Księga Hioba 6

Biblia Tysiąclecia	DOUAI-RHEIMS
1 Hiob na to odpowiedział:	1 But Job answered, and said:
2 Proszę was, zważcie nieszczęście, połóżcie na szali zniszczenie:	2 O that my sins, whereby I have deserved wrath, and the calamity that I suffer, were weighed in a balance.
3 cięższe to od piasku morskiego, stąd nierozważne me słowa.	3 As the sand of the sea this would appear heavier: therefore my words are full of sorrow :
4 Bo strzały Boga tkwią we mnie, moja dusza truciznę ich pije, strach przed Bogiem na mnie naciera.	4 For the arrows of the Lord are in me, the rage whereof drinketh up my spirit, and the terrors of the Lord war against me.
5 Czy dziki osioł ryczy na trawie lub mruczy wół, gdy ma paszę?	5 Will the wild ass bray when he hath grass? or will the ox low when he standeth before a full manger?
6 Czy miła potrawa bez soli, a ślaz czy w smaku przyjemny?	6 Or can an unsavoury thing be eaten, that is not seasoned with salt? or can a man taste that which when tasted bringeth death?
7 Dotknąć się tego nie ważę, są niby chleb nieczysty.	7 The things which before my soul would not touch, now, through anguish are my meats.
8 Któż zdoła ziścić mą prośbę? Niech spełni Bóg moje życzenie!	8 Who will grant that my request may come: and that God may give me what I look for?
9 Oby się zgodził mnie zmiażdżyć i przeciął pasmo dni moich!	9 And that he that hath begun may destroy me, that he may let loose his hand, and cut me off?
10 Przez to już będę miał ulgę, ucieszę się w mojej udręce, że nie wzgardziłem słowami Świętego.	10 And that this may be my comfort, that afflicting me with sorrow, he spare not, nor I contradict the words of the Holy One.
11 Czy starczy mi sił, aby przetrwać? Jakiż tu cel cierpliwości?	11 For what is my strength, that I can hold out? or what is my end that I should keep patience?
12 Czy moja siła z kamienia? Czy ja mam ciało ze spiżu?	12 My strength is not the strength of stones, nor is my flesh of brass.
13 Nie znajdę dla siebie pociechy. Choć stokroć pomnożę zasoby, daleki ode mnie ratunek.	13 Behold there is no help for me in myself, and my familiar friends also are departed from me.
14 W rozpaczy mieć pomoc od bliźnich, to wrócić do czci Wszechmocnego.	14 He that taketh away mercy from his friend, forsaketh the fear of the Lord.
15 Najbiliżsi zawiedli jak potok, jak zimowy strumień uchodzą	15 My brethren have passed by me, as the torrent that passeth swiftly in the valleys.
16 od lodu, co płynie, zmącony, gdy śnieg już nad nim topnieje,	16 They that fear the hoary frost, the snow shall fall upon them.
17 a suszą spalony wysycha, zanika w porze upałów.	17 At the time when they shall be scattered they shall perish: and after it groweth hot they shall be melted out of their place.
18 Ze swych dróg karawany zbaczają, w pustyni zagłębią się, zginą:	18 The paths of their steps are entangled: they shall walk in vain, and shall perish.
19 podróżni z Temy wzrok natężają, szukają wędrowcy ze Saby.	19 Consider the paths of Thema, the ways of Saba, and wait a little while.
20 Wstyd im, że mieli już pewność, zmieszani, gdy przyszli na miejsce.	20 They are confounded, because I have hoped: they are come also even unto me, and are covered with shame.
21 Tym wy jesteście dla mnie, przeraża was moje nieszczęście.	21 Now you are come: and now seeing my affliction you are afraid.
22 Czyż mówiłem: Dajcie mi coś, wykupcie mnie swoim bogactwem?	22 Did I say: Bring to me, and give me of your substance?
23 Uwolnijcie z ręki ciemiężcy, wykupcie mnie od okrutników?	23 Or deliver me from the hand of the enemy, and rescue me out of the hand of the mighty?
24 Wskazania dajcie - zamilknę, i wyjaśnijcie, w czym błądzę.	24 Teach me, and I will hold my peace: and if I have been ignorant in any thing, instruct me.
25 Ileż potęgi jest w słowach szczerych! A cóż pomoże wasze łajanie?	25 Why have you detracted the words of truth, whereas there is none of you that can reprove me?
26 Czyż chcecie ganić same słowa - i mowy rozpaczy przez wiatr porywane?	26 You dress up speeches only to rebuke, and you utter words to the wind.
27 Naprawdę, sierotę gubicie, kupczycie swym przyjacielem.	27 You rush in upon the fatherless, and you endeavour to overthrow your friend.
28 A teraz popatrzcie na mnie: więc w żywe oczy kłamałbym?	28 However finish what you have begun, give ear, and see whether I lie.
29 Zmieńcie się, zło niech zaniknie; zmieńcie się, o prawość mą chodzi.	29 Answer, I beseech you, without contention: and speaking that which is just, judge ye.
30 Czyż język mój jest występny? Czy podniebienie grzechu nie rozezna?	30 And you shall not And iniquity in my tongue, neither shall folly sound in my mouth.