Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Baruch 2


font
VULGATABIBBIA MARTINI
1 Propter quod statuit Dominus Deus noster verbum suum,
quod locutus est ad nos,
et ad judices nostros qui judicaverunt Israël,
et ad reges nostros, et ad principes nostros,
et ad omnem Israël et Juda :
1 Per la qual cosa il Signore Dio nostro adempiè la sua parola annunziata a, noi, e a' nostri giudici, che giudicavano Israele, e a' nostri re, e a' nostri principi, e a tutto Israele, e Giuda,
2 ut adduceret Dominus super nos mala magna,
quæ non sunt facta sub cælo
quemadmodum facta sunt in Jerusalem,
secundum quæ scripta sunt in lege Moysi,
2 Che il Signore avrebbe mandati sopra di noi mali grandi, che non eran avvenuti mai sotto del cielo, quali sono stati in Gerusalemme conforme a quel, che sta scritto nella legge di Mosè;
3 et manducaret homo carnes filii sui et carnes filiæ suæ.
3 E che avrebbe mangiato l'uomo le carni del proprio figliuolo, e della figlia.
4 Et dedit eos sub manu regum omnium qui sunt in circuitu nostro,
in improperium et in desolationem in omnibus populis
in quibus nos dispersit Dominus :
4 E diegli il Signore in potere di tutti i re, che ci stanno all'intorno, e li fece lo scherno, e l'esempio d'infelicità presso tutti i popoli, tra' quali il Signor ci disperse.
5 et facti sumus subtus, et non supra,
quia peccavimus Domino Deo nostro,
non obaudiendo voci ipsius.
5 E siam divenuti servi, e non padroni, perché abbiam peccato contro il Signore Dio nostro, non ascoltando la sua voce.
6 Domino Deo nostro justitia,
nobis autem et patribus nostris confusio faciei,
sicut est dies hæc :
6 Al Signore Dio nostro s'appartiene la giustizia, ma a noi, ed a' padri nostri la confusione del volto, com'oggi addiviene;
7 quia locutus est Dominus super nos omnia mala hæc
quæ venerunt super nos :
7 Perocché il Signore tutti questi mali ci aveva minacciati, che sono caduti sopra di noi:
8 et non sumus deprecati faciem Domini Dei nostri,
ut reverteremur unusquisque nostrum a viis nostris pessimis.
8 E non siamo andati dinanzi al Signore Dio nostro a piegarlo, affinchè ci convenissimo ognun di noi dalle pessime vie nostre.
9 Et vigilavit Dominus in malis,
et adduxit ea super nos :
quia justus est Dominus in omnibus operibus suis
quæ mandavit nobis,
9 E il Signore fu pronto al gastigo, e mandollo sopra di noi; perocché giusto è il Signore in tutte le opere sue, e in quello, che ha a noi comandato:
10 et non audivimus vocem ipsius
ut iremus in præceptis Domini,
quæ dedit ante faciem nostram.
10 E noi alla sua voce non ubbidimmo per camminare secondo i comandamenti del Signore i quali egli ci avea posti davanti.
11 Et nunc, Domine Deus Israël,
qui eduxisti populum tuum de terra Ægypti
in manu valida, et in signis, et in prodigiis,
et in virtute tua magna, et in brachio excelso,
et fecisti tibi nomen sicut est dies iste :
11 E adesso, o Signore Dio d'Israele che traesti il popolo dalla terra d'Egitto, con mano forte, e per mezzo di segni e prodigi, e colla tua gran possanza e col disteso tuo braccio, e ti facesti un nome, quale oggi tu l'hai.
12 peccavimus, impie egimus,
inique gessimus, Domine Deus noster,
in omnibus justitiis tuis.
12 Noi abbiam peccato, abbiamo operato empiamente, iniquamente ci siamo diportarti, o Signore Dio nostro, contro tutti i tuoi comandamenti;
13 Avertatur ira tua a nobis,
quia derelicti sumus pauci inter gentes ubi dispersisti nos.
13 Si allontani da noi l'ira tua; perocchè siam rimasi ben pochi tralle nazioni, dove tu ci hai dispersi.
14 Exaudi, Domine, preces nostras et orationes nostras,
et educ nos propter te,
et da nobis invenire gratiam ante faciem eorum qui nos abduxerunt :
14 Esaudisci o Signore le nostre orazioni, e le nostre suppliche, e tu ci libera per amor di te stesso, e fa che noi troviam grazia dinanzi a coloro, che ci hanno spatriati;
15 ut sciat omnis terra quia tu es Dominus Deus noster,
et quia nomen tuum invocatum est super Israël,
et super genus ipsius.
15 Affinchè la terra tutta conosca, che tu se' il Signore Dio nostro, e che Israele,e tutta la stirpe di lui porta il tuo nome.
16 Respice, Domine, de domo sancta tua in nos,
et inclina aurem tuam, et exaudi nos.
16 Volgi, o Signore, lo sguardo sopra di noi dalla casa tua santa, e porgi le tue orecchie, e ascoltaci.
17 Aperi oculos tuos et vide :
quia non mortui qui sunt in inferno,
quorum spiritus acceptus est a visceribus suis,
dabunt honorem et justificationem Domino :
17 Apri gli occhi tuoi, e pon mente che non i morti, che son nell'inferno, de' quali lo spirito o separato dalle lor viscere, renderanno onore alla giustizia del Signore:
18 sed anima quæ tristis est super magnitudine mali,
et incedit curva et infirma,
et oculi deficientes, et anima esuriens,
dat tibi gloriam et justitiam Domino.
18 Ma l'anima che è afflitta per la grandezza de' mali, e curva, e languente cammina, e gli occhi abbattati, e l'anima famelica glorifica te, e la tua giustizia, o Signore.
19 Quia non secundum justitias patrum nostrorum
nos fundimus preces et petimus misericordiam
ante conspectum tuum, Domine Deus noster :
19 Imperocché non fondati colla giustizia de' padri nostri noi versiamo preghiere, e imploriamo misericordia al tuo cospetto, Signore Dio nostro;
20 sed quia misisti iram tuam et furorem tuum super nos,
sicut locutus es in manu puerorum tuorum prophetarum,
dicens :
20 Ma perché tu hai versato l'ira tua, e il tuo furore sopra di noi, come predicesti per mezzo de' servi tuoi, i profeti, dicendo:
21 Sic dicit Dominus :
Inclinate humerum vestrum et cervicem vestram,
et opera facite regi Babylonis,
et sedebitis in terra quam dedi patribus vestris.
21 Cosi dice il Signore: Chinate le vostre spalle, e le vostre teste, e servite al re di Babilonia, e avrete quiete nella terra ch'io diedi a' padri vostri.
22 Quod si non audieritis vocem Domini Dei vestri,
operari regi Babyloniæ,
defectionem vestram faciam de civitatibus Juda,
et a foris Jerusalem,
22 Che se non ascolterete il comando del Signore Dio vostro, di servire al re di Babilonia, vi farò cacciare dalle città di Giuda, e fuor di Gerusalemme,
23 et auferam a vobis vocem jucunditatis et vocem gaudii,
et vocem sponsi et vocem sponsæ,
et erit omnis terra sine vestigio ab inhabitantibus eam.
23 E torrò da voi i canti di letizia, e di gaudio, e il canto dello sposo, e il canto della sposa, e tutta la terra sarà senza vestigia di chi la abiti.
24 Et non audierunt vocem tuam,
ut operarentur regi Babylonis :
et statuisti verba tua,
quæ locutus es in manibus puerorum tuorum prophetarum,
ut transferrentur ossa regum nostrorum
et ossa patrum nostrorum de loco suo :
24 Ma eglino non ascoltarono la tua voce, né servirono al re di Babilonia e tu adempiesti le tue parole annunziate per mezzo de' servi tuoi, i profeti, talmente che tolte fosser le ossa de' nostri re, e le ossa de' padri nostri dal luogo loro:
25 et ecce projecta sunt in calore solis et in gelu noctis,
et mortui sunt in doloribus pessimis,
in fame et in gladio, et in emissione.
25 Ed ecco che sono state gettate al calore del sole, e al gelo della notte; o quelli morirono tra' dolori crudeli di fame, e di spada, e di peste mandata (da te.)
26 Et posuisti templum in quo invocatum est nomen tuum in ipso
sicut hæc dies,
propter iniquitatem domus Israël et domus Juda.
26 E il tempio, che portava il tuo nome, lo riducesti qual egli è in oggi per ragion dell'iniquità della casa d'Israele, e della casa di Giuda.
27 Et fecisti in nobis, Domine Deus noster,
secundum omnem bonitatem tuam
et secundum omnem miserationem tuam illam magnam :
27 E ti diportasti verso di noi, o Signore Dio nostro, con tutta la tua bontà, e con tutta quella tua misericordia grande;
28 sicut locutus es in manu pueri tui Moysi,
in die qua præcepisti ei scribere legem tuam coram filiis Israël,
28 Conforme avevi predetto per Mosè tuo servo nel giorno, in cui gli ordinasti di scrivere la tua legge pe' figliuoli d'Israele,
29 dicens : Si non audieritis vocem meam,
multitudo hæc magna convertetur in minimam inter gentes,
quo ego eos dispergam :
29 Dicendo: Se voi non ascolterete la mia voce, questa moltitudine grande si ridurrà ad essere la minima delle nazioni, tralle quali io la spergerò:
30 quia scio quod me non audiet populus :
populus est enim dura cervice.
Et convertetur ad cor suum in terra captivitatis suæ,
30 Perocché io so, che il popolo non mi ascolterà; perché è un popolo di dura cervice: ma rientrerà in se nella terra, dove sarà schiavo;
31 et scient quia ego sum Dominus Deus eorum :
et dabo eis cor, et intelligent ;
aures, et audient :
31 E conosceran, che io sono il Signore Dio, e darò loro un cuore, e intenderanno, e orecchie, e udiranno.
32 et laudabunt me in terra captivitatis suæ,
et memores erunt nominis mei,
32 E daran laude a me nella terra di lor schiavitù, e si ricorderan del mio nome.
33 et avertent se a dorso suo duro,
et a malignitatibus suis :
quia reminiscentur viam patrum suorum,
qui peccaverunt in me.
33 E lasceranno il duro lor dorso, e la loro malignità; perocché si ricorderanno di quel, che fu de' padri loro, che peccaron contro di me.
34 Et revocabo illos in terram quam juravi patribus eorum,
Abraham, Isaac, et Jacob :
et dominabuntur ejus, et multiplicabo eos,
et non minorabuntur :
34 E li richiamerò nella terra, che io promisi con giuramento a' padri loro, Abramo, Isacco, e Giacobho e ne avranno il dominio, e li moltiplicherò, e non diminuiranno.
35 et statuam illis testamentum alterum sempiternum,
ut sim illis in Deum,
et ipsi erunt mihi in populum :
et non movebo amplius populum meum, filios Israël,
a terra quam dedi illis.
35 E fermerò con essi un'altra alleanza sempiterna, ond'io sia loro Dio, com'ei saranno mio popolo: e non moverò più il mio popolo, i figliuoli di Israele dalla terra, che ho data ad essi.