Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Baruch 2


font
VULGATABIBBIA TINTORI
1 Propter quod statuit Dominus Deus noster verbum suum,
quod locutus est ad nos,
et ad judices nostros qui judicaverunt Israël,
et ad reges nostros, et ad principes nostros,
et ad omnem Israël et Juda :
1 Io starò sul mio posto di guar dia, e fermerò il piede sopra la fortezza, e starò attento, per ve­dere ciò che mi sarà detto, e che abbia a rispondere a chi mi ri­prende.
2 ut adduceret Dominus super nos mala magna,
quæ non sunt facta sub cælo
quemadmodum facta sunt in Jerusalem,
secundum quæ scripta sunt in lege Moysi,
2 E il Signore mi rispose e disse: Scrivi la visione, stendila sopra tavole, in modo che la pos­sa scorrere chi la legge;
3 et manducaret homo carnes filii sui et carnes filiæ suæ.
3 perché la visione è di cosa ancora lonta­na, ma apparirà a suo tempo e non sarà smentita: se tarda, aspettalo, perchè chi deve venire verrà, senza tardare.
4 Et dedit eos sub manu regum omnium qui sunt in circuitu nostro,
in improperium et in desolationem in omnibus populis
in quibus nos dispersit Dominus :
4 Ecco, chi è incredulo non ha in sè un'anima giusta, ma il giusto vivrà per la sua fede.
5 et facti sumus subtus, et non supra,
quia peccavimus Domino Deo nostro,
non obaudiendo voci ipsius.
5 Or come il vino ingan­na chi lo beve, così sarà dell'uo­mo superbo: sarà senza onore, perchè ha allargata la sua cupi­digia come l'inferno, ed egli è insaziabile come la morte: vorreb­be riunire sotto di sè tutte le nazioni, e ammassare sotto di sè tutti i popoli.
6 Domino Deo nostro justitia,
nobis autem et patribus nostris confusio faciei,
sicut est dies hæc :
6 Or dunque tutti questi non pronunzieranno sopra di lui la loro parabola, i loro pro­verbi a suo riguardo? Non si dirà: « Guai a colui che accumula roba non sua, — fino a quando? — e si mette addosso denso fango? »
7 quia locutus est Dominus super nos omnia mala hæc
quæ venerunt super nos :
7 Non si alzeranno all'im provviso quelli che ti dovranno mordere, e non saranno svegliati quelli che ti dovranno sbranare, e non diverrai tu loro preda?
8 et non sumus deprecati faciem Domini Dei nostri,
ut reverteremur unusquisque nostrum a viis nostris pessimis.
8 Perchè tu hai spogliate molte nazioni tutti quelli che resteranno dello nazioni spoglieranno te, a causa del sangue degli uomi­ni, e delle iniquità fatte contro la terra, contro la città, contro tut­ti i suoi abitanti.
9 Et vigilavit Dominus in malis,
et adduxit ea super nos :
quia justus est Dominus in omnibus operibus suis
quæ mandavit nobis,
9 Guai a chi raduna per la sua casa (i frutti) della perversa ava­rizia, per mettere in alto il suo nido, credendo di salvarsi dagli artigli del male.
10 et non audivimus vocem ipsius
ut iremus in præceptis Domini,
quæ dedit ante faciem nostram.
10 Tu hai studiato il modo di disonorar la tua casa, tu hai straziati molti popoli, e l'anima tua ha peccato.
11 Et nunc, Domine Deus Israël,
qui eduxisti populum tuum de terra Ægypti
in manu valida, et in signis, et in prodigiis,
et in virtute tua magna, et in brachio excelso,
et fecisti tibi nomen sicut est dies iste :
11 Infatti i sassi alzeran la voce dalla mu­raglia e i legni delle giunture dell'edifìcio risponderanno.
12 peccavimus, impie egimus,
inique gessimus, Domine Deus noster,
in omnibus justitiis tuis.
12 Guai a colui che edifica una città col sangue, e allestisce castelli sul­ l'ingiustizia.
13 Avertatur ira tua a nobis,
quia derelicti sumus pauci inter gentes ubi dispersisti nos.
13 E queste cose non sono dal Signore degli eserciti? I popoli lavoreranno per un gran fuoco, e le nazioni per niente, e periranno.
14 Exaudi, Domine, preces nostras et orationes nostras,
et educ nos propter te,
et da nobis invenire gratiam ante faciem eorum qui nos abduxerunt :
14 Perchè la terra sarà ripiena della conoscenza della gloria del Signore come le acque ricoprono il mare.
15 ut sciat omnis terra quia tu es Dominus Deus noster,
et quia nomen tuum invocatum est super Israël,
et super genus ipsius.
15 Guai a chi dà a bere al suo amico e ci mette il suo fiele per ubriacarlo, per mi­rarne la nudità.
16 Respice, Domine, de domo sancta tua in nos,
et inclina aurem tuam, et exaudi nos.
16 Invece di gloria tu sei ricolmo d'ignominia; bevi anche tu e addormentati: ti starà intorno il calice della destra del Signore, e un vomito ignominio­so sopra la tua gloria,
17 Aperi oculos tuos et vide :
quia non mortui qui sunt in inferno,
quorum spiritus acceptus est a visceribus suis,
dabunt honorem et justificationem Domino :
17 perché le iniquità fatte sul Libano ti ricopriranno, e la strage degli animali ti spaventerà, a causa del sangue degli uomini, delle ini­quità fatte contro la terra, con­tro la città e contro tutti i suoi abitanti.
18 sed anima quæ tristis est super magnitudine mali,
et incedit curva et infirma,
et oculi deficientes, et anima esuriens,
dat tibi gloriam et justitiam Domino.
18 A che giova la statua? Perchè il suo artefice l'ha scolpita, ne ha fatto un idolo di getto, imagine bugiarda? Perchè l'ar­tefice pone la sua speranza in ciò che ha fatto, si è formati dei si­mulacri muti.
19 Quia non secundum justitias patrum nostrorum
nos fundimus preces et petimus misericordiam
ante conspectum tuum, Domine Deus noster :
19 Guai a chi dice al legno: « Svegliati », e alla muta pietra: « Alzati ». Potrà essa insegnare? Ecco che è ricoperta d'o­ro e d'argento, ma nelle sue vi­scere non c'è alcun soffio di vita.
20 sed quia misisti iram tuam et furorem tuum super nos,
sicut locutus es in manu puerorum tuorum prophetarum,
dicens :
20 Ma il Signore è nel suo tempio santo: taccia dinanzi a lui tutta la terra.
21 Sic dicit Dominus :
Inclinate humerum vestrum et cervicem vestram,
et opera facite regi Babylonis,
et sedebitis in terra quam dedi patribus vestris.
21 « Cosi parla il Signore: piegate le vostre spalle e il vostro collo e servite al re di Babilonia, e dimorerete nella terra da me data ai vostri padri.
22 Quod si non audieritis vocem Domini Dei vestri,
operari regi Babyloniæ,
defectionem vestram faciam de civitatibus Juda,
et a foris Jerusalem,
22 Se poi voi non darete ascolto alla voce del Signore Dio vostro, di servire al re di Babilonia, vi farò cacciare dalle città di Giuda e dalle piazze di Gerusalemme.
23 et auferam a vobis vocem jucunditatis et vocem gaudii,
et vocem sponsi et vocem sponsæ,
et erit omnis terra sine vestigio ab inhabitantibus eam.
23 E farò cessare di mezzo a voi il canto della gioia, il canto dell'allegrezza, il canto dello sposo, il canto della sposa, e tutta la terra sarà senza traccia di abitatori ».
24 Et non audierunt vocem tuam,
ut operarentur regi Babylonis :
et statuisti verba tua,
quæ locutus es in manibus puerorum tuorum prophetarum,
ut transferrentur ossa regum nostrorum
et ossa patrum nostrorum de loco suo :
24 Ma essi non hanno dato ascolto alla tua voce, di servire al re di Babilonia, e tu hai compite le tue parole, dette per mezzo dei tuoi servi, i profeti, che le ossa dei nostri re e le ossa dei nostri padri sarebbero tolte dai loro sepolcri.
25 et ecce projecta sunt in calore solis et in gelu noctis,
et mortui sunt in doloribus pessimis,
in fame et in gladio, et in emissione.
25 Ed ecco sono state gettate al calore del sole, al gelo della notte, e son morti fra atroci dolori, di fame, di spada, di peste.
26 Et posuisti templum in quo invocatum est nomen tuum in ipso
sicut hæc dies,
propter iniquitatem domus Israël et domus Juda.
26 E il tempio, nel quale era invocato il tuo nome, l'hai ridotto nello stato in cui oggi si trova a causa dell'iniquità della casa d'Israele e della casa di Giuda.
27 Et fecisti in nobis, Domine Deus noster,
secundum omnem bonitatem tuam
et secundum omnem miserationem tuam illam magnam :
27 Tu hai agito con noi, o Signore Dio nostro, secondo tutta la tua bontà, e secondo tutta la tua famosa e grande misericordia,
28 sicut locutus es in manu pueri tui Moysi,
in die qua præcepisti ei scribere legem tuam coram filiis Israël,
28 come avevi detto per mezzo del tuo servo Mosè nel giorno in cui gli ordinasti di scrivere la tua legge davanti ai figli d'Israele,
29 dicens : Si non audieritis vocem meam,
multitudo hæc magna convertetur in minimam inter gentes,
quo ego eos dispergam :
29 dicendo: « Se voi non darete ascolto alla mia voce questa gran moltitudine si ridurrà ad essere la minima fra le nazioni, tra le quali io la sperderò.
30 quia scio quod me non audiet populus :
populus est enim dura cervice.
Et convertetur ad cor suum in terra captivitatis suæ,
30 Ma io so bene che questo popolo non mi darà ascolto, perchè è un popolo di dura cervice: ebbene, rientrerà in se stesso nella terra del suo esilio.
31 et scient quia ego sum Dominus Deus eorum :
et dabo eis cor, et intelligent ;
aures, et audient :
31 E allora riconosceranno che io sono il Signore loro Dio, e io darò loro un cuore, e capiranno, delle orecchie, e intenderanno; e mi daranno lode nella terra del loro esilio, e si ricorderanno del mio nome,
32 et laudabunt me in terra captivitatis suæ,
et memores erunt nominis mei,
32 e perderanno la durezza del loro dorso e la loro malignità, ricordandosi di quel che avvenne ai loro padri, che peccarono contro di me.
33 et avertent se a dorso suo duro,
et a malignitatibus suis :
quia reminiscentur viam patrum suorum,
qui peccaverunt in me.
33 Ed io li ricondurrò nella terra da me promessa con giuramento ai loro padri, a Abramo, a Isacco, a Giacobbe, ed essi ne avranno il dominio, ed io li moltiplicherò e non diminuiranno.
34 Et revocabo illos in terram quam juravi patribus eorum,
Abraham, Isaac, et Jacob :
et dominabuntur ejus, et multiplicabo eos,
et non minorabuntur :
34 E farò con essi un'altra alleanza, eterna, in modo ch'io sia il loro Dio ed essi siano il mio popolo, ed io non caccerò più il mio popolo, i figli d'Israele, dalla terra ch'io diedi ad essi ».
35 et statuam illis testamentum alterum sempiternum,
ut sim illis in Deum,
et ipsi erunt mihi in populum :
et non movebo amplius populum meum, filios Israël,
a terra quam dedi illis.