1 E vennero quelli di Cariatiarim, e rimenarono l'arca di Dio, e portaronla in casa di Aminadab in Gabaa; e santificarono Eleazaro suo figliuolo, acciò che guardasse l'arca di Dio. | 1 Venerunt ergo viri Cariathiarim, et reduxerunt arcam Domini, et intulerunt eam in domum Abinadab in Gabaa : Eleazarum autem filium ejus sanctificaverunt, ut custodiret arcam Domini.
|
2 E fu fatto, dal dì che l'arca istette in Cariatiarim, che i dì moltiplicarono; onde era l'anno vigesimo; e tutta la casa d' Israel riposò dopo il Signore. | 2 Et factum est, ex qua die mansit arca Domini in Cariathiarim, multiplicati sunt dies (erat quippe jam annus vigesimus), et requievit omnis domus Israël post Dominum. |
3 E Samuel disse a tutta la casa d'Israel: se voi tornate al vostro Signore Iddio con tutto il vostro cuore, tollete via del mezzo di voi gli dii d'altrui, Baalim e Astarot; e apparecchiate i vostri cuori a Dio, e servite a lui solo, ed egli vi libererà dalle mani de' Filistei. | 3 Ait autem Samuel ad universam domum Israël, dicens : Si in toto corde vestro revertimini ad Dominum, auferte deos alienos de medio vestri, Baalim et Astaroth : et præparate corda vestra Domino, et servite ei soli, et eruet vos de manu Philisthiim. |
4 E i figliuoli d' Israel tolsero via Baalim e Astarot, e servirono solo al Signore. | 4 Abstulerunt ergo filii Israël Baalim et Astaroth, et servierunt Domino soli. |
5 E Samuel disse; raunate tutto Israel in Masfat, acciò ch' io ori per voi il Signore. | 5 Dixit autem Samuel : Congregate universum Israël in Masphath, ut orem pro vobis Dominum. |
6 E raunaronsi in Masfat; e trassero l'acqua, e sparserla in cospetto di Dio, e digiunarono in quel dì, e dissero: Signore, noi abbiamo peccato a te. E giudicò Samuel i figliuoli d' Israel in Masfat. | 6 Et convenerunt in Masphath : hauseruntque aquam, et effuderunt in conspectu Domini : et jejunaverunt in die illa atque dixerunt ibi : Peccavimus Domino. Judicavitque Samuel filios Israël in Masphath. |
7 E i Filistei udirono che i figliuoli d' Israel erano congregati in Masfat, e i savii de' Filistei ascenderono ad Israel. La quale cosa udendo i figliuoli d' Israel, temerono la presenza de' Filistei. | 7 Et audierunt Philisthiim quod congregati essent filii Israël in Masphath, et ascenderunt satrapæ Philisthinorum ad Israël. Quod cum audissent filii Israël, timuerunt a facie Philisthinorum. |
8 E dissono a Samuel: non cessare di chiamare per noi al nostro Signore Iddio, che ci salvi delle mani de' Filistei. | 8 Dixeruntque ad Samuelem : Ne cesses pro nobis clamare ad Dominum Deum nostrum, ut salvet nos de manu Philisthinorum. |
9 E tolse Samuel uno agnello lattante, e offerillo integro in olocausto a Dio; e chiamò Samuel a Dio per Israel, ed esaudillo il Signore. | 9 Tulit autem Samuel agnum lactentem unum, et obtulit illum holocaustum integrum Domino : et clamavit Samuel ad Dominum pro Israël, et exaudivit eum Dominus.
|
10 E offerendo Samuel olocausto, intervenne che i Filistei cominciarono la battaglia contro ad Israel; e Dominedio tonò in quel di sopra gli Filistei con grande rumore, e spaventogli, e furon tagliati dai figliuoli d' Israel. | 10 Factum est autem, cum Samuel offerret holocaustum, Philisthiim iniere prælium contra Israël : intonuit autem Dominus fragore magno in die illa super Philisthiim, et exterruit eos, et cæsi sunt a facie Israël. |
11 E usciti i figliuoli d' Israel di Masfat, perseguitorono i Filistei insino al luogo ch' era sotto Betcar. | 11 Egressique viri Israël de Masphath, persecuti sunt Philisthæos, et percusserunt eos usque ad locum qui erat subter Bethchar. |
12 E Samuel tolse una pietra, e puosela tra Masfat e Sen; e chiamò il nome di quello luogo PIETRA D'ADIUTORIO, e disse: insino a quiritta Iddio Signore n'ha aiutati. | 12 Tulit autem Samuel lapidem unum, et posuit eum inter Masphath et inter Sen : et vocavit nomen loci illius, Lapis adjutorii. Dixitque : Hucusque auxiliatus est nobis Dominus. |
13 E furono umiliati gli Filistei, e non presumerono più entrare nelli confini d' Israel. E fu fatta la mano di Dio sopra gli Filistei tutto il tempo di Samuel. | 13 Et humiliati sunt Philisthiim, nec apposuerunt ultra ut venirent in terminos Israël. Facta est itaque manus Domini super Philisthæos cunctis diebus Samuelis. |
14 E furono rendute tutte le città che i Filistei aveano tolte ai figliuoli d' Israel, da Accaron insino a Get e a' suoi confini; e liberò Israel dalle mani de' Filistei, ed era pace tra Israel e lo Amorreo. | 14 Et redditæ sunt urbes quas tulerant Philisthiim ab Israël, Israëli, ab Accaron usque Geth, et terminos suos : liberavitque Israël de manu Philisthinorum, eratque pax inter Israël et Amorrhæum. |
15 E Samuel giudicava Israel per tutti i dì della sua vita. | 15 Judicabat quoque Samuel Israëlem cunctis diebus vitæ suæ : |
16 E andava ogni anno cercando Betel e Galgala e Masfat; e in quelli luoghi giudicava Israel. | 16 et ibat per singulos annos circuiens Bethel et Galgala et Masphath, et judicabat Israëlem in supradictis locis. |
17 E ritornavasi in Ramata, però che ivi era la sua casa; e ivi giudicava Israel; e ivi edificò l'altare al Signore. | 17 Revertebaturque in Ramatha : ibi enim erat domus ejus, et ibi judicabat Israëlem : ædificavit etiam ibi altare Domino. |