Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Ezechielis 35


font
VULGATABIBBIA RICCIOTTI
1 Et factus est sermo Domini ad me, dicens :1 - E il Signore mi comunicò la sua parola dicendo:
2 Fili hominis, pone faciem tuam adversum montem Seir, et prophetabis de eo, et dices illi :2 «Figlio dell'uomo, volgi la faccia verso il monte di Seir e profetizza su di esso e gli dirai:
3 Hæc dicit Dominus Deus :
Ecce ego ad te, mons Seir :
et extendam manum meam super te,
et dabo te desolatum atque desertum.
3 - Così dice il Signore Dio: Eccomi a te, monte di Seir, e stenderò la mia mano sopra di te e ti renderò desolato e deserto;
4 Urbes tuas demoliar,
et tu desertus eris :
et scies quia ego Dominus.
4 farò delle tue città un cumulo di rovine e tu resterai deserto; e conoscerai che io sono il Signore.
5 Eo quod fueris inimicus sempiternus,
et concluseris filios Israël in manus gladii
in tempore afflictionis eorum,
in tempore iniquitatis extremæ :
5 Perchè sei stato l'eterno nemico, e hai sbarrato il passo ai figli d'Israele colla spada alla mano nel tempo della loro afflizione, nel tempo dell'estrema iniquità.
6 propterea vivo ego, dicit Dominus Deus,
quoniam sanguini tradam te,
et sanguis te persequetur :
et cum sanguinem oderis,
sanguis persequetur te.
6 Per questo, vivo io, dice il Signore Dio, che ti metterò a sangue e il sangue ti perseguiterà; hai odiato a sangue e a sangue sarai perseguitato.
7 Et dabo montem Seir desolatum atque desertum,
et auferam de eo euntem et redeuntem.
7 E renderò desolato deserto il monte Seir e farò sparire da esso chi va e chi viene.
8 Et implebo montes ejus occisorum suorum :
in collibus tuis, et in vallibus tuis atque in torrentibus,
interfecti gladio cadent.
8 Ed empirò i suoi monti de' suoi propri uccisi, nelle colline, nelle valli e nei torrenti cadranno i colpiti dalla spada.
9 In solitudines sempiternas tradam te,
et civitates tuæ non habitabuntur :
et scietis quia ego Dominus Deus.
9 Ti ridurrò in perpetue solitudini e le tue città non saranno mai più abitate, e conoscerete che io sono il Signore.
10 Eo quod dixeris : Duæ gentes et duæ terræ meæ erunt,
et hæreditate possidebo eas,
cum Dominus esset ibi :
10 Perchè hai detto: Le due nazioni e le due terre saranno mie e io le possederò in retaggio, nonostante che il Signore fosse là.
11 propterea vivo ego, dicit Dominus Deus,
quia faciam juxta iram tuam, et secundum zelum tuum,
quem fecisti odio habens eos :
et notus efficiar per eos, cum te judicavero.
11 Perciò, vivo io, dice il Signore, che opererò conforme la tua ira e la tua gelosia, avendola tu adoperata nell'odio che serbasti contro di essi, e mi farò conoscere in mezzo di essi, quando farò giustizia di te.
12 Et scies quia ego Dominus audivi universa opprobria tua
quæ locutus es de montibus Israël, dicens :
Deserti nobis ad devorandum dati sunt.
12 E conoscerai che io, il Signore, io ho udito tutti i tuoi vituperi che hai proferito contro i monti d'Israele dicendo: Sono disabitati, sono un bel boccone preparato per noi!
13 Et insurrexistis super me ore vestro,
et derogastis adversum me verba vestra :
ego audivi.
13 E siete insorti a gola spiegata contro di me sbraitando i vostri paroloni; ho ben udito io! -».
14 Hæc dicit Dominus Deus :
Lætante universa terra,
in solitudinem te redigam :
14 Così dice il Signore Dio: «Quando tutta la terra sarà in festa, farò di te una solitudine;
15 sicuti gavisus es super hæreditatem domus Israël
eo quod fuerit dissipata,
sic faciam tibi :
dissipatus eris, mons Seir, et Idumæa omnis :
et scient quia ego Dominus.
15 come tu hai fatto festa sopra il retaggio della casa d'Israele, perchè era stato devastato, lo stesso farò io di te: sarai devastato, o monte di Seir, con tutta insieme l'Idumea; e conosceranno che io sono il Signore.