Salmi 38

BIBBIA TINTORI	Biblia Tysiąclecia
1 (Per la fine. A Iditun. Cantico di David),	1 Psalm Dawidowy. Dla wspomnienia.
2 Io dissi: « Vigilerò su me stesso », per non peccare colla mia lingua. Posi un freno alla mia bocca, quando l'empio mi stava davanti.	2 Nie karć mnie, Panie, w Twoim gniewie i nie karz mnie w Twej zapalczywości!
3 Ammutolii, mi umiliai, e tacqui più del conveniente, e il mio dolore si rincrudì.	3 Utkwiły bowiem we mnie Twoje strzały i ręka Twoja zaciążyła nade mną.
4 Si accese dentro di me il mio cuore, e un fuoco divampò dalle mie considerazioni.	4 Nie ma w mym ciele nic zdrowego na skutek Twego zagniewania, nic nietkniętego w mych kościach na skutek mego grzechu.
5 E la parola mi venne sulla lingua: Signore, fammi conoscere il mio fine e il numero dei miei giorni, affinchè io sappia quanto mi manca.	5 Bo winy moje przerosły moją głowę, gniotą mnie jak ciężkie brzemię.
6 Ecco, tu hai resi misurabili i miei giorni, e il mio essere è come un nulla dinanzi a te. Davvero è mera vanità ogni uomo vivente.	6 Cuchną, ropieją me rany na skutek mego szaleństwa.
7 Davvero l'uomo passa come un'ombra, e senza ragione si preoccupa: ammassa tesori, e non sa per chi l'abbia messi da parte.	7 Jestem zgnębiony, nad miarę pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.
8 Ed ora qual'è la mia attesa, se non il Signore? Ogni mio bene è in te.	8 Bo ogień trawi moje lędźwie i w moim ciele nie ma nic zdrowego.
9 Liberami da tutti i miei peccati. Tu mi hai esposto agli scherni dello stolto.	9 Jestem nad miarę wyczerpany i złamany; skowyczę, bo jęczy moje serce.
10 Ammutolisco, non apro la mia bocca, perchè è opera tua.	10 Przed Tobą, Panie, wszelkie me pragnienie i moje wzdychanie nie jest przed Tobą ukryte.
11 Allontana da me i tuoi flagelli:	11 Serce się me we mnie trzepoce: moc mnie opuściła, zawodzi nawet światło moich oczu.
12 Per l'aggravarsi della tua mano, io vengo meno sotto i tuoi castighi. E' per le iniquità che tu punisci l'uomo e fai consumare la sua vita come una ragnatela. Davvero ogni uomo si preoccupa senza ragione.	12 Przyjaciele moi i sąsiedzi stronią od mojej choroby i moi bliscy stoją z daleka.
13 Esaudisci la mia preghiera, o Signore, le mie suppliche, non restare insensibile alle mie lacrime. Non tacere; perchè io presso di te sono ospite, e pellegrino come tutti i miei padri.	13 Ci, którzy czyhają na moje życie, zastawiają sidła, ci, którzy źle mi życzą, mówią przewrotnie i przez cały dzień obmyślają podstępy.
14 Lasciami in pace, affinchè abbia un po' di refrigerio, prima di partire e di sparire per sempre.	14 A ja nie słyszę - jak głuchy; i jestem jak niemy, co ust nie otwiera.
	15 I stałem się jak człowiek, co nie słyszy; i nie ma w ustach odpowiedzi.
	16 Bo Tobie ufam, o Panie! Ty odpowiesz, Panie, Boże mój!
	17 Mówię bowiem: Niech się ze mnie nie cieszą; gdy moja noga się chwieje, niech się nie wynoszą nade mnie!
	18 Bo jestem bardzo bliski upadku i ból mój jest zawsze przede mną.
	19 Ja przecież wyznaję moją winę i trwożę się moim grzechem.
	20 Lecz silni są ci, co bez powodu mi się sprzeciwiają, i liczni, którzy oszczerczo mnie nienawidzą.
	21 Ci, którzy złem odpłacają za dobro, za to mi grożą, że idę za dobrem.
	22 Nie opuszczaj mnie, Panie, mój Boże, nie bądź daleko ode mnie!
	23 Spiesz mi na pomoc, Zbawienie moje - o Panie!