenderai giustizia, giudicio, E dirittura, ed ogni buon sentiero	9 Τοτε θελεις εννοησει δικαιοσυνην και κρισιν και ευθυτητα, πασαν οδον αγαθην.
10 Quando la sapienza sarà entrata nel cuor tuo, E la scienza sarà dilettevole all’anima tua;	10 Εαν η σοφια εισελθη εις την καρδιαν σου και η γνωσις ηδυνη την ψυχην σου,
11 L’avvedimento ti preserverà, La prudenza ti guarderà;	11 ορθη βουλη θελει σε φυλαττει, συνεσις θελει σε διατηρει?
12 Per liberarti dalla via malvagia, Dagli uomini che parlano di cose perverse;	12 δια να σε ελευθερονη απο της οδου της πονηρας, απο ανθρωπου λαλουντος δολια,
13 I quali lasciano i sentieri della dirittura, Per camminar per le vie delle tenebre;	13 οιτινες εγκαταλειπουσι τας οδους της ευθυτητος, δια να περιπατωσιν εν ταις οδοις του σκοτους?
14 I quali si rallegrano di far male, E festeggiano nelle perversità di malizia;	14 οιτινες ηδυνονται εις το να καμνωσι κακον, χαιρουσιν εις τας διαστροφας της κακιας,
15 I quali son torti nelle lor vie, E traviati ne’ lor sentieri.	15 των οποιων αι οδοι ειναι σκολιαι και αι πορειαι αυτων διεστραμμεναι?
16 Per iscamparti ancora dalla donna straniera; Dalla forestiera che parla vezzosamente;	16 δια να σε ελευθερονη απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης με τους λογους αυτης,
17 La quale ha abbandonato il conduttor della sua giovanezza, Ed ha dimenticato il patto del suo Dio.	17 ητις εγκατελιπε τον επιστηθιον της νεοτητος αυτης και ελησμονησε την διαθηκην του Θεου αυτης.
18 Conciossiachè la casa di essa dichini alla morte, Ed i suoi sentieri a’ morti.	18 Διοτι ο οικος αυτης καταβιβαζει εις τον θανατον, και τα βηματα αυτης εις τους νεκρους?
19 Niuno di coloro ch’entrano da essa non ne ritorna, E non riprende i sentieri della vita.	19 παντες οι εισερχομενοι προς αυτην δεν επιστρεφουσιν ουδε αναλαμβανουσι τας οδους της ζωης?
20 Acciocchè ancora tu cammini per la via de’ buoni, Ed osservi i sentieri de’ giusti.	20 δια να περιπατης εν τη οδω των αγαθων και να φυλαττης τας τριβους των δικαιων.
21 Perciocchè gli uomini diritti abiteranno la terra, E gli uomini intieri rimarranno in essa.	21 Διοτι οι ευθεις θελουσι κατοικησει την γην, και οι τελειοι θελουσιν εναπολειφη εν αυτη.
22 Ma gli empi saranno sterminati dalla terra, E i disleali ne saranno divelti	22 Οι δε ασεβεις θελουσιν εκκοπη απο της γης, και οι παρανομοι θελουσιν εκριζωθη απ' αυτης.