Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Genesis 4


font
VULGATABIBBIA TINTORI
1 Adam vero cognovit uxorem suam Hevam, quæ concepit et peperit Cain, dicens : Possedi hominem per Deum.1 Adamo poi conobbe la sua moglie Eva, la quale concepì e partorì Caino, dicendo: « Ho ottenuto un uomo coll'aiuto di Dio ».
2 Rursumque peperit fratrem ejus Abel. Fuit autem Abel pastor ovium, et Cain agricola.2 Dipoi partorì il fratello di lui, Abele. E Abele fu pastore di pecore; Caino invece, agricoltore.
3 Factum est autem post multos dies ut offerret Cain de fructibus terræ munera Domino.3 Ed avvenne che dopo molto tempo Caino fece al Signore un'offerta dei frutti della terra,
4 Abel quoque obtulit de primogenitis gregis sui, et de adipibus eorum : et respexit Dominus ad Abel, et ad munera ejus.4 ed anche Abele offerse dei primogeniti del suo gregge e dei più grassi; ed il Signore guardò benignamente Abele ed i suoi doni;
5 Ad Cain vero, et ad munera illius non respexit : iratusque est Cain vehementer, et concidit vultus ejus.5 ma non volse lo sguardo a Caino e ai suoi doni. E Caino ne fu molto irritato, e il suo volto fu abbattuto.
6 Dixitque Dominus ad eum : Quare iratus es ? et cur concidit facies tua ?6 E il Signore gli disse: «Perchè sei irritato? e perchè hai il viso abbattuto?
7 nonne si bene egeris, recipies : sin autem male, statim in foribus peccatum aderit ? sed sub te erit appetitus ejus, et tu dominaberis illius.7 Non è egli vero che se farai bene, avrai bene; e se farai male, il peccato sarà subito alla tua porta? Ma sotto di te sarà il desiderio di esso, e tu lo devi dominare ».
8 Dixitque Cain ad Abel fratrem suum : Egrediamur foras. Cumque essent in agro, consurrexit Cain adversus fratrem suum Abel, et interfecit eum.8 Or Caino disse ad Abele suo fratello: «Andiamo fuori ». E quando furono nei campi, Caino saltò addosso al suo fratello Abele e lo uccise.
9 Et ait Dominus ad Cain : Ubi est Abel frater tuus ? Qui respondit : Nescio : num custos fratris mei sum ego ?9 E il Signore disse a Caino: «Dov'è Abele tuo fratello? » Ed egli rispose: « Io non lo so: son io forse il custode di mio fratello? »
10 Dixitque ad eum : Quid fecisti ? vox sanguinis fratris tui clamat ad me de terra.10 E il Signore gli disse: « Che hai fatto? La voce del sangue di tuo fratello grida a me dalla terra.
11 Nunc igitur maledictus eris super terram, quæ aperuit os suum, et suscepit sanguinem fratris tui de manu tua.11 Or dunque tu sarai maledetto sopra la terra che ha aperto la sua bocca a ricevere dalla tua mano il sangue del tuo fratello.
12 Cum operatus fueris eam, non dabit tibi fructus suos : vagus et profugus eris super terram.12 Quando l'avrai lavorata, essa non ti darà i suoi frutti, e tu sarai ramingo e fuggiasco sopra la terra ».
13 Dixitque Cain ad Dominum : Major est iniquitas mea, quam ut veniam merear.13 E Caino disse al Signore: « La mia iniquità è troppo grande perchè io possa meritar perdono!
14 Ecce ejicis me hodie a facie terræ, et a facie tua abscondar, et ero vagus et profugus in terra : omnis igitur qui invenerit me, occidet me.14 Ecco tu oggi mi scacci da questa terra, ed io starò nascosto lungi dalla tua faccia, e sarò ramingo e fuggiasco sulla terra; ma chiunque mi troverà mi ucciderà ».
15 Dixitque ei Dominus : Nequaquam ita fiet : sed omnis qui occiderit Cain, septuplum punietur. Posuitque Dominus Cain signum, ut non interficeret eum omnis qui invenisset eum.15 E il Signore gli disse: « Non sarà cosi; perchè chi ucciderà Caino avrà castigo sette volte maggiore ». Pose quindi il Signore un segno su Caino, affinchè nessuno di quelli che lo incontrassero l'uccidesse.
16 Egressusque Cain a facie Domini, habitavit profugus in terra ad orientalem plagam Eden.
16 E Caino, fuggito dal cospetto del Signore, andò vagabondo per la terra, e abitò nel paese che è ad oriente di Eden.
17 Cognovit autem Cain uxorem suam, quæ concepit, et peperit Henoch : et ædificavit civitatem, vocavitque nomen ejus ex nomine filii sui, Henoch.17 E Caino conobbe sua moglie, la quale concepì e partorì Enoc. Egli poi fabbricò una città che chiamò Enoc, dal nome del suo figliolo,
18 Porro Henoch genuit Irad, et Irad genuit Maviaël, et Maviaël genuit Mathusaël, et Mathusaël genuit Lamech.18 Dipoi Enoc generò Irad, e Irad generò Maviael, e Maviael generò Matusael, e Matusael generò Lamec,
19 Qui accepit duas uxores, nomen uni Ada, et nomen alteri Sella.19 il quale prese due mogli, delle quali una si chiamava Ada, e l'altra Sella.
20 Genuitque Ada Jabel, qui fuit pater habitantium in tentoriis, atque pastorum.20 Ada partorì Iabel, che fu il padre di coloro che abitano sotto le tende e dei pastori.
21 Et nomen fratris ejus Jubal : ipse fuit pater canentium cithara et organo.21 Il nome del suo fratello fu lubal, il quale fu il padre dei sonatori di cetra e d'organo.
22 Sella quoque genuit Tubalcain, qui fuit malleator et faber in cuncta opera æris et ferri. Soror vero Tubalcain, Noëma.22 Sella partorì anche Tubalcain, che lavorò col martello e fu artefice in ogni sorte di lavori di rame e di ferro; e la sorella di Tubalcain fu Noema.
23 Dixitque Lamech uxoribus suis Adæ et Sellæ : Audite vocem meam, uxores Lamech ;
auscultate sermonem meum :
quoniam occidi virum in vulnus meum,
et adolescentulum in livorem meum.
23 E Lamec disse alle sue mogli: « Ada e Sella, ascoltate la mia voce; o mogli di Lamec, ascoltate le mie parole: Ho ucciso un uomo con una mia ferita, e un giovinetto con un mio colpo.
24 Septuplum ultio dabitur de Cain :
de Lamech vero septuagies septies.
24 Se Caino sarà vendicato sette volte, Lamec sarà settantasette volte ».
25 Cognovit quoque adhuc Adam uxorem suam : et peperit filium, vocavitque nomen ejus Seth, dicens : Posuit mihi Deus semen aliud pro Abel, quem occidit Cain.25 E Adamo conobbe ancora la sua moglie, ed essa partorì un figliolo a cui pose nome Set, dicendo: « Dio m'ha dato un altro figlio in luogo di Abele ucciso da Caino ».
26 Sed et Seth natus est filius, quem vocavit Enos : iste c?pit invocare nomen Domini.26 Ed anche a Set nacque un figliolo, che egli chiamò Enos. Questi cominciò ad invocare il nome del Signore.