Giobbe (ايوب) 4

SMITH VAN DYKE	STUTTGARTENSIA-DELITZSCH
1 فاجاب اليفاز التيماني وقال	1 וַיַּעַן אֱלִיפַז הַתֵּימָנִי וַיֹּאמַר
2 ان امتحن احد كلمة معك فهل تستاء. ولكن من يستطيع الامتناع عن الكلام.	2 הֲנִסָּה דָבָר אֵלֶיךָ תִּלְאֶה וַעְצֹר בְּמִלִּין מִי יוּכָל
3 ها انت قد ارشدت كثيرين وشددت ايادي مرتخية.	3 הִנֵּה יִסַּרְתָּ רַבִּים וְיָדַיִם רָפֹות תְּחַזֵּק
4 قد اقام كلامك العاثر وثبت الركب المرتعشة.	4 כֹּושֵׁל יְקִימוּן מִלֶּיךָ וּבִרְכַּיִם כֹּרְעֹות תְּאַמֵּץ
5 والآن اذ جاء عليك ضجرت. اذ مسّك ارتعت.	5 כִּי עַתָּה ׀ תָּבֹוא אֵלֶיךָ וַתֵּלֶא תִּגַּע עָדֶיךָ וַתִּבָּהֵל
6 أليست تقواك هي معتمدك ورجاؤك كمال طرقك.	6 הֲלֹא יִרְאָתְךָ כִּסְלָתֶךָ תִּקְוָתְךָ וְתֹם דְּרָכֶיךָ
7 اذكر من هلك وهو بري واين أبيد المستقيمون.	7 זְכָר־נָא מִי הוּא נָקִי אָבָד וְאֵיפֹה יְשָׁרִים נִכְחָדוּ
8 كما قد رايت ان الحارثين اثما والزارعين شقاوة يحصدونها.	8 כַּאֲשֶׁר רָאִיתִי חֹרְשֵׁי אָוֶן וְזֹרְעֵי עָמָל יִקְצְרֻהוּ
9 بنسمة الله يبيدون وبريح انفه يفنون.	9 מִנִּשְׁמַת אֱלֹוהַ יֹאבֵדוּ וּמֵרוּחַ אַפֹּו יִכְלוּ
10 زمجرة الاسد وصوت الزئير وانياب الاشبال تكسرت.	10 שַׁאֲגַת אַרְיֵה וְקֹול שָׁחַל וְשִׁנֵּי כְפִירִים נִתָּעוּ
11 الليث هالك لعدم الفريسة واشبال اللبوة تبددت	11 לַיִשׁ אֹבֵד מִבְּלִי־טָרֶף וּבְנֵי לָבִיא יִתְפָּרָדוּ
12 ثم اليّ تسللت كلمة فقبلت اذني منها ركزا.	12 וְאֵלַי דָּבָר יְגֻנָּב וַתִּקַּח אָזְנִי שֵׁמֶץ מֶנְהוּ
13 في الهواجس من رؤى الليل عند وقوع سبات على الناس	13 בִּשְׂעִפִּים מֵחֶזְיֹנֹות לָיְלָה בִּנְפֹל תַּרְדֵּמָה עַל־אֲנָשִׁים
14 اصابني رعب ورعدة فرجفت كل عظامي.	14 פַּחַד קְרָאַנִי וּרְעָדָה וְרֹב עַצְמֹותַי הִפְחִיד
15 فمرّت روح على وجهي. اقشعر شعر جسدي.	15 וְרוּחַ עַל־פָּנַי יַחֲלֹף תְּסַמֵּר שַׂעֲרַת בְּשָׂרִי
16 وقفت ولكني لم اعرف منظرها. شبه قدام عينيّ. سمعت صوتا منخفضا	16 יַעֲמֹד ׀ וְלֹא־אַכִּיר מַרְאֵהוּ תְּמוּנָה לְנֶגֶד עֵינָי דְּמָמָה וָקֹול אֶשְׁמָע
17 أالانسان ابرّ من الله ام الرجل اطهر من خالقه.	17 הַאֱנֹושׁ מֵאֱלֹוהַ יִצְדָּק אִם מֵעֹשֵׂהוּ יִטְהַר־גָּבֶר
18 هوذا عبيده لا يأتمنهم والى ملائكته ينسب حماقة.	18 הֵן בַּעֲבָדָיו לֹא יַאֲמִין וּבְמַלְאָכָיו יָשִׂים תָּהֳלָה
19 فكم بالحري سكان بيوت من طين الذين اساسهم في التراب ويسحقون مثل العث.	19 אַף ׀ שֹׁכְנֵי בָתֵּי־חֹמֶר אֲשֶׁר־בֶּעָפָר יְסֹודָם יְדַכְּאוּם לִפְנֵי־עָשׁ
20 بين الصباح والمساء يحطمون. بدون منتبه اليهم الى الابد يبيدون	20 מִבֹּקֶר לָעֶרֶב יֻכַּתּוּ מִבְּלִי מֵשִׂים לָנֶצַח יֹאבֵדוּ
21 أما انتزعت منهم طنبهم. يموتون بلا حكمة	21 הֲלֹא־נִסַּע יִתְרָם בָּם יָמוּתוּ וְלֹא בְחָכְמָה