Giobbe (ايوب) 4

SMITH VAN DYKE	LXX
1 فاجاب اليفاز التيماني وقال	1 υπολαβων δε ελιφας ο θαιμανιτης λεγει
2 ان امتحن احد كلمة معك فهل تستاء. ولكن من يستطيع الامتناع عن الكلام.	2 μη πολλακις σοι λελαληται εν κοπω ισχυν δε ρηματων σου τις υποισει
3 ها انت قد ارشدت كثيرين وشددت ايادي مرتخية.	3 ει γαρ συ ενουθετησας πολλους και χειρας ασθενους παρεκαλεσας
4 قد اقام كلامك العاثر وثبت الركب المرتعشة.	4 ασθενουντας τε εξανεστησας ρημασιν γονασιν τε αδυνατουσιν θαρσος περιεθηκας
5 والآن اذ جاء عليك ضجرت. اذ مسّك ارتعت.	5 νυν δε ηκει επι σε πονος και ηψατο σου συ δε εσπουδασας
6 أليست تقواك هي معتمدك ورجاؤك كمال طرقك.	6 ποτερον ουχ ο φοβος σου εστιν εν αφροσυνη και η ελπις σου και η ακακια της οδου σου
7 اذكر من هلك وهو بري واين أبيد المستقيمون.	7 μνησθητι ουν τις καθαρος ων απωλετο η ποτε αληθινοι ολορριζοι απωλοντο
8 كما قد رايت ان الحارثين اثما والزارعين شقاوة يحصدونها.	8 καθ' ον τροπον ειδον τους αροτριωντας τα ατοπα οι δε σπειροντες αυτα οδυνας θεριουσιν εαυτοις
9 بنسمة الله يبيدون وبريح انفه يفنون.	9 απο προσταγματος κυριου απολουνται απο δε πνευματος οργης αυτου αφανισθησονται
10 زمجرة الاسد وصوت الزئير وانياب الاشبال تكسرت.	10 σθενος λεοντος φωνη δε λεαινης γαυριαμα δε δρακοντων εσβεσθη
11 الليث هالك لعدم الفريسة واشبال اللبوة تبددت	11 μυρμηκολεων ωλετο παρα το μη εχειν βοραν σκυμνοι δε λεοντων ελιπον αλληλους
12 ثم اليّ تسللت كلمة فقبلت اذني منها ركزا.	12 ει δε τι ρημα αληθινον εγεγονει εν λογοις σου ουθεν αν σοι τουτων κακον απηντησεν ποτερον ου δεξεται μου το ους εξαισια παρ' αυτου
13 في الهواجس من رؤى الليل عند وقوع سبات على الناس	13 φοβοι δε και ηχω νυκτερινη επιπιπτων φοβος επ' ανθρωπους
14 اصابني رعب ورعدة فرجفت كل عظامي.	14 φρικη δε μοι συνηντησεν και τρομος και μεγαλως μου τα οστα συνεσεισεν
15 فمرّت روح على وجهي. اقشعر شعر جسدي.	15 και πνευμα επι προσωπον μου επηλθεν εφριξαν δε μου τριχες και σαρκες
16 وقفت ولكني لم اعرف منظرها. شبه قدام عينيّ. سمعت صوتا منخفضا	16 ανεστην και ουκ επεγνων ειδον και ουκ ην μορφη προ οφθαλμων μου αλλ' η αυραν και φωνην ηκουον
17 أالانسان ابرّ من الله ام الرجل اطهر من خالقه.	17 τι γαρ μη καθαρος εσται βροτος εναντιον κυριου η απο των εργων αυτου αμεμπτος ανηρ
18 هوذا عبيده لا يأتمنهم والى ملائكته ينسب حماقة.	18 ει κατα παιδων αυτου ου πιστευει κατα δε αγγελων αυτου σκολιον τι επενοησεν
19 فكم بالحري سكان بيوت من طين الذين اساسهم في التراب ويسحقون مثل العث.	19 τους δε κατοικουντας οικιας πηλινας εξ ων και αυτοι εκ του αυτου πηλου εσμεν επαισεν αυτους σητος τροπον
20 بين الصباح والمساء يحطمون. بدون منتبه اليهم الى الابد يبيدون	20 και απο πρωιθεν εως εσπερας ουκετι εισιν παρα το μη δυνασθαι αυτους εαυτοις βοηθησαι απωλοντο
21 أما انتزعت منهم طنبهم. يموتون بلا حكمة	21 ενεφυσησεν γαρ αυτοις και εξηρανθησαν απωλοντο παρα το μη εχειν αυτους σοφιαν