Ezechielis 28

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Et factus est sermo Domini ad me, dicens :	1 Και εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων,
2 Fili hominis, dic principi Tyri : Hæc dicit Dominus Deus : Eo quod elevatum est cor tuum, et dixisti : Deus ego sum, et in cathedra Dei sedi in corde maris, cum sis homo, et non deus : et dedisti cor tuum quasi cor Dei :	2 Υιε ανθρωπου, ειπε προς τον ηγεμονα της Τυρου, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? Επειδη υψωθη η καρδια σου και ειπας, Εγω ειμαι θεος, επι της καθεδρας του Θεου καθημαι, εν τη καρδια των θαλασσων? ενω εισαι ανθρωπος αλλ' ουχι Θεος? και εκαμες την καρδιαν σου ως καρδιαν Θεου?
3 ecce sapientior es tu Daniele : omne secretum non est absconditum a te :	3 ιδου, συ εισαι σοφωτερος του Δανιηλ? ουδεν μυστηριον ειναι κεκρυμμενον απο σου?
4 in sapientia et prudentia tua fecisti tibi fortitudinem, et acquisisti aurum et argentum in thesauris tuis :	4 δια της σοφιας σου και δια της συνεσεως σου εκαμες εις σεαυτον δυναμιν και απεκτησας εν τοις θησαυροις σου χρυσιον και αργυριον?
5 in multitudine sapientiæ tuæ, et in negotiatione tua multiplicasti tibi fortitudinem, et elevatum est cor tuum in robore tuo :	5 δια της μεγαλης σοφιας σου ηυξησας τα πλουτη σου δια του εμποριου, και η καρδια σου υψωθη δια την δυναμιν σου?
6 propterea hæc dicit Dominus Deus : Eo quod elevatum est cor tuum quasi cor dei,	6 δια τουτο, ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? Επειδη εκαμες την καρδιαν σου ως καρδιαν Θεου,
7 idcirco ecce ego adducam super te alienos, robustissimos gentium : et nudabunt gladios suos super pulchritudinem sapientiæ tuæ, et polluent decorem tuum.	7 ιδου, δια τουτο θελω φερει εναντιον σου ξενους, τους τρομερωτερους των εθνων? και θελουσιν εκσπασει τα ξιφη αυτων κατα του καλλους της σοφιας σου και θελουσι μολυνει την λαμπροτητα σου.
8 Interficient, et detrahent te : et morieris in interitu occisorum in corde maris.	8 Θελουσι σε καταβιβασει εις τον λακκον, και θελεις τελευτησει με τον θανατον των πεφονευμενων εν τη καρδια των θαλασσων.
9 Numquid dicens loqueris : Deus ego sum, coram interficientibus te, cum sis homo, et non deus, in manu occidentium te ?	9 Θελεις λεγει ετι ενωπιον του φονευοντος σε, Εγω ειμαι θεος, ανθρωπος ων και ουχι θεος, εν ταις χερσι του φονευοντος σε;
10 Morte incircumcisorum morieris in manu alienorum, quia ego locutus sum, ait Dominus Deus.	10 Θανατον απεριτμητων θελεις θανατωθη δια χειρος των ξενων? διοτι εγω ελαλησα, λεγει Κυριος ο Θεος.
11 Et factus est sermo Domini ad me, dicens : Fili hominis, leva planctum super regem Tyri,	11 Και εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων,
12 et dices ei : Hæc dicit Dominus Deus : Tu signaculum similitudinis, plenus sapientia, et perfectus decore.	12 Υιε ανθρωπου, αναλαβε θρηνον επι τον βασιλεα της Τυρου και ειπε προς αυτον, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? Συ επεσφραγισας τα παντα, εισαι πληρης σοφιας και τελειος εις καλλος.
13 In deliciis paradisi Dei fuisti : omnis lapis pretiosus operimentum tuum, sardius, topazius, et jaspis, chrysolithus, et onyx, et beryllus, sapphirus, et carbunculus, et smaragdus : aurum, opus decoris tui : et foramina tua, in die qua conditus es, præparata sunt.	13 Εσταθης εν Εδεμ τω παραδεισω του Θεου? ησο περιεσκεπασμενος υπο παντος λιθου τιμιου, υπο σαρδιου, τοπαζιου και αδαμαντος, βηρυλλιου, ονυχος και ιασπεως, σαπφειρου, σμαραγδου και ανθρακος και χρυσιου? η υπηρεσια των τυμπανων σου και των αυλων σου ητο ητοιμασμενη δια σε την ημεραν καθ' ην εκτισθης.
14 Tu cherub extentus, et protegens, et posui te in monte sancto Dei : in medio lapidum ignitorum ambulasti,	14 Ησο χερουβ κεχρισμενον, δια να επισκιαζης? και εγω σε εστησα? ησο εν τω ορει τω αγιω του Θεου? περιεπατεις εν μεσω λιθων πυρινων.
15 perfectus in viis tuis a die conditionis tuæ, donec inventa est iniquitas in te.	15 Ησο τελειος εν ταις οδοις σου αφ' ης ημερας εκτισθης, εωσου ευρεθη αδικια εν σοι.
16 In multitudine negotiationis tuæ repleta sunt interiora tua iniquitate, et peccasti : et ejeci te de monte Dei, et perdidi te, o cherub protegens, de medio lapidum ignitorum.	16 Εκ του πληθους του εμποριου σου ενεπλησαν το μεσον σου απο ανομιας και ημαρτες? δια τουτο θελω σε απορριψει ως βεβηλον απο του ορους του Θεου, και θελω σε καταστρεψει εν μεσω των πυρινων λιθων, χερουβ επισκιαζον.
17 Et elevatum est cor tuum in decore tuo ; perdidisti sapientiam tuam in decore tuo : in terram projeci te ; ante faciem regum dedi te ut cernerent te.	17 Η καρδια σου υψωθη δια το καλλος σου? εφθειρας την σοφιαν σου δια την λαμπροτητα σου? θελω σε ριψει κατα γης? θελω σε εκθεσει ενωπιον των βασιλεων, δια να βλεπωσιν εις σε.
18 In multitudine iniquitatum tuarum, et iniquitate negotiationis tuæ, polluisti sanctificationem tuam : producam ergo ignem de medio tui, qui comedat te, et dabo te in cinerem super terram, in conspectu omnium videntium te.	18 Εβεβηλωσας τα ιερα σου δια το πληθος των αμαρτιων σου, δια τας αδικιας του εμποριου σου? δια τουτο θελω εκβαλει πυρ εκ μεσου σου, το οποιον θελει σε καταφαγει? και θελω σε καταστησει σποδον επι της γης, ενωπιον παντων των βλεποντων σε.
19 Omnes qui viderint te in gentibus, obstupescent super te : nihili factus es, et non eris in perpetuum.	19 Παντες οι γνωριζοντες σε μεταξυ των λαων θελουσιν εκπλαγη δια σε? φρικη θελεις εισθαι και δεν θελεις υπαρξει εως αιωνος.
20 Et factus est sermo Domini ad me, dicens :	20 Και εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων,
21 Fili hominis, pone faciem tuam contra Sidonem, et prophetabis de ea :	21 Υιε ανθρωπου, στηριξον το προσωπον σου επι την Σιδωνα, και προφητευσον κατ' αυτης
22 et dices : Hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego ad te, Sidon, et glorificabor in medio tui : et scient quia ego Dominus, cum fecero in ea judicia, et sanctificatus fuero in ea.	22 και ειπε, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? Ιδου, εγω ειμαι εναντιον σου, Σιδων? και θελω δοξασθη εν μεσω σου? και θελουσι γνωρισει οτι εγω ειμαι ο Κυριος, οταν εκτελεσω κρισεις εις αυτην και αγιασθω εν αυτη.
23 Et immittam ei pestilentiam, et sanguinem in plateis ejus : et corruent interfecti in medio ejus gladio per circuitum, et scient quia ego Dominus.	23 Διοτι θελω εξαποστειλει εις αυτην θανατικον και αιμα εν ταις οδοις αυτης? και οι τετραυματισμενοι θελουσι πεσει εν μεσω αυτης δια μαχαιρας ελθουσης επ' αυτην κυκλοθεν? και θελουσι γνωρισει οτι εγω ειμαι ο Κυριος.
24 Et non erit ultra domui Israël offendiculum amaritudinis, et spina dolorem inferens undique per circuitum eorum qui adversantur eis : et scient quia ego Dominus Deus.	24 Και δεν θελει εισθαι πλεον εν τω οικω Ισραηλ σκολοψ πικριας και ακανθα οδυνης εκ παντων των περιξ αυτων των καταφρονουντων αυτους? και θελουσι γνωρισει οτι εγω ειμαι Κυριος ο Θεος.
25 Hæc dicit Dominus Deus : Quando congregavero domum Israël de populis in quibus dispersi sunt, sanctificabor in eis coram gentibus : et habitabunt in terra sua, quam dedi servo meo Jacob :	25 Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? Οταν συναξω τον οικον Ισραηλ εκ των λαων, μεταξυ των οποιων ειναι διεσκορπισμενοι, και αγιασθω εν αυτοις ενωπιον των εθνων, τοτε θελουσι κατοικησει εν τη γη αυτων, την οποιαν εδωκα εις τον δουλον μου τον Ιακωβ.
26 et habitabunt in ea securi, et ædificabunt domos, et plantabunt vineas, et habitabunt confidenter, cum fecero judicia in omnibus qui adversantur eis per circuitum : et scient quia ego Dominus Deus eorum.	26 Και θελουσι κατοικησει εν αυτη εν ασφαλεια και θελουσιν οικοδομησει οικιας και φυτευσει αμπελωνας? ναι, θελουσι κατοικησει εν ασφαλεια, οταν εκτελεσω κρισεις επι παντας τους καταφρονησαντας αυτους κυκλοθεν αυτων? και θελουσι γνωρισει οτι εγω ειμαι Κυριος ο Θεος αυτων.