Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Ezechielis 34


font
VULGATABIBBIA TINTORI
1 Et factum est verbum Domini ad me, dicens :1 Il Signore mi parlò e mi disse:
2 Fili hominis, propheta de pastoribus Israël : propheta, et dices pastoribus : Hæc dicit Dominus Deus :
Væ pastoribus Israël, qui pascebant semetipsos !
nonne greges a pastoribus pascuntur ?
2 « Figlio dell'uomo, profetizza intorno ai pastori d'Israele, profetizza e di' a questi pastori: Queste cose dice il Signore Dio: Guai ai pastori d'Israele, i quali pascono se stessi. Non sono i greggi che son pasciuti dai pastori?
3 Lac comedebatis,
et lanis operiebamini,
et quod crassum erat occidebatis :
gregem autem meum non pascebatis.
3 Voi invece a cibarvi del latte, a rivestirvi delle lane, a uccidere il gregge' grasso; ma il mio gregge non l'avete pasciuto.
4 Quod infirmum fuit non consolidastis,
et quod ægrotum non sanastis :
quod confractum est non alligastis,
et quod abjectum est non reduxistis,
et quod perierat non quæsistis :
sed cum austeritate imperabatis eis, et cum potentia.
4 Non fortificaste il debole, non risanaste il malato, non legaste il fracassato, non faceste ritornare lo scacciato, non andaste a cercare il perduto; ma esercitaste il dominio con rigore e crudeltà.
5 Et dispersæ sunt oves meæ, eo quod non esset pastor :
et factæ sunt in devorationem omnium bestiarum agri,
et dispersæ sunt.
5 Le mie pecorelle si son disperse, perchè eran senza pastore, e son divenute preda di tutte le bestie del bosco, e si son disperse.
6 Erraverunt greges mei in cunctis montibus,
et in universo colle excelso :
et super omnem faciem terræ dispersi sunt greges mei,
et non erat qui requireret :
non erat, inquam, qui requireret.
6 I miei greggi errarono per tutti i monti, per tutte le alte colline, su tutta la faccia della terra sono stati dispersi i miei greggi, e nessuno se ne dette cura, nessuno dico, andò a cercarli.
7 Propterea, pastores, audite verbum Domini.
7 Per questo udito, o pastori, ascoltate la parola del Signore,
8 Vivo ego, dicit Dominus Deus,
quia pro eo quod facti sunt greges mei in rapinam,
et oves meæ in devorationem omnium bestiarum agri,
eo quod non esset pastor :
neque enim quæsierunt pastores mei gregem meum,
sed pascebant pastores semetipsos,
et greges meos non pascebant :
8 Io sono il Vivente — dice il Signore Dio: — perchè i miei greggi sono stati abbandonati alla rapina, le mie pecorelle ad esser divorate da tutte le bestie del bosco, non essendovi pastore, e perchè i miei pastori non han pensato al gregge, ed han pasciuto se stessi, senza pascere il mio gregge,
9 propterea, pastores, audite verbum Domini.
9 per questo, o pastori, udite la parola del Signore:
10 Hæc dicit Dominus Deus :
Ecce ego ipse super pastores :
requiram gregem meum de manu eorum,
et cessare faciam eos,
ut ultra non pascant gregem,
nec pascant amplius pastores semetipsos :
et liberabo gregem meum de ore eorum,
et non erit ultra eis in escam.
10 Così parla il Signored Dio: Ecco io stesso farò l'uomo addosso ai pastori, e chiederò loro conto del mio gregge, e li toglierò da pascere il mio gregge, così i pastori non pasceranno più se stessi; io toglierò il mio gregge dalla loro bocca, e non sarà più loro cibo.
11 Quia hæc dicit Dominus Deus :
Ecce ego ipse requiram oves meas,
et visitabo eas.
11 Ed ora ecco quanto dice il Signore: Ecco io stesso andrò in cerca delle mie pecorelle, le visiterò,
12 Sicut visitat pastor gregem suum,
in die quando fuerit in medio ovium suarum dissipatarum,
sic visitabo oves meas,
et liberabo eas de omnibus locis
in quibus dispersæ fuerant in die nubis et caliginis.
12 come il pastore conta il suo gregge, quando si trova in mezzo alle sue pecorelle ch'eran disperse, così io conterò le mie pecorelle e le menerò via da tutti i luoghi in cui furon disperse, nel giorno dei nuvoli e della caligine,
13 Et educam eas de populis,
et congregabo eas de terris,
et inducam eas in terram suam,
et pascam eas in montibus Israël,
in rivis, et in cunctis sedibus terræ.
13 io le porterò via di mezzo ai popoli, le riunirò dalle varie regioni, le condurrò nella loro terra, le pascerò sui monti d'Israele, lungo i rivi in tutti i luoghi abitati del paese.
14 In pascuis uberrimis pascam eas,
et in montibus excelsis Israël erunt pascua earum :
ibi requiescent in herbis virentibus,
et in pascuis pinguibus pascentur super montes Israël.
14 Le menerò in ottimi pascoli, i loro pascoli saranno sugli alti monti d'Israele; ivi riposeranno sulle erbette verdeggianti, si satolleranno negli ubertosi pascoli, sulle montagne d'Israele.
15 Ego pascam oves meas, et ego eas accubare faciam,
dicit Dominus Deus.
15 Io pascerò le mie pecorelle, io le farò riposare — dice il Signore Dio.
16 Quod perierat requiram,
et quod abjectum erat reducam,
et quod confractum fuerat alligabo,
et quod infirmum fuerat consolidabo,
et quod pingue et forte custodiam :
et pascam illas in judicio.
16 Io andrò in corca delle smarrite, ricondurrò le cacciate, legherò le fratturate, ristorerò le deboli, terrò d'occhio quelle grasse e robuste, e le pascerò con giustizia.
17 Vos autem, greges mei, hæc dicit Dominus Deus :
Ecce ego judico inter pecus et pecus,
arietum et hircorum.
17 Ma a voi, greggi miei, queste cose dice il Signore Dio: Eccomi a giudicare tra pecore e pecore, tra arieti e capri.
18 Nonne satis vobis erat pascua bona depasci ?
insuper et reliquias pascuarum vestrarum conculcastis pedibus vestris :
et cum purissimam aquam biberetis,
reliquam pedibus vestris turbabatis :
18 Non vi basta satollarvi in ottimi pascoli? Voi aggiungete di calpestar coi piedi gli avanzi di vostra pastura, e, bevuta l'acqua limpida, coi vostri piedi intorbidate quella che resta;
19 et oves meæ his quæ conculcata pedibus vestris fuerant, pascebantur :
et quæ pedes vestri turbaverant, hæc bibebant.
19 e poi le mie pecorelle devono mangiare la roba pestata dai vostri piedi, bere l'acqua intorbidata dai vostri piedi.
20 Propterea hæc dicit Dominus Deus ad vos :
Ecce ego ipse judico inter pecus pingue et macilentum :
20 Per questo, così vi dice il Signore Dio: Eccomi a giudicare tra il gregge grasso e il magro.
21 pro eo quod lateribus et humeris impingebatis,
et cornibus vestris ventilabatis omnia infirma pecora,
donec dispergerentur foras,
21 Siccome voi avete urtato coi fianchi e colle spalle, e infilato coi vostri corni tutte le pecore deboli, finché non le avete cacciate via,
22 salvabo gregem meum,
et non erit ultra in rapinam,
et judicabo inter pecus et pecus.
22 io salverò il mio gregge, che non sarà più depredato, e giudicherò tra pecore e pecore.
23 Et suscitabo super eas pastorem unum qui pascat eas,
servum meum David :
ipse pascet eas,
et ipse erit eis in pastorem.
23 Io loro susciterò un sol pastore, a pascerle, il mio servo David: egli le pascerà, egli sarà il loro pastore;
24 Ego autem Dominus ero eis in Deum,
et servus meus David princeps in medio eorum :
ego Dominus locutus sum.
24 ed io, il Signore, sarò loro Dio, e il mio servo David sarà principe in mezzo ad esse: io, il Signore, ho parlato.
25 Et faciam cum eis pactum pacis,
et cessare faciam bestias pessimas de terra :
et qui habitant in deserto,
securi dormient in saltibus.
25 E con essi farò alleanza di pace, e sterminerò dalla loro terra le bestie feroci e quelli che stanno nel deserto dormiranno tranquilli nei boschi.
26 Et ponam eos in circuitu collis mei benedictionem,
et deducam imbrem in tempore suo :
pluviæ benedictionis erunt.
26 E li renderò una benedizione intorno al mio monte, e manderò a suo tempo la pioggia, e le pioggie saranno di benedizione.
27 Et dabit lignum agri fructum suum,
et terra dabit germen suum,
et erunt in terra sua absque timore :
et scient quia ego Dominus,
cum contrivero catenas jugi eorum,
et eruero eos de manu imperantium sibi.
27 Gli alberi della campagna produrranno il loro frutto, e la terra darà i suoi prodotti. Staranno nella loro terra senza timore, e conosceranno ch'io sono il Signore, quando, spezzate le catene del loro giogo, li avrò sottratti al potere di coloro che li dominavano.
28 Et non erunt ultra in rapinam in gentibus,
neque bestiæ terræ devorabunt eos :
sed habitabunt confidenter absque ullo terrore.
28 E non saranno più preda delle nazioni, non saran più divorati dalle bestie della terra, ma riposeranno tranquilli senza alcun timore.
29 Et suscitabo eis germen nominatum,
et non erunt ultra imminuti fame in terra,
neque portabunt ultra opprobrium gentium.
29 E farò spuntare per essi il germe rinomato, e non saran più consunti dalla fame nella loro terra, non porteranno più l'obbrobrio delle nazioni,
30 Et scient quia ego Dominus Deus eorum cum eis,
et ipsi populus meus domus Israël,
ait Dominus Deus.
30 e conosceranno che io, il Signore Dio loro, son con essi, ed essi, la casa d'Israele saranno il mio popolo — dice il Signore Dio. —
31 Vos autem, greges mei, greges pascuæ meæ,
homines estis :
et ego Dominus Deus vester,
dicit Dominus Deus.
31 Le mie pecore, il gregge da me pasciuto siete voi, o uomini, ed io sono il Signore Dio vostro — dice il Signore Dio ».